پایگاه مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ در آستانه محرم 1342 شمسی، دستگاه پهلوی که به شدت از ظرفیت این ماه هراس داشت، درصدد کنترل مجالس عزاداری برآمد. فرمانداری خمین در گزارشی به تاریخ 17 اردیبهشت 1342 نوشت: «این عریضه برای آنکه سریعا تقدیم و تا فرصت است توجه مخصوص مبذول گردد [به] وسیله یکی از مامورین تقدیم گردید.
محترما به عرض میرساند با توجه به معروضه شماره 8 /9 /2 /44 محرمانه و صورت جلسه شورای امنیت اجتماعی این شهرستان چنین اظهار نظر نمود که اوضاع عادی است و اگر بعدا مشکلی پیش آید تصمیم مقتضی اتخاذ خواهد شد در اوایل محرم چند روز قبل دستوری از ادارهکل شهربانی خمین رسیده و مقرر گردید هر واعظ و اهل منبر میبایست تعهدی را که به شرح زیر است متعهد گردند 1ـ درباره حاجی روحاله خمینی مطالبی نگویند عبارت عینا این جمله است 2ـ در اطراف گرانی بنزین و نفت 3ـ اصلاحات ارضی 4ـ مستشاران آمریکایی که مصونیت دارند 5ـ موارد ششگانه انقلاب 6ـ موضوع مدرسه فیضیه سخنی نگویند.
یکی دو تن واعظ که در منزل آقای حاجی حسین بهرامی منبر میروند تعهد را امضاء نمودند بقیه وعاظ محلی و چند تن که از خارج آمده اند روی نفوذ آقای حاجی پسندیده یکی از روحانیون شهر سر دفتر اسناد رسمی که برادر آقای خمینی است از امضاء خودداری نمودند شهربانی نیز مانع شد که بدون انجام تعهد منبر بروند نتیجه آن شده که مسجد جامع شهر و چند تکیه و مساجد کوچک که فرش و سیاهپوش شده بود تعطیل گردید.»
این گزارش ادامه میدهد: «چون معمولا از روز 7 محرم تا عاشورا را به خصوص ایام تاسوعا و عاشورا اکثر ساکنین دهات به شهر میآیند و جمعیت کثیر خمینیهای مقیم تهران و شهرستانهای دیگر نیز به خمین خواهند آمد وضع خمین روی محل تولد آقای خمینی بسیار حساس است...»
منبع: کتاب انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان مرکزی، کتاب 1 صفحه 45