مرکز اسناد انقلاب اسلامی

9 دی‌ماه 1388 از جمله مهم‌ترین روزهایی است که توسط ملت ایران در تاریخ انقلاب اسلامی ثبت شده است. در این روز مردم ایران در حمایت از آرمان‌های انقلاب اسلامی، در برابر فتنه‌گران قد علم کرده و حجت را بر آنان تمام کردند. در این روز مردم در تمام شهرها و استان‌های ایران، پا به عرصه گذاشته و به فتنه‌گری‌های معاندین و دشمنان نظام پایان دادند. به گزارش خبرگزاری رویترز در این روز «راهپیمایان سوگند وفاداری به نظام جمهوری اسلامی یاد کردند.» بنابر گزارش پایگاه شبکه تلویزیونی المنار لبنان: «تظاهرکنندگان تصاویر بنیانگذار جمهوری‌اسلامی ایران و رهبر معظم انقلاب اسلامی را در دست داشتند و شعارهایی حسینی سردادند و آشوبگران و هتک‌حرمت‌کنندگان به مقدسات دینی در روز عاشورا را محکوم کردند.» در 9 دی 88 مردم استان‌های مختلف کشور همچون تهران، اصفهان، یزد، کرمان، فارس، کرمانشاه، قزوین، مرکزی، همدان، قم، بوشهر، کردستان، آذربایجان غربی و شرقی، خراسان، خوزستان، مازندران، زنجان، سیستان وبلوچستان و ... ضمن اعلام برائت از فتنه‌گران، همراهی خود را با نظام مقدس جمهوری اسلامی در عرصه عمل نیز به نمایش گذاشتند.

آیت‌الله جمی می‌گوید: يادم هست اولين راهپيمايى كه در آبادان انجام شد، تعدادى از برادران انقلابى طرح آن را ارائه كردند و به اطلاع مردم رساندند. بنده هم در مسجد نو كه ابتداى راهپيمايى بود، يك سخنرانى براى مردم كردم و از آن‌جا راهپيمايى شروع شد كه مردم با استقبال خوبى شركت كردند.

آیت‌الله جمی می‌گوید: من در آبادان، به عنوان يك فرد انقلابى و مبارز و طرف‌دار حضرت امام معروف شده بودم و دوستان و آقايان، علاوه بر اعلاميه‌هاى حضرت امام، رساله‌هاى عمليه‌ ايشان را نيز براى من مى‌آوردند كه بين مردم توزيع كنم.

آیت‌الله غلامحسین جمی، از مبارزین نهضت اسلامی و از جمله یاران امام خمینی بود که رابطه عمیقی با جوانان به‌ویژه دانشجویان داشت و خاطراتی از مبارزات دانشجویان با رژیم پهلوی دارد.

فعالیت‌های مبارزاتی دکتر مفتح علیه رژیم پهلوی باعث حساسیت منابع امنیتی رژیم پهلوی نسبت به وی شده بود به طوری که در برخی مواقع، از حضور او در استان‌های مختلف جلوگیری به عمل می‌آمد.

حجت‌الاسلام والمسلمین غلامرضا حسنی می‌گوید: به طور مرتب با شهيد مهدى باكرى در ارتباط بودم. او مرتب با من تماس مى‌گرفت و نيازهاى مادى و معنوى لشكر عاشورا را با من در ميان مى‌گذاشت. من هم در نمازجمعه با مردم مطرح مى‌كردم. انواع و اقسام كالاهاى خوراكى و پوشاكى تهيه و جمع‌آورى مى‌كرديم و به لشكر 31 عاشورا مى‌فرستاديم.

حمله عوامل رژیم پهلوی به بیمارستان‌های مشهد در آذر 57 به بهانه‌های مختلف صورت می‌گرفت. یکی از فجیع‌ترین این جنایت‌ها حمله به بخش کودکان بیمارستان امام رضا(ع)‌ در 23 آذر 1357 بود که به تحصن علما، روحانیت و مردم مشهد منجر شد. دکتر علی شمسا یکی از شاهدان آن حوادث می‌گوید که ساعت 10:30 صبح گروهی که عکس محمدرضا پهلوی را در دست داشتند، از درِ جنوبی وارد بیمارستان شدند و بخش اطفال، داخلی و مهد کودک را مورد تهاجم قرار دادند و شیشه خودروهای ایستاده در آن نزدیکی را خرد کردند. تهاجم این گروه به بخش‌های دیگر بیمارستان امام رضا با مقاومت پزشکان، دانشجویان پزشکی و پرستاران مواجه شد. وقتی مهاجمان از بیمارستان خارج شدند، شلیک گلوله شروع شد. مجروحین در چهار اتاق عمل مداوا می‌شدند. دکتر شمسا در خاطرات خود حداقل از دو شهید در این حادثه یاد می‌کند.

در سال 1341 با ورود آيت‌الله اسدالله مدنى به همدان، فرهنگیان هم به پشتوانه فکری این روحانی مجاهد در صف مبارزه با رژیم پهلوی قرار گرفتند.

مردم شیراز که در ماجرای حمله کماندوها به منزل آیت‌الله دستغیب مقاومت فراوانی به خرج داده بودند، بعد از بازداشت این روحانی مبارز نیز در جهت آزادی وی، به رژیم پهلوی فشار زیادی آوردند. سرانجام با فشار افکار عمومی در شیراز، رژیم ناچار شد آیت‌الله دستغیب را آزاد کند.

ساواک گزارش نسبتاً مفصلي از تظاهرات مردم کرمان در روز 19 آذر ماه ارائه کرد. در یک گزارش آمده بود: «از ساعت 8:30 روز 19/9/1357جمعيت کثيري از طبقاتِ مختلف مردم کرمان و کارمندان بعضي از ادارات دولتي که بالغ بر بيست هزار نفر مي‌شدند در مسجد ملک که اخيراً به‌نام [امام] خميني نام‌گذاري شده شرکت کردند...»