علی اکبر ناطق نوری درباره مخالفت حسینعلی منتظری با حزب جمهوری و انحلال این حزب می‌گوید: حزب در استان‌ها بسیار فعال بود و بچه‌های آن مناطق بسیار پر جوش بودند. در آن زمان، شورای سیاست‌گذاری ائمه جمعه زیر نظر آقای منتظری اداره می‌شد. دستگاه وی هم ضد حزب بودند. آنها برای کوبیدن حزب خیلی کار کردند. دائم به امام گزارش می‌دادند که حزبی‌ها با ائمه جمعه مخالفت می‌کنند، یا در فلان شهر مردم به دلیل حزبی بودن امام جمعه، پذیرای وی نیستند و سبب اختلاف هستند.
کد خبر: ۹۵۹ تاریخ انتشار : ۱۴۰۰/۰۳/۱۲
صفارهرندی، منصوری، عزتشاهی و توکلی بینا مطرح کردند:
نشست معرفی و بررسی کتاب "سه سال ستیز مرجعیت شیعه در ایران" - از آثار حجت‌الاسلام‌والمسلمین روح‌الله حسینیان و از منشورات مرکز اسناد انقلاب اسلامی - با حضور آقایان ابوالفضل توکلی‌بینا، جواد منصوری و عزت‌الله مطهری (عزتشاهی) در خبرگزاری مهر برگزار شد.
کتب «گاهشمار زندگی و مبارزات امام خمینی (ره) – جلدهای 1 و 2» و «درآمدی بر نظریه سیاسی امام خمینی (ره)» با تخفیف 20 درصدی در اختیار علاقمندان قرار گرفت.
آیت‌الله محمدصادق کرباسچی در سال 1291 در تهران به دنیا آمد و از سال 1327 در قم و در مدرسه فیضیه ساکن شد و پس از پایان تحصیل مدارج عالی علوم دینی به عنوان یکی از مدرسان فقه و اصول در حوزه علمیه مطرح شد. وی همگام با نهضت امام خمینی از اهداف سیاسی امام پشتیبانی کرد و در اسناد ساواک به عنوان اخلالگر، ماجراجو و طرفدار امام‌خمینی مطرح شد تا این که به اتهام "تحریک طلاب" در سال 1352 سه سال به نرمانشیر کرمان و سپس به شهرهای فومن گیلان، انارک یزد و ایذه خوزستان تبعید شد.
با حذف جلال‌الدین فارسی و مسعود رجوی، راه برای دستیابی بنی‌صدر به اکثریت مطلق آراء هموار شد. هرچند بنی‌صدر در مواضعی تأمل‌برانگیز فقط رجوی را رقیب واقعی خود می‌دانست و حذف او را موجب کاهش شور و هیجان انتخاباتی اعلام کرد، اما رقیب حقیقی او جلال‌الدین فارسی بود که به‌دلیلی غیر از رد صلاحیت رجوی، از گردونه رقابت خارج شد.علی‌رغم همه فضاسازی‌ها مشارکت مردم در انتخابات اول به 83/67 درصد رسید.به فاصله یک ماه پس از انتخابات ریاست‌جمهوری، انتخابات اولین دوره مجلس در اسفند ماه 58 برگزار شد. نکته جالب توجه اینکه نه تنها مسعود رجوی رأی مردم برای ورود به مجلس را به دست نیاورد بلکه در سایر حوزه‌ها نیز هیچ کدام از نامزدهای معرفی شده از سوی مجاهدین خلق به مجلس راه نیافتند.
آقای هاشمی رفسنجانی به همراه آقای فارسی خدمت امام رسیدند. امام پس از بررسی فرمودند: " ایشان ایرانی‌الاصل نیست و بهتر است خودشان کنار بروند." به این ترتیب آقای جلال‌الدین فارسی، نامه‌ای مبنی بر کناره‌گیری خود از انتخابات ریاست‌جمهوری به حزب نوشت و حزب هم پس از بررسی، درخواست وی را قبول کرد.
«... رزمندگان ما از چهار سو به‌سمت خرمشهر حرکت کردند. یک گردان تانک از لشکر 21 حمزه نیروی زمینی ارتش از سمت جاده پل‌نو، گروهی ازسوی فعلیه تا حاشیه اروندرود، گروهی از سمت جاده اهواز و دسته‌ای دیگر از سمت شرق خرمشهر از منطقه محرزی و عبور از کارون به‌وسیله قایق‌ها، حمله را شروع کردند.»
آزادی و انتخابات آزاد در دوران محمدرضا پهلوی هرگز معنای حقیقی نداشت. در آن دوره نه مردم در انتخاب کردن آزاد بودند و نه نمایندگان مجلس با آرای مردمی تعیین می‌شدند.
در بیانیه دفتر حضرت آیت‌الله بهجت همچنین به نقل از ایشان آمده بود: «... ملاحظه کنید کدام [کاندیدا] تغییری در امور دینیه داده یا نمی‌دهد. کدام معتدل در فکر یا متلون است در اعتقاد یا عمل؛ کدام ملکه تقوی و صدق و ائتمان دارد یا قوی‌تر است. کدام در صفات شبیه به کفر یا نفاق و کدام دورتر است. و بالجمله کدام به خدای متعال و خاتم‌الانبیاء و خاتم‌الاوصیاء(ص) نزدیک‌تر است.»
مطالعه تاریخ معاصر کشور نشان می‌دهد که مساجد و حسینیه‌ها به‌عنوان مراکز و پایگاه‌های دینی و فرهنگی، نقش بسیار حساس و خطیری در ایجاد هسته‌های اولیه نهضت پویا و اصیل احیای اسلام انقلابی و جهت‌دهی به حرکت‌ها و جریانات مردمی داشته‌اند. در دوران انقلاب اسلامی در بیشتر شهرهای کشور از جمله شهرهای استان کردستان، مساجد و حسینیه‌ها، حلقه ارتباطی مردم و رهبران انقلابی بوده‌اند. در این میان مساجد و حسینیه‌های استان کردستان به‌عنوان پایگاه‌های مهم دینی و فرهنگی این استان، سهم بسزایی در برپایی تظاهرات مردمی علیه حکوت پهلوی، در دوران شکل‌گیری انقلاب داشتند که به برخی از آنها اشاره می‌شود.
مرحوم سید رضا زواره‌ای می‌گوید: «اعضای شورای نگهبان در مجموع دوازده نفرند که از شش نفر فقیه و شش نفر حقوق‌دان تشکیل می‌شوند. در رأی‌گیری‌ها هم اینطور نیست که آقایان فقها یک طرف باشند و حقوق‌دانان یک طرف. البته اختلاف نظر یک امر طبیعی است اما بنده تا به حال به خاطر ندارم که در زمینه قانون اساسی، فقها یک جا، نظر واحدی داشته باشند و حقوق‌دانان هم یک نظر واحد دیگر».
از ديدگاه سياسى امام، اگر تأسيس حكومت اسلامى، اولويت اول براى ايشان در ايران بود، در خارج از كشور، آزادى بيت‌المقدس و سرزمين فلسطين، مهم‌ترين دغدغه فكرى و عملِ سياسى ایشان را تشکیل می‌داد. یکی از اختلافات اساسی امام با رژيم پهلوى، درباره‌ى نفوذ صهيونيسم در ايران و حمايت از مردم مظلوم فلسطين بود. مى‌توان در انديشه انقلابى و آزادى‌بخش امام، آزادى ملت ايران و فلسطين را دو ضرورت عينى و اساسى دانست كه بسيارى از آثار كتبى و شفاهى و مبارزات سياسى ايشان، مبيّن اين امر است. از این‌رو ایشان همواره ملت ایران و مسلمانان و آزادی‌خواهان جهان را به حمایت از مردم فلسطین فرا می‌خواندند.
این رویداد كه فضای شهر را تحت‌تأثیر قرار داد، گسترده‌ترین مخالفت مردم شهر تا این زمان علیه رژیم پهلوی بود و نشان داد مردم كرج در شمار مخالفان جدی رژیم می‌باشند. به همین جهت پس از اعلام حكومت نظامی در 17 شهریور 57، كرج هم از شهرهایی بود كه حكومت نظامی بر آن حاكم شد. اولین شهید كرج كه در جریان تظاهرات قربانی خشونت مأموران حكومت نظامی شد، شهید یوسف پهلوانی از دانش‌آموزان فعال و انقلابی این شهر بود.
کد خبر: ۶۸۴۶ تاریخ انتشار : ۱۴۰۰/۰۲/۲۲
روایتی از علاقه شیعیان افغانستان به رهبر نهضت اسلامی
حجت‌الاسلام محمد افشاری، درباره علاقه شیعیان افغانستان نسبت به امام خمینی می‌گوید: «منطقه وسیع و بزرگی در بین قندهار و کابل به نام جاغوری قرار داشت که اکثریت شیعیان این منطقه مقلد امام خمینی بودند. لذا کاری که من باید انجام می‌دادم، بردن رساله و کتاب‌های مختلف بود تا آنها مرجع تقلید خودشان را بهتر بشانسند...».
مرحوم نژادحسینان که به هنگام حمله عمال شاه به مدرسه فیضیه 17 ساله بود، از قضا روز واقعه در قم حضور داشت. وی خاطره آن روز را اینطور به یاد می‌آورد: «روز وفات امام جعفرصادق(ع) بود که به مدرسة فیضیه حمله کردند. آن روز ما اتفاقاً با برادرانم و آقای رفیق‌دوست و بچه‌های مسجد محمدی قم بودیم. ما در مدرسة فیضیه حضور داشتیم که [ماموران شاه] ریختند و زدند و کشتند. این در حقیقت اولین مواجة من با سیاست بود. آن روز منزل امام هم رفتیم و از آن به بعد در فعالیت‌های سیاسی حضور داشتم.»
آیت‌الله مسایلی هم طبق روال گذشته خود در مسجد میرزا صالح بعد از افطار و نماز مغرب و عشاء به سخنرانی پرداخت. وی در قسمتی از سخنرانی خود ، خواستار تشكیل حكومت اسلامی شد و گفت: «بحمدالله دشمن دین و روحانیت را چند قدم وادار به عقب‌نشینی كردیم ولی این كافی نیست باید حكومت اسلامی در ایران پیاده شود...»
بنا به گفته خانم معصومه جاویدی استقبال از سخنرانی‌های دکتر مفتح به حدی بود که شب‌های جمعه در خیابان و کوچه‌های اطراف مسجد، فرش پهن می‌کردند و مردم و حتی زنان به طور گسترده از سخنان وی استقبال می‌نمودند. به گفته‌ی ایشان شب‌های 19، 21 و 23 ماه رمضان، تاسوعا و عاشورای سال 1353 بیشترین جمعیت در مسجد جهت سخنرانی دکتر مفتح و دیگر روحانیان حضور داشتند. اقدامات و فعالیت‌های دکتر محمد مفتح از چشم ساواک دور نماند و با توجه به سوابق او در مراکز امنیتی و انتظامی، با دقت کنترل و گزارش می‌شد.
آیت‌الله محی‌الدین انواری در ارتباط میان جامعه و رهبری انقلاب، محوریت با استاد مطهری بوده است: «در آن ایام، جمعی از بازاریان و دانشجویان، نوعی فعالیت داشتند که نمی‌توان آن را گروهی و حزبی نامید. به این ترتیب که بین تهران و قم آمد و شد می‌کردند و اخبار را از تهران به مراجع و خصوصاً امام می‌رساندند. در این فعالیت ابتکار عمل در دست مرحوم مطهری بود و اعلامیه و نوارهای سخنرانی را به تهران منتقل می‌کردند و کارشان پخش اعلامیه‌ها و نوارهای سخنرانی بود و خیلی فعال و در عین حال صمیمانه به این کار می‌پرداختند...».