مرکز اسناد انقلاب اسلامی

"شخصی که آیت‌الله منتظری در نوار معروف مربوط به اعدام منافقین در سال ۶۷ از او نام برد، در اولین گفتگویش پس از ۳۰ سال به ادعاهای مطرح‌ شده در نوار منتظری پاسخ می‌دهد."

حجت‌الاسلام‌والمسلمین روح الله حسینیان گفت: خبرنگار گاردین از من پرسید که: «اگر امام خمینی یک طرف بود و شیخ فضل‌الله نوری و مرحوم نائینی طرف دیگر، چه رفتاری می‌کردند؟» گفتم: «هر دو جذب امام می‌شدند، چون امام از یک طرف نوآوری‌ها و خوش‌فکری‌های مرحوم نائینی و از سوی دیگر دقت‌ها و ظرافت‌های شیخ فضل‌الله نوری را داشت، لذا هر دو امام را قبول می‌کردند، چون خواسته‌هایشان را در امام متبلور می‌دیدند. امام شخصیت فوق‌العاده مبتکر و نوآوری بود و جمهوری اسلامی مجموعه‌ای از نوآوری‌های امام است.

میزگرد تخصصی بررسی کتاب«کارنامه عملیاتی مجاهدین خلق» روز دوشنبه ۹ مرداد از ساعت ۱۷ تا ۱۹در فرهنگسرای رسانه واقع در میدان قبابرگزار می شود.

آیت‌الله شبیری زنجانی می‌گوید: همان روزی که حکم اعدام تایید شد، بعدازظهر آقای شیخ­ محمدجواد حجتی کرمانی(برادر بزرگ شیخ ­علی کرمانی) جلوی مدرسه فیضیه به من رسید، حوزه تعطیل بود و با یک ناراحتی گفت "حکم اعدام تایید شده و من بروم در مدرسه سخنرانی کنم" من هم چون خبر داشتم گفتم "نه؛ اعدام نمی­‌کنند." اطمینان داشتم. همان اطمینانی که آقای بروجردی داشتند. به آقای حجتی هم گفتم الان سخنرانی شما نتیجه­‌ای ندارد و در مدرسه فیضیه کسی نیست. همه رفتند خانه‌هایشان. کسانی هم که در مدرسه ساکن هستند رفتند در حجره­‌شان و الان کسی آنجا نیست. خلاصه این را با اطمینان گفتم حالا فردا آقای بروجردی اقدامی می­‌کنند. بعداً متوجه شدیم برای فردا هم نگذاشتند و همان شبانه آقای بروجردی نامه فرستادند. نامه به تهران می­‌آید و مشخص می­‌شود شاه به "پیست اسکی آبعلی" رفته است. آنجا نامه به دست شاه می‌­رسد و شاه می­‌گوید زود اعدام بکنید بگویید نامه بعداً به دست من رسیده است. این بود که قبل از آفتاب آنها را اعدام کردند.

مقابله بنی‌صدر با قانون به اندازه‌ای بود که واکنش شدید امام خمینی را در پی داشت. ایشان در 6 خرداد 1360 فرمودند: «من اول سال به آقایان عرض کردم که این سال خوب است سال اجرای قانون باشد. باید حدود معلوم بشود. آقای رئیس‌جمهور حدودش در قانون اساسی چه هست، یک قدم آن‌ور بگذارد من با او مخالفت می‌کنم. اگر همه مردم هم موافق باشند، من مخالفت می‌کنم... .»

با طرد اجتماعی و سیاسی بنی‌صدر، وی به زندگی مخفیانه روی آورد و رفته رفته با هماهنگی منافقین و شخص مسعود رجوی زمینه‌های فرار به فرانسه را برای خود فراهم کرد.

با اشغال ایران توسط شوروی و انگلیس در اوایل شهریور سال 1320، حکومت رضاشاه فقط توانست سه هفته دوام آورد و پس از کش و قوسهای فراوان، پهلوی اول در تاریخ 25 شهریور از حکومت استعفا و پس از چند روز ایران را برای همیشه ترک کرد.

روز 4 مرداد 1323 رضاشاه پهلوی سه سال پس از سرنگون شدن حکومتش، در تبعیدگاه خود ژوهانسبورگ، در سن 66 سالگی درگذشت.

من از مقام معظم رهبری شنیدم که می­‌فرمودند: «این­قدر نگارش تاریخ در اوایل انقلاب اسلامی برای ما اهمیت داشت که یک بار با آقای هاشمی تصمیم گرفتیم یکی از ما کارهای اجرایی را رها کند و به نگارش تاریخ انقلاب اسلامی و سر و سامان دادن به این موضوع بپردازد.»