خاطره رهبر انقلاب از کمک‌های مبارزان نهضت امام خمینی به مردم سیل‌زده ایرانشهر در سال 57
پایگاه مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ در تیرماه 1357، جاری شدن یک سیل عظیم در ایرانشهر خرابی‌های فراوانی به بار آورد و باعث آسیب زیاد به روستائیان و مردم ایرانشهر رسید. در چنین شرایطی رژیم پهلوی هیچگونه کمکی به سیل‌زدگان نکرد. رهبر معظم انقلاب اسلامی که در آن دوران به ایرانشهر تبعید شده بودند، از نزدیک شاهد عدم همراهی رژیم پهلوی با سیل‌زدگان بودند. رژیم پهلوی گاهی به‌صورت ظاهری اقداماتی انجام می‌داد که کارساز نبود. این درحالی بود که به گفته رهبر معظم انقلاب، کمک‌هایی که تبعیدیان و مبارزین نهضت امام خمینی در آن زمان به مردم سیل‌زده کردند ده برابر اقدامات رژیم پهلوی بود.
باید توجه کرد که در آن زمان تبعیدیان در بدترین شرایط بودند و دسترسی زیادی به امکانات نداشتند اما با این حال این مبارزان نهضت امام خمینی بودند که کمک‌های فراوانی به مردم سیل‌زده ایرانشهر رساندند.
رهبر معظم انقلاب اسلامی در 5 اسفند 1381در دیدار نخبگان استان سیستان و بلوچستان درباره عدم کمک‌رسانی به سیل‌زدگان توسط رژیم پهلوی فرمودند: «...در سال ۵۷ در ایرانشهر سیل آمد و 80 درصد شهر قطعاً خراب شد؛ یعنی من یک به یک تمام مناطق شهر را با پای خودم رفتم و دیدم. پنجاه روز ما امداد و پشتیبانی می‌کردیم. یک نفر از مرکز که هیج، از زاهدان هم یک نفر آدم برجسته متشخص به ایرانشهر نیامد که بگوید چه خبر است اینجا!»
در بخشی از کتاب "1318" که توسط موسسه فرهنگی هنری مرکز اسناد انقلاب اسلامی منتشر شده و به روایت خاطرات رهبر معظم انقلاب می‌پردازد، همچنین آمده است: «به صورت ظاهری هدایایی به وسیله "شیر و خورشید" فرستادند که اولا اگر به دست مردم می‌رسید، یک دهم نیازهایی که مردم داشتند و یک دهم آنچه که ما تبعیدی‌ها برای مردم فراهم کرده بودیم، نمی‌شد؛ ثانیاً همان را هم نمی‌دادند و از آن هدایای ناچیز، مبالغی هم برای خودشان لازم داشتند تا بخورند.»
ایشان درباره عدم توجه رژیم پهلوی به سیستان و بلوچستان می‌فرمایند:«... اصلا ایرانشهر که مرکز جغرافیایی و به یک معنا مرکز فرهنگی بلوچستان بوده، همیشه در طول زمان، به کلی مغفول عنه بود؛ زاهدان هم همینطور، برای شتر سواری و استفاده از شراب چند ده ساله به بیرجند می‌رفتند و برای اینکه در آنجا عیاشی کنند، بیرجند فرودگاه داشت؛ اما چون در اینجا وسیله عیاشی فراهم نبود، به بلوچستان نمی‌آمدند.»
