فروشگاه

محمدامین سازگارنژاد در سال 1331 در شهر شیراز متولد شد.  دوران تحصیل از ابتدایی تا دبیرستان و دانشسرا را در شیراز پشت سرگذاشت. سپس وارد دانشسرا شد و در رشته ی علوم به تحصیل پرداخت. پس از آن مدرک فوق لیسانس رشته ی مدیریت را از دانشگاه علامه طباطبایی در تهران دریافت کرد. وی در حین تحصیل مدتی دستگیر و زندانی شد. جرقه های مبارزه برای حق طلبی و عدالت جویی اش از همان دوران کودکی در محافل و مجالس مذهبی و در محیط مدرسه زده شد. در واقعه ی 15 خرداد 1342 در کلاس ششم ابتدایی مشغول تحصیل بود که خبر اعتصابات و دستگیری علما و روحانیون پخش شد و وقایع قم و شهرهای دیگر اتفاق افتاد. وی با حضور در مسجد جامع شیراز از نزدیک شاهد وقایع انقلابی بود و از این زمان به صورت جدی و رسمی وارد صحنه ی مبارزاتی شد. در سال 1352 به عنوان دبیر در آموزش و پرورش استخدام شد. در اواخر سال 52 به خاطر درگیری با مسئولین آموزش و پرورش به عنوان تنبیه به سربازی فرستاده شد، ابتدا چند ماه در پادگان گرگان دوره ی سربازی را طی کرد و برای گذراندن ادامه ی این دوره به اصفهان فرستاده شد. در این دوران تلاش کرد بر فضای پادگان و فضای مبارزاتی روستای کافشان که به عنوان سپاه دانش در آن جا مشغول به کار شده بود، تأثیر بگذارد. همچنین برای بررسی جریانات مبارزه در سراسر ایران به شهرهای مختلف سفر کرد و فضای مبارزاتی این مناطق را مورد بررسی قرار داد. در سال 54 بعد از وقایعی که در مسجد حسین آباد اصفهان اتفاق افتاد توسط ساواک دستگیر شد. در زندان مورد بازجوی و شکنجه قرار گرفت و چندین بار مکان زندان اش عوض شد. در این دوره با افراد دیگری که زندانی بودند راجع به مسائل مختلف داخلی و خارجی بحث و گفتگو می کردند. در سال 56 که دوران اوج گیری مبارزات انقلابی است از زندان آزاد شد و به بطن مبارزات برگشت. بعد از آزادی از زندان نیز دوباره به کار تدریس پرداخت. پس از پیروزی انقلاب اسلامی در دوره ی اول مجلس شوراي اسلامي در سال 1358 به عنوان نماینده ی مردم شیراز به مجلس راه یافت.

تقويم تاريخ دفاع مقدس(خارك، همچنان استوار و پابرجا) در شهريور ماه 1364 صدام به اميد واهي شكست جمهوري اسلامي ايران در عرصه‌ي اقتصادي و جلوگيري از صدور نفت ايران، علاوه بر هدف قرار‌دادن كشتي‌هاي تجاري در خليج فارس، به‌وسيله‌ي هواپيماهاي اهدايي فرانسه چندين نوبت جزيره خارك را بمباران كرد و از اين عمل مذبوحانه، استفاده‌ي تبليغاتي بسيار زيادي نمود. او به‌منظور فريب اذهان جهانيان و روحيه‌دادن به سربازان و ارتش شكست‌خورده‌اش اعلام كرد که جزيره‌ي خارك را با خاك يكسان كرده و ايران قادر به صدور نفت از جزيره خارك نيست! اما به‌رغم اين تبليغات دروغين و ياوه‌سرايي‌هاي سردمداران بعثي عراقي، خارك، همچنان استوار و پابرجا بود و صدور نفت نيز ادامه پيدا كرد.

شهيد ابوالحسن كريمي در سال 1327 در خانواده‌اي مذهبي در لاهيجان به‌دنيا آمد و تحصيلاتش را تا مقطع ديپلم در آن شهرستان به پايان رسانيد. پس از آن وارد دانشگاه تهران شد و در رشته‌ي اقتصاد به ادامه‌ي تحصيل پرداخت. شهيد كريمي از همان دوران دبيرستان به مبارزه با رژيم مشغول گرديد و در كنار آيت‌الله قرباني و اميرارسلان انصاري در كانون بحث و انتقاد مذهبي جوانان لاهيجان فعاليت نمود. بعد از پيروزي انقلاب ايشان به فرمانداري لاهيجان منصوب شد و مدتي بعد با حكم آيت‌الله قدوسي، دادستان كل انقلاب گيلان گرديد. پيروي از ولايت فقيه، مبارزه و سازش‌ناپذيري با ضدانقلاب و خدمت به مردم محروم و مستضعف از جمله شاخصه‌هاي مديريتي وي در مقام فرماندار و دادستان مي‌باشد. وي سرانجام در 13 فروردين 1365 توسط منافقين به شهادت رسید.

  سيداحمد نصري در سال 1328 در قزوين به دنيا آمد و تحصيلات دبستان و دبيرستان را در آن شهر گذراند. سپس وارد دانشكده‌ي فني دانشگاه تهران شد و پس از آشنايي با سازمان مجاهدين خلق به عضويت آن درآمد. بعد از جداشدن از سازمان گروه «خرداد خونين» را تشكيل داد و به فعاليت مسلحانه پرداخت، لذا دستگير و به ده سال حبس محكوم شد. پس از پيروزي انقلاب اسلامي در سال 1360 استاندار بوشهر و در سال 1362 استاندار سيستان و بلوچستان شد. سپس به عنوان نماينده زادگاه خود به مجلس شوراي اسلامي راه يافت و در دولت نهم به عنوان استاندار قزوين مشغول خدمت‌رساني شد.

استبداد موجود در نظام سیاسی رژیم پهلوی ، ترویج فرهنگ غربی و بی‌توجهی به شعایر اسلامی و بسته بودن فضای مخالفت به وضعیت موجود، انگیزه‌ی تشکیل گروه حزب الله بود و ترکیب شرایط داخلی ایران (شکست‌های مبارزات مردمی مسالمت جویانه) و شرایط روز جهانی (انعکاس پیروزی‌های جنبش‌های مسلحانه چپ در سطح جهان) در واقع عواملی بود که حزب‌الله را در سمت و سوی مبارزه‌ی مسلحانه قرار داد.

«... براي سخنراني به مسجد رفتيم. بعد از سخنراني درحالي‌که از شبستان‌ها بيرون مي‌آمديم، صداي گلوله تمام فضاي مسجد را پُر کرد. برادرها ما را به درون شبستان هدايت کردند و فرياد مي‌زدند: «نترسيد، تيرهاشون مشقيه!» اما يک نفر زخمي شده بود و زماني که ما بيرون آمديم، جلو بيمارستان امدادي ديديم که مردها آستين‌ها را بالا زده‌اند که خون بدهند. آن قدر همه دلسوز هم بودند. آن زمان‌ها برادرانمان ازجمله برادر شهيدم، احمد و شهيد عليرضا عمراني و ديگر برادران، به ما تکه‌اي مقوا مي‌دادند و مي‌گفتند، اگر گاز اشک‌آور زدند اينها را آتش بزنيد تا به شما آسيبي نرسد. ...» "... we went to the mosque for a lecture. After the speech, while we were coming out of the chapels, the sound of gunshots filled the entire space of the mosque. The religious brothers led us into the chapel and shouted: "Don't be afraid, they are shooting blanks!" But one person was injured and when we came out, we saw in front of the emergency hospital that men had raised their sleeves to give blood. Everyone was so caring. At that time, our brothers, including my brother shaheed Ahmad and Shaheed Alireza Omrani and other brothers, would give us a piece of cardboard and say, if they fire tear gas, set them on fire so that you don't get hurt. ..."

موتور لنج کار نمي‌کرد‌‌‌‌. بچه‌‌ها با قنداق تفنگ و دست شروع کردند به پاروزدن. آن‌قدر افراد در داخل لنج سوار شده بودند که بدنه‌‌‌ي آن تا نيمه داخل آب رفته بود. کم‌کم همان‌طور كه از ساحل خرمشهر دور‌ مي‌شديم غم سنگيني بر روحيه و جسم و جان افراد نشسته بود و همه به‌مانند پدري بوديم كه نظاره‌گر از دست رفتن فرزندش است. صداي گريه‌‌‌ي همه افراد در داخل لنج شنيده‌ مي‌شد‌‌.  آب از طرف دريا به‌طرف پل «مَد» مي‌شد‌‌‌‌. براي لحظاتي احساس کردم جريان آب لنج را به‌سمت عراقي‌‌ها‌ مي‌كشاند و به‌طرفي هدايت‌ مي‌شويم که زير آتش عراقي‌ها بوديم، به بچه‌هاي تكاور دستور دادم به‌سرعت به داخل آب بپريد و هدايت لنج را به‌دست بگيريد‌‌‌‌. چندنفري بلافاصله پريدند داخل رودخانه، طناب جلويي لنج را گرفتند و شروع کردند به کشيدن لنج، بقيه‌‌‌ي افراد هم با هرچه دستشان بود، پارو مي‌زدند‌‌‌‌. با چنين وضعي به ضلع شرقي رودخانه‌ي کارون رسيديم.                                                                                                                                                     (مصاحبه با درياداردوم هوشنگ صمدي)  

    گمنامِ بي‌قرار (تاريخ شفاهي زندگي و مبارزات شهيد سيد حسين علم‌الهدي)   صادق آهنگران درباره تمايل سيد حسين علم‌الهدي به گمنامي و دوري از كبر و غرور مي‌گويد: «پس از ديداري كه در خدمت آيت‌الله خامنه‌اي از جبهه داشتيم، عده‌اي از رزمندگان دور آقا جمع شدند و اجازه خواستند تا همراه وي عكس دسته‌جمعي بگيرند. همه‌ي ما جمع شديم و در خدمت آقا عكس گرفتيم؛ اما هر چه به سيد حسين اصرار كرديم كه او هم در عكس حضور داشته باشد، نپذيرفت؛ او هميشه مي‌خواست گمنام باشد».  

مقدمه ناشر عليرغم نقش مؤثر و بارز فراماسونري در تحولات سياسي ـ اجتماعي قرون اخير در غرب و نقش مخرب آن در جهان سوم و به‌ويژه كشورهاي اسلامي، متأسفانه، تاكنون تحقيق مستند، جامع و بيطرفانه‌اي به زبان فارسي در اين‌باره صورت‌نگرفته است. با وجود تلاش و كوشش زيادي كه در جهت ناديده گرفتن و يا كم‌اهميت جلوه‌دادن نقش فراماسونري و فراماسون‌ها در سرنوشت سياسي، اقتصادي و فرهنگي ملل جهان و به‌ويژه ملل مستعمره و وابسته صورت گرفته و مي‌گيرد، اما افراد دردمند و متعهد و اذهان كنجكاو به بررسي ابعاد اين سازمان مخفي جهاني پرداخته و ابعاد ناشناخته آن را ـ تا آنجا كه منابع و اطلاعات در دسترس همه است ـ برملا كرده‌اند. گروه تحقيقات علمي تركيه در صدد برآمده است، تا روابط تاريخي فراماسونري و يهود را از ابعاد مختلف مورد بررسي قرار داده و نمونه‌هاي بارز آن را در كشور تركيه نشان دهد. اين گروه مطالعاتي با استفاده از متون ديني يهود و اسناد و مدارك قابل توجه مربوط به صهيونيست‌ها و فراماسون‌ها. همساني‌ها، تشابهات و تمايلات فراواني را در مباني فلسفي، تشكيلات سازماني، آداب و سنن، علائم، رنگ‌ها، اشكال و ابزارهاي مقدس (با معاني رمزي)، سوگند خوردن به «تورات» و وحدت رويه وعمل در تحولات سياسي كشورهاي اسلامي (از جمله تركيه)، فراروي خوانندگان قرار مي‌دهد كه نمي‌توان نمونه‌هاي آن را در ساير كشورهاي اسلامي از جمله ايران كاملاً متحمل دانست. اين بدان معنا نيست كه اين كتاب كه حاصل كار چندين ساله گروه تحقيقات علمي تركيه است، از هر حيث بي‌عيب و بي‌نظير است، بلكه نخستين كوشش جدّي در اين راه است كه مي‌تواند براي مردم تركيه و ايران مفيد و آموزنده بود و سرآغاز تحقيقات عميق‌تر و جدي‌تر در اين زمينه باشد. بدين‌منظور مركز اسناد انقلاب اسلامي، اقدام به چاپ مجدد اين اثر نمود و از دانشمند گرامي جناب آقاي حسين مير كه ويراستاري كتاب را به‌عهده داشته و اجازه تجديد چاپ آن را نمودند سپاس‌گزاري و تشكر مي‌نمايد. مركز اسناد انقلاب اسلامي    

بهائيت در ايران «اسلام و مذهب مقدس جعفري سدّي است در مقابل اجانب و عمّال دست‌نشانده‌ي آنها، چه راستي و چه چپي و روحانيت که حافظ آن است سدّي است که با وجود آن اجانب نمي‌توانند به‌نحوي‌که دلخواه آنهاست، با کشورهاي اسلامي و خصوص با کشور ايران رفتار کنند، لهذا قرن‌هاست که با نيرنگ‌هاي مختلف براي شکستن اين سدّ نقشه مي‌کشند، گاهي از راه مسلط کردن عمّال خبيث خود بر کشورهاي اسلامي و گاهي از راه ايجاد مذاهب باطله و ترويج بابيت و بهائيت و وهابيت و گاهي از طريق احزاب انحرافي امروز...». صحيفه‌ي نور، جلد اول، ص 229

دســتور ساواک برای اخراج اساتید دانشــگاه تهران | اسناد تقلب در انتخابات مجلس در دوره رضاشــاه | تلگرافی که کاردار ســفارت امریکا در ایران نوشــت | چگونه املاک غصبی رضاشاه به بنیاد خیریه پهلوی تبدیل گردید؟ | فضا را باز نکنید! | خاطره حجت الاسلام والمســلمین حسن روحانی از رفراندوم جمهوری اسلامی | رمزگشــایی از بازجویی فنی | جدایی بحریــن از ایران به روایت داود هرمیداس باوند | یکدســت ســازی به نفع دیکتاتور | دانشگاه هراسی | وطن یعنــی خلیج تا ابد فارس | آدرس غلط ســاواک | نظر حاج شــیخ عبدالکریم حائری در مورد مشــروعه خواهان چه بود؟ | فرستاده مخفی کاخ سفید | گزارش محرمانه سفیر امریکا به واشــنگتن | اسنادی که دروغ های پرویز ثابتی را افشا می کند | کســی برای ملک خود به دادگاه نمیرود | ســند افشای نقش آفرینان ۲۵ مرداد | ســند دســتگیری 190 دانشــجوی دانشــگاه های تهران | گزارش اتاق ســیاه | مخالفت تاریخی ایران با نظریه دو دولتی در فلســطین | شــاه متزلزل و نخســت وزیر وابسته | روحانیت در نگاه شــهید مطهری | مجالس دربارپسند | کابوس پنجه عقاب | ســکوت تهران | محرمانه های برخورد با دانشــگاهیان | فرمان انتصاب فضل الله زاهدی به نخســت وزیری | مؤسس حوزه علمیه قم به روایت آیت الله محقق داماد | گفت و شنود با حمید دهقانی، سفیر پیشین ایران در قطر | روشن فکران متعهد | حماسه رفراندوم | سندی سّری از همکاری ساواک و موســاد علیه فلســطین | حاکمیت ایرانی جزایر سه گانه در نقشه چاپ مسکو | مردم ســالاری دینی این نیست! | تکثر در خانه ملت | سنگ بنای بنیاد پهلوی چگونه گذاشته شد؟

دینداری و تحولات اجتماعی   تحولات اجتماعي مي‌روند تا آثار خود را بر دين‌داري جامعه‌ي ايراني بگذارند. شرايط اجتماعي ايران معاصر طي نيم‌قرن اخير آن‌چنان پرشتاب در حال حرکت‌اند که در برخي عرصه‌ها در حال شکل‌دهي گُسل‌ها و شکاف‌هاي اجتماعي‌اند. اين تحولات نه‌تنها روحانيت، بلکه بسياري از طراحي‌هاي رسمي و سازماني را جا گذاشته‌اند. مهم، درک منطق و ساختار اين تحولات، صرف‌نظر از تجلّيات و بروزهاي ظاهري آنها است. تأثیرات دین بر جامعه چه از نظر اندیشه و چه در صحنه عمل تقریباً ثابت شده است. اگر در کارکردهای سیاسی دین بحث هایی وجود داشته باشد، در کارکردهای اجتماعی آن همخوانی بیشتری دارد، اما همانطور که شکل و محتوای تحولات اجتماعی تحت تأثیر نوع قرائت و رفتار دینی جامعه، اندیشه های دینی، مظاهر دینداری است. و جایگاه اجتماعی مبلغان دین نیز تحت تأثیر تحولات اجتماعی قرار می گیرد؟ اگر روحانیت را منادی و مدافع دین بدانیم، چه نسبتی بین روحانیت و تحولات اجتماعی (و فرهنگی) در ایران معاصر وجود دارد یا باید وجود داشته باشد؟ همان گونه که شکل و محتوای دین بر شکل و ذهنیت اجتماعی ایران معاصر تأثیر دارد، چارچوب تحولات و تحولات اجتماعی نیز می تواند در ماهیت/ قرائت دین، سبک دین و جایگاه مبلغان تأثیر داشته باشد. از دین؟ با توجه به روند تحولات اجتماعی در سطح بین المللی و داخلی، آینده دینداری در کشور چگونه پیش بینی می شود؟ هدف این کتاب پاسخگویی به این نوع سوالات و یافتن راهکارهایی برای حفظ و ارتقای سطوح دینداری در جامعه است.

لارستان به‌دليل قرارگرفتن در پس‌کرانه‌هاي شمالي خليج فارس و وجود خاندان آيت‌الله حاج سيد عبدالحسين نجفي لاري و نقش‌آفرینی اين خاندان در مبارزات ضد استعماري و ضد استبدادي جايگاه ويژه‌ و برجسته‌ای در تاريخ معاصر کشور دارد. در آستانه‌ي انقلاب مشروطه، آيت‌الله لاري با تأسيس حکومت اسلامي در اين ناحيه و همچنين مبارزات خستگي‌ناپذير با استعمار خارجي و استبداد داخلي، روحيه‌ي ظلم‌ستيزي را در اين منطقه نهادينه ساخت. اين روحيه‌ي مبارزاتي پس از فوت ايشان در ميان خاندان و شاگردان ايشان و همچنين اهالي لارستان تداوم يافت. از جمله‌ی اين شخصيت‌ها مي‌توان به حضرات آيات سيد عبدالمحمد آيت‌اللهي، سيد علي‌اصغر موسوي لاري، سيد عبدالعلي آيت‌اللهي، سيد مجتبي موسوي لاري و سيد محمدحسين نسابه اشاره کرد که در رخدادهاي نهضت اسلامی مانند قيام پانزده خرداد، تبعيد حضرت امام خميني، قيام 19 دي‌ماه مردم قم و قيام 29 بهمن مردم تبريز و... زعامت اقشار مختلف مردم منطقه را برعهده داشتند. در اين اثر تلاش شده تا عناصر سازنده در شکل‌گيري روند انقلاب اسلامي در لارستان از قبیل طوایف و عشایر منطقه، تجار، بازاریان، فرهنگیان و کانون‌های اصلی فعالیت آنان‌تا تثبيت نظام اسلامی بررسی شود.

در هر واقعه تاريخي دو جزء را مي‌توان از هم بازشناخت: حاشيه و متن. شكل معمول نگارش تاريخ هردوره پرداختن به متن حوادث بوده است. با اين همه گاه برخي حواشي خود متضمن نكاتي است كه ارزشش كمتر از متن نيست. اين كتاب سيصد حاشيه مهم‌تر از متن معاصر ايران را بيان مي‌كند كه در كنار متن حوادث تصويري روشن‌تر از تاريخ را فراهم مي‌آورد.

نهضت اسلامی امام خمینی(ره) كه از سال 1341 با فراز و نشیب‌هایی در ایران و خارج از كشور تداوم یافته بود، در سال 1356 در پی حوادثی شتاب گرفت و به انقلابی تمام‌عیار تبدیل شد كه منجر به سرنگونی رژیم پهلوی گردید. پیروزی سریع انقلاب اسلامی، نیروهای انقلابی را با معضلات و مشكلات متعددی در راه تأسیس و استقرار نظام جدید روبه‌رو كرد. اگرچه نوع حكومتِ پس از انقلاب پیشتر در كلام رهبری انقلاب كمابیش ترسیم شده بود با این حال به اقتضای آن روزهای سخت و طاقت‌فرسا كه نهال نوپای انقلاب در معرض انواع آسیب‌ها و گزندها بود، ایجاد نهادها و سازمان‌های امنیتی برای حراست انقلاب از توطئه‌های داخلی و خارجی لازم و ضروری بود.دستگاه‌ها و نهادهای امنیتی و نظامی حكومت پهلوی با سرنگونی رژیم از هم پاشیده یا در معرض انحلال بودند و عملاً مملكت به دست انقلابی‌ها افتاد. ارتش كه در بحبوحه‌ی انقلاب به مردم پیوسته و در ادامه راه نیز به خدمت انقلاب درآمده بود، مورد بغض و عناد گروهك‌های وابسته به شرق و غرب قرار گرفت. در چنین شرایطی تأسیس نهادهای امنیتی نیز چندان سهل و ساده نبود، زیرا هم نفوذ اعضای گروهك‌ها در آن نهادها محتمل بود و هم اینكه مبارزان انقلابی تجربه و سابقه‌ی چندانی در این عرصه نداشتند. به علاوه در روزگار مبارزه با رژیم، گروه‌های زیادی با خط‌مشی مختلف فعالیت می‌كردند كه بعد از پیروزی انقلاب تمامی این گروه‌ها خود را صاحبان اصلی انقلاب قلمداد می‌كردند. اگر به این شرایط توطئه‌های دشمنان خارجی و تحریك احزاب و گروه‌های قومی نیز اضافه شود، دشواری شرایط سال‌های اولیه انقلاب روشن‌تر می‌گردد.مجموعه‌ی پیشرو با نگاهی دقیق و ژرف‌كاوانه به دغدغه‌های انقلابی‌ها از فردای پیروزی انقلاب، درصدد ترسیم فضا و شرایط به وجود آمدن نهادهای امنیتی انقلاب و چگونگی عملكرد آنها در آن شرایط دشوار تاریخی است. نویسنده با نگاهی جدید و جستجوی وسیع در منابع مختلف مروری دقیق بر حوادث و موضوعات امنیتی دو سال ابتدایی انقلاب دارد و ضمن آن به توضیح عملكرد احزاب، گروه‌ها و شخصیت‌ها در قبال تحولات مختلف سال‌های نخست پیروزی انقلاب پرداخته است.

کتاب حاضر... روایت شخصی از دوران خدمتم به‌عنوان سفیر ایالات متحده در ایران از ژوئن 1977[خرداد 1355 خورشیدی] تا آوریل 1979[اردیبهشت 1358] را دربرمی‌گیرد، برهه‌ای که انقلاب در جریان بود. سعی شده است وقایع دوران مزبور با توجه به کارکرد نیروهای [سیاسی و اجتماعیِ] مؤثر در ایران حکایت شود و واکنش­ های ایالات متحده در مقابل این نیروها شرح داده شود. این کتاب خاطره ­نگاری و یادداشت­های روزانه‌ی دقیقی از وقایع نیست، بلکه شرح رویدادهایی است که شخصاً در آنها شرکت داشتم و در مورد برخی جوانبِ حوادثِ مربوط به انقلاب داوری کرده ­ام. در ثبت وقایع به مواردی پرداخته ­ام که هنوز در ذهنم زنده و تازه بوده­ اند زیرا ممکن است به درد کسانی بخورد که حوادث تاریخی را تحلیل می­کنند.

  يکي از موضوعات مهم مطرح‌شده در فقه سياسي اسلام و تشيع، قاعده‌ي حفظ نظام است. امام خميني(ره) از جمله انديشمندان دنياي اسلام است که به موضوع حفظ نظام توجه ویژه دارد و با بهره‌گيري از قرآن، روايات، سيره‌ی رسول(ص) و الائمه(ع) و آراء و انديشه‌هاي فقها و حکمای پيش از خود به تبيين دقیق‌تر این قاعده پرداخته است. ايشان مفهوم حفظ نظام را به مانند سلف خود در سه جنبه و برداشت يعني حفظ نظام در مفهوم حفظ شيرازه‌ي امور جامعه و جلوگيري از هرج‌ومرج؛ پاسداري از اساس اسلام و دفاع از سرزمين و کيان اسلامي و نيز به طور مشخص به مفهوم حفظ نظام جمهوري اسلامی به کار گرفته است.

اسداله تجريشي از جمله  مبارزاني است كه از همان ابتدا به نداي امام‌خميني(ره) در مبارزه عليه طاغوت لبيك گفت و در اين راه شكنجه‌هاي فراواني متحمل شد. همكاري وي با بسياري از مبارزان دهه‌ي چهل و پنجاه و همچنين همكاري با سازمان مجاهدين خلق ـ پيش از انحراف آن ـ و نيز آشنايي با برخي از روحانيون سرشناس مانند آقاي لاهوتي و جريانات سياسي و نظامي قبل از انقلاب اسلامي در تهران، به جذابيت خاطرات ايشان افزوده است و مي‌تواند براي خواننده حاوي نكات جالب و تازه‌اي باشد.  

سید محمدحسن حسینی خامنه‌‌ای یکی از نیروهای انقلابی با زمینه‌ی مذهبی و پیرو نهضت امام خمینی است که در خانواده‌‌ای روحانی و اهل علم در شهر مشهد متولد شد. وی از مقطع دبیرستان با ‌فعالیت‌های سیاسی و فرهنگی برای مبارزه با رژیم پهلوی آشنا گردید. سپس همراه با برخی دیگر از مبارزان در مشهد به تهیه‌ی اعلامیه و توزیع آن‌‌ می‌پرداخت. در اسفند ماه 1352 به ‌واسطه‌ی اعتراف یکی از افراد بازداشت‌شده توسط ساواک، به جرم مشارکت در تهیه و توزیع اعلامیه ضد رژیم پهلوی، دستگیر‌‌ و به کمیته‌ی مشترک ضدخرابکاری تهران منتقل شد‌‌. جایی که ‌‌هم‌زمان دکتر شریعتی نیز آنجا زندانی بود و پس از مدتی برادر دیگرش به نام سید هادی خامنه‌‌ای را نیز آنجا‌‌ بردند. وی پس از گذراندن حدود هشت ماه بدون حکم در زندان کمیته‌ی مشترک ضدخرابکاری، سرانجام با برگزاری یک دادگاه فرمایشی بدون توجه به دفاعیات متهم، به یک سال حبس محکوم و به زندان قصر منتقل‌‌ شد. در اواخر سال 1353 از زندان آزاد شده و ‌‌هم‌زمان با اشتغال به کار در بازار، به ادامه‌ی تحصیل پرداخت. پس از گذراندن دوره‌ی دانشسرای راهنمایی ‌‌به‌عنوان معلمِ مقطعِ راهنمایی جذب آموزش‌وپرورش‌‌ شد و پیش از سال 1357 که به‌واسطه‌ی ‌فعالیت‌های انقلابی اخراج شد، در آموزش‌وپرورش به روشنگری علیه ظلم و ستم رژیم پهلوی‌‌ می‌پرداخت.

                  بازخواني اند‌يشه‌هاي اقتصاد‌ي آيت‌الله خامنه‌اي د‌‌‌‌‌‌ر اين کتاب سعي شد‌‌‌‌‌‌ه است ايد‌‌‌‌‌‌ه‌ي اقتصاد‌‌‌‌‌‌ مقاومتي به‌عنوان راهبرد‌‌‌‌‌‌ِ کليد‌‌‌‌‌‌ي براي اقتصاد‌‌‌‌‌‌ حکومت‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌هاي اسلامي به‌طور عام و جمهوري اسلامي ايران به‌صورت خاص مورد‌‌‌‌‌‌ بررسي و مد‌‌‌‌‌‌اقّه قرار گيرد‌‌‌‌‌‌. از آنجايي که اين رويکرد‌‌‌‌‌‌ اقتصاد‌‌‌‌‌‌ي توسط رهبر معظم انقلاب اسلامي مطرح گرديده‌، تلاش شده با بازخوانيِ اند‌‌‌‌‌‌يشه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌هاي اقتصاد‌‌‌‌‌‌ي ايشان به تبيين اقتصاد‌‌‌‌‌‌ مقاومتي و مختصات آن پرد‌‌‌‌‌‌اخته شود‌‌‌‌‌‌. از ارکان و لوازم اقتصاد‌‌‌‌‌‌ مقاومتي د‌‌‌‌‌‌ر اند‌‌‌‌‌‌يشه‌ي رهبر انقلاب اسلامي‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ مي‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌توان به مؤلفه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌هاي زير اشاره کرد‌‌‌‌‌‌: مديريت جهاد‌‌‌‌‌‌ي، مصرف صحيح، حمايت از توليد‌‌‌‌‌‌ات د‌‌‌‌‌‌اخلي، توزيع عاد‌‌‌‌‌‌لانه‌ي منابع، ثروت و امکانات... . توجه به اين الزامات و مؤلفه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ مي‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند‌‌‌‌‌‌ اقتصاد‌‌‌‌‌‌ جمهوري اسلامي ايران را مستحکم، پايد‌‌‌‌‌‌ار، باد‌‌‌‌‌‌وام و قوي سازد،‌‌‌‌‌‌ به گونه‌اي که استحکام ساختِ دروني قد‌‌‌‌‌‌رت ملّي را به ارمغان آورد‌‌‌‌‌‌.  

خاطرات آزاده‌ی دکتر سید ناصر میری زماني‌که بايد درس را جدّي مي‌گرفتيم و در کنکور شرکت مي‌کرديم مصادف با اوج مبارزات امام(ره) با حکومت فاسد شاه بود. درس خواندن ما همراه شد با اعلاميه‌هاي انقلابي حضرت امام(ره) که از نوار پياده مي‌کرديم، تکثير و سپس با دلهره توزيع مي‌کرديم. هم با درس کلنجار مي‌رفتيم هم با مبارزه و زندگي؛ زماني‌که به سربازي رفتيم براي دفترچه گرفتن کلنجار رفتيم و با مقامات ارتش درافتاديم و در طول خدمت سربازي روزي نبود که با مشکلات و مبارزات داخلي و بعد هم دفاع مقدس به چالش و کلنجار نيفتيم؛ بعد از سربازي هنوز آسوده نشده بوديم که در کسوت بسيجي به مصاف صدام رفتيم و گرفتار چنگال دژخيمان بعث شديم و تا هشت‌سال با زندگي کلنجار رفتيم. هنگامي هم که به ميهن اسلامي بازگشتيم و وارد سازمان دولتي شديم ديديم گرفتاري‌هاي دفاع مقدس به مسئولان فرصت نداده که خرابه‌ي ايران انقلابي را بسازند و باز هم با شرايط اداري کلنجار رفتيم. شايد ساده‌دلي باشد که فکر کنيم بر پيشاني ما کلنجار را نوشته‌اند! ولي اگر بخواهي راه درست را بروي بايد الزاماً و به ناچار با همه‌چيز و همه‌کس کلنجار بروي و در اين کلنجار است که مادر روزگار تو را تربيت مي‌کند.

  زمانه‌ی زندگی آیت‌الله حائری از دوران بسيار بغرنج و پرحادثه‌ی تاریخ ایران است، لذا بازتأسيس حوزه‌ي علميه‌ي قم و مديريت آن در شرايط دشوار آن روزگار يکي از پديده‌‌هاي قابل‌تأمل و تحسين‌برانگيز تاريخ معاصر ايران مي‌باشد. بررسي زندگي حاج شيخ عبدالکریم نيازمند توجه به اوضاع داخلي ايران، مسائل بين‌الملل و تجربيات شخصي وي است؛ تجربياتي از نابساماني داخلي و بين‌المللي که در شيوه‌ي اجتهاد او تأثيرگذار بود. بدین‌ترتیب عملکرد ایشان هم بازتاب بخشي از مسائل عصر اوست که با شرايط زمانه در دوران آيت‌الله بروجردي و امام متفاوت است. عظمت کارِ آيت‌الله حائري در اين است که او در عصري که سنت و مهم‌ترين مؤلفه‌ي آن يعني دين در چالش با مدرنيته‌ي غرب به رهبري روشنفکرانِ سکولارِ عصر مشروطه و اندکي بعد در پي انقلاب اکتبر روسيه در مواجهه با امواج سيل‌آساي جريان‌هاي فکري چپ و نمايندگان آن قرار گرفته بود، مرکزي براي ترويج دين و پرورش عالمان مذهبي و پاسداري از حريم دين داير کرد و سرانجام از اين کانون، آثار گرانبهايي در حوزه‌هاي مختلف ديني انتشار يافت و شخصيت‌هاي برجسته‌اي ظهور کردند که مهم‌ترين آنها امام خميني رهبر فقيد انقلاب اسلامي بود.   «اگر مرحوم حاج شیخ در حال حاضر بودند، کاری را انجام می‌دادند که من انجام دادم و تأسیس حوزه‌ی علمیه در آن زمان، کمتر از تأسیس جمهوری اسلامی نبود« (امام خمینی، ص 303 متن کتاب)  

  من روحانيت را از لحاظ هسته‌ي اصلي زند‌ه‌ترين د‌ستگا‌ه‌ها مي‌د‌انم ولي عقيد‌ه د‌ارم که فقط غُل و زنجيرهايي به د‌ست و پاي اين موجود‌ زند‌ه و فعال بسته شد‌ه و بايد‌ او را از قيد‌ها و زنجيرها رها کرد‌. روحانيت ما د‌رخت اصيل و با ارزش و زند‌ه‌ی آفت‌زد‌ه است که خود‌ش را بايد‌ حفظ کرد‌ و با آفاتش مبارزه کرد‌. اسلام منهاي روحانيت يک تز استعماري است، هيچ چيز نمي‌تواند‌ جانشين روحانيت ما شود‌. حاملان فرهنگ اصيل و عميق و ذي‌قيمت اسلامي تنها د‌ر ميان اين گروه يافت مي‌شوند‌؛ تقواها، ايمان‌ها، معنويت‌ها، اخلاص‌ها و آن جوشش‌ها و جنبش‌ها و فد‌اکاري‌هايي که رمز اصلي بقاء ملت ما است تنها د‌ر اين سرزمين مقد‌س سر مي‌زند‌، من نه تنها اصلاح‌ اين د‌ستگاه را واجب و لازم مي‌شمارم و عملاً آن را مستبعد‌ نمي‌د‌انم بلکه کاملاً نزد‌يک و قريب‌الوقوع مي‌د‌انم.    (مجموعه آثار استاد مطهری، ج24، صص 509-508، همراه با تلخيص.)  

حزب جمهوری اسلامی،‌ مطرح‌ترین و تأثیرگذارترین حزب سیاسی جمهوری اسلامی ایران در سال‌های پس از پیروزی انقلاب اسلامی شناخته می‌شود و برجسته‌ترین چهره‌های سیاسی پس از انقلاب در این حزب مهم عضویت داشتند. بنیان‌گذار آن شهید آیت‌الله بهشتی بود و هیئت مؤسس آن همگی روحانیت مبارز و انقلابی بودند و اعضای آن با گرایش‌های مختلف فکری و سیاسی در آن عضویت داشتند. حزب نزدیک به یک دهه فعالیت مؤثر داشت. بررسی مقاطع مهم فعالیت این حزب در حساس‌ترین حوادث دهه‌ی اول انقلاب اسلامی و همچنین تحلیل و بررسی فراز و نشیب‌های آن با شیوه تاریخ شفاهی، از مباحث اصلی کتاب حاضر است. اگر بگوییم این حزب، از کم‌نظیرترین احزاب یک سده‌ی اخیر ایران بوده که دامنه‌ی اثرگذاری و فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی آن فراتر از احزابی همانند حزب توده ایران و حزب رستاخیز بوده است به گزافه سخن نگفته‌ایم.

از تلاش‌های ماندگارش در شهربانی که بگذریم به‌ روزهای پرحادثه‌ی انقلاب می‌رسیم. طلیعه‌ی انقلاب که درخشیدن گرفت «یوسف»‌وار روانه‌ی زندان شد. از تدبیر نیز کاری ساخته نبود، باید به زندان می‌رفت تا صاعقه‌ی زمانه حقانیتِ درخواب‌رفته و گذر ایام حکم برائتش را امضا کند. امتحان ساده‌ای نبود اما او از آن سربلند بیرون آمد و عطش خدمت به مردم و مملکت بار دیگر او را روانه‌ی میدان کرد. خشت دیوار خاطراتش را که مرور می‌کنی مشق خدمت را به تماشا می‌نشینی. ردپایی ماندگار بر شن‌های کویر. این شاید شاه‌بیت همه‌ی سال‌های زندگی کاری‌اش باشد. خاطراتش نه از جنس داستان‌های افسانه‌ای است و نه اساطیری. او ساده خدمت کرده است. با همه قرار نبوده‌ها و قرار بوده‌های مملو از احتمالات زندگی. همین باعث شده که سادگی‌اش به دل بنشیند. او از زیر تازیانه‌ی روزهایی که می‌توانست هر دقیقه‌اش کارنامه‌ای پرستاره را به آتشِ تباهی بیندازد، سربلند بیرون آمده است و حالا که مقابلمان نشسته و روزهای رفته‌اش را عریان می‌سازد صدایش طعم آرامش می‌دهد، بوی امنیت و رنگ خدمت.  

بررسي مباني کلامي و فقهي شيعه نشان مي‌دهد که مفهوم «حق‌الناس» از جمله مباحث بسيار مهم در اصول اعتقادي شيعه مي‌باشد، اما به دلايلي همچون شکل‌نگرفتن حکومت اسلامي با محوريت فقه شيعي، مباحث حق‌الناس به حوزه‌ي حکومتي وارد نشده است. اين موضوع در سال‌هاي بعد از انقلاب اسلامي به طور گسترده‌اي مطرح شده و نظريه‌پردازان انقلاب اسلامي در باب ارتباط جمهوريت و اسلاميت و جايگاه حق مردم سخن گفته‌اند. سپس‌ با مطرح‌شدن مردم‌سالاري ديني در دهه‌ي 1370 اين موضوع به شکل جدي‌تري نمودار شد. در پژوهش‌ِ پيش رو نويسنده ابتدا به توضيح مباني مردم‌سالاري مي‌پردازد و در ادامه رابطه‌ي حق و تکليف شهروندان در جامعه و نسبت آنها با حکومت را تشريح و اين سؤال را مطرح نموده که آيا حقوق انسان‌ها تکاليفي را نيز براي آنها به بار مي‌آورد؟ در توضيح اين مسئله نويسنده به انواع رابطه‌ي حق و تکليف اشاره نموده و رويکرد اسلامي ـ شيعي رايج در اين باب را تبيين مي‌كند.

«.... علی‌رغم اظهارنظرهای مخالف با نظام و نق‌زدن‌ها و عیب‌جویی‌هایی که یک عده، از روزهای نخست به کمیته‌ها شروع کردند، کمیته‌ها در حقیقت حق حیات به گردن این انقلاب دارند. اگر کمیته نبود، امنیت این شهرهای بزرگ مثل تهران و بقیه‌ی شهرها امکان‌پذیر نمی‌شد. آن روزی که هیچ‌کدام از ارگان‌های مملکت حضور نداشتند، کمیته آمد و جای خالی اغلب ارگان‌های مملکت را گرفت. دوش استوار و محکمِ شما برادران عزیز کمیته توانست زیر بار این همه مسئولیت برود و خم نشود. آن روز دادگستری، شهربانی و بسیاری از ارگان‌های دیگر مملکت، در کمیته خلاصه می‌شدند. یک امتیازی کمیته بر همه‌ی ارگان‌ها دارد و آن اینکه به سرعت و بنا بر فرمان امام، از دل مردم جوشید. همه‌ی ارگان‌های انقلاب از قبیل جهاد، سپاه و بنیاد شهید و... یک طرح‌ریزی قبلی برایشان وجود داشت. برای سپاه مدت‌ها در شورای انقلاب بحث شد، برای جهاد سازندگی کارهای مقدماتی انجام گرفت و بعد جهاد تأسیس شد. بقیه‌ی ارگان‌ها هم همین‌طور». (بیانات رئیس‌جمهور وقت، حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، دیدار با سرپرستان و اعضای کمیته‌ی استان خراسان، 4 اردیبهشت ۱۳۶۱)

محمدرضا سعادتی پیش از پیروزی انقلاب اسلامی هفت سال در اوین زندانی بود و در آبان ۱۳۵۷ با توجه به شرایط بحرانی رژیم شاه، از زندان آزاد شد. او در اردیبهشت ۱۳۵۸ پس از گذشت حدود سه ماه از پیروزی انقلاب، درحالی‌که پرونده‌ی سرلشکر مقربی، جاسوس شوروی در رژیم پهلوی، را برای تحویل به دبیر اول سفارت شوروی به همراه داشت، در محلِ قرار دستگیر شد. سازمان مجاهدین قصد داشت با تحویل پرونده‌ی سرلشکر معدوم مقربی، یکی از حیاتی‌ترین گره‌های جاسوسی شوروی را در ازای دریافت سلاح و تجهیزات و اطلاعات درباره‌ی فعالیت‌های سازمان سیا در ایران باز کند. پس از دستگیری سعادتی، سازمان با تمام قوا برای پاک‌کردن لکه‌ی ننگ جاسوسی به میدان آمد و از تمام پشتوانه‌ها و ظرفیت‌های تبلیغاتی خود استفاده کرد تا وجهه‌ی خود را در میان مردم انقلابی بازسازی کند و کادر مرکزی خود را از اتهام جاسوسی و بدنامی نجات دهد. سرانجام پس از کشاکش‌های فراوان، سعادتی با رأی دادگاه به جرم جاسوسی به حبس محکوم شد. اما درحالی‌که دوران محکومیتش در زندان سپری می‌شد، شرایط کشور و اتفاقات و فعالیت‌های وی در داخل زندان، سرنوشت اعدام را برای او رقم زد.

مفاهیم «آزادی» و «عدالت» دو مفهوم کلیدی در علوم انسانی‌ به‌شمار می‌روند، به‌طوری‌که به‌سختی می‌توان منظومه‌های فکری منسجمی را در حوزه‌ی علوم انسانی یافت که به این دو مفهوم یا نسبت میان آنها نپرداخته باشند. بر این اساس نمی‌توان از تمدن نوین اسلامی سخن گفت و در باب مفاهیم آزادی و عدالت و نسبت درخور میان آنها نزد اندیشمندان و رهبران فکری و سیاسی اسلامی نیندیشید. در این کتاب تلاش شده از رهگذر بررسی و تحلیل مفاهیم «آزادی» و «عدالت» نزد آیت‌الله خامنه‌ای، نسبتِ‌ این مفاهیم در منظومه‌ی فکری ایشان مورد مداقه قرار گیرد.

مهم‌ترین تحولات و حوادث ایران بین سال‌های ۱۳۰۲ تا ۱۳۰۵ در مجموعه اسناد این اثر منعکس شده است. در این برهه، ایران از حیث اقتصادی، سیاسی و امنیتی با مسائل بغرنجی مواجه بود که سلسله قاجار قادر به حل آن نبود. سرخوردگی نیروهای اجتماعی و سیاسی از حکومت قاجاریه به دلیل فساد گسترده و ناکارآمدی، و رشد جنبش جمهوری‌خواهی در ایران با ظهور رضاخان، زمینه را برای شکل‌گیری رژیمی اقتدارگرا در ایران فراهم کرد. نقش نیروهای بیگانه در تحولات سیاسی و اجتماعی ایران به روشنی در اسناد بازتاب یافته است. چهار مشکل اساسی یعنی بدهی‌های دولت ایران، وضعیت شیخ محمره، به رسمیت شناختن دولت عراق و وضع تعرفه‌های متفاوت بر کالاهای ایرانی، بخش عمده روابط ایران را با قدرت‌های سنتی و به‌ویژه روسیه تزاری و انگلیس پس از به قدرت رسیدن رضاخان تشکیل می‌دهد، اما شناسایی مبهم و پردرنگ دولت جدید رضاخان توسط روسیه، اختلافات کشتیرانی در شمال، کشمکش‌های تجاری و ارضی بین رضاخان و حکومت شوروی، شناسایی آنی دولت جدید رضاخان توسط دولت انگلیس حاکی از تفاوت رویکردهای قدرت‌های بزرگ نسبت به دولت جدید ایران بود. رضاخان پس از به قدرت رسیدن، تلاش‌های زیادی برای نهادینه کردن قدرت استبدادی خود نمود اما ایجاد جوّ خفقان در جامعه، سرکوب احزاب سیاسی، سانسور شدید بر مطبوعات و ترویج سکولاریسم در بطن جامعه‌ی مذهبی ایران در سال‌های بعد منجر به تقابل و رویارویی او با روحانیون و علما و نارضایتی عامه مردم شد که چالش بسیار مهمی برای سلسله پهلوی ایجاد کرد.

ازجمله ویژگی­های انقلاب اسلامی ایران خیزش سراسری و مشارکت همگانی مردم در شکل‌گیری و پیروزی آن بوده است. در جریان انقلاب، مردم همه­ی مناطق و شهرهای کشور سهیم بودند و شهرکرد هم ازجمله مناطقی است که پا‌به‌پای دیگر نقاط کشور در مبارزه با حکومت پهلوی مشارکت داشت. این اثر به بررسی حوادث و رخدادهای دوران انقلاب اسلامی در شهرستان شهرکرد می­پردازد. نویسنده پس از معرفی جغرافیای طبیعی، سیاسی و پیشینه‌ی تاریخی استان چهارمحال و بختیاری، به حوادث سیاسی- اجتماعی این منطقه از سال 1340-1357 می‌پردازد. سپس می‌کوشد با معرفی هیئت‌های مذهبی شهرکرد، تلاش‌های روحانیون بومی و مدعو در حوادث انقلابی منطقه و نقش اقشار مختلف ازجمله بازاریان، معلمان، زنان و... را تشریح نماید.

 آنچه قاسم عابدینی در یادداشت­هایش آورده است، دقیقاً همان مطالبی است که سال­ها از همه‌ی نیروها مخفی نگاه داشته شد. نوشته­های وی بی­تردید روشنگر بخش مهمّی از تاریخ معاصر ماست. وی در رابطه با حوادث سال1357 می‌گوید: «اين وضعيت تلخ و دردناك براي كساني كه سال‌ها در حرف، از توده‌اي شدن مبارزه ياد مي‌كردند سرنوشت عجيبي را ترسيم مي‌كند. در شرايطي كه داشت يك برگ خونين در تاريخ اين سرزمين ورق زده مي‌شد، مبارزينی انقلابي‌ اسير در تنش‌هاي «درون تشكيلاتي» و محصور در حصارِ حلّ مسائل سازمان گرفتار شده بودند و لااقل بازدهي يك توده‌ي عامي را هم نداشتند كه بروند در خيابان‌ها اعلاميه‌اي پخش كنند! شعاري بدهند و سنگي براي سربازان رژيم پرتاب كنند. يكي از علّت‌هايش شايد اين بود كه جنبش «خرده‌بورژوايي» بود و «پرولتاريا» در آن حضور نداشت؛ و واضح بود وقتي كه «رهبر پرولتاريا» دستش بند و سرش گرم مسائل دروني‌اش بود، پرولتار‌یا هم لابد منتظر بود تا رهبرش فارغ شده دستورات لازمه را بدهد! كه وارد تحليلش نمي‌شويم... زيرا پرولتارياي بي‌وفا هم رهبري «خرده‌بورژوازي» (!) را پذيرفت و اين پيشاهنگ را تنها گذاشت كه در نيمه‌ي دوّم هم به اوضاعش نگاهي خواهيم انداخت!»

این کتاب با گفتار اختصاصی نویسنده برای فارسی زبانان و با نظارت آقای دکتر صفا الدین تبرائیان ترجمه گردیده است.   هنوز چند ماه ار آغاز جنگ در سوریه نگذشته بود که شخصیت رئیس جمهور (بشار اسد)، به یک گره اساسی در تقسیم بین المملی و منطقه ای تبدیل شد. برخی شخصیت بشار اسد  را به عنوان علت اصلی تداوم جنگ بیا ن کردند و برخی دیگر آن را محوری  ضروری برای توقف جنگ دیدند. جهان بین رفتن بشار اسد و ماندن او، میان مشروعیت و عدم مشروعیت وی تقسیم گردید و ساختار اجنماعی در سوریه سست شد. آیا واقعا بشار اسد دلیل آغاز جنگ در کشورش و تداوم آن شد یا او، سوریه و محوری را تحت لوای او گرد آمدو به محور مقاومت معروف است،از جنگ بازداشت؟

فیضیه در گذر تاریخ «... تمام همت و تلاش آیت­الله العظمی حائری یزدی صرف احیاء حوزه­ی علمیه و بقاء آن در برابر تهاجمات رضاشاه گردید. از آن زمان به بعد، فیضیه مرکز و کانون تحوّلات سیاسی و اجتماعی شد. از فعالیت­های مؤثر انجام‌شده در این مرکز فرهنگی سیاسی در دوره­ی زعامت آیت­الله العظمی بروجردی می­توان به فعالیت فزاینده­ی فدائیان اسلام از سال‌های 1329 به بعد در قضایایی چون ملی‌شدن صنعت نفت، انتقال جنازه­ی رضا شاه به ایران، اشغال فلسطین و تشکیل دولت غاصب اسرائیل و... اشاره کرد. دهه­ی چهل شمسی اوج فعالیت­های سیاسی طلاب و روحانیان در این مرکز است. اقدام وحشیانه­ی رژیم طاغوت در حمله به فیضیه در دوم فروردین سال 1342 و 17 خرداد سال 1354 هرگز از ذهن و خاطره­ی مردم و از سینه تاریخ پاک نخواهد شد. سخنرانی­های آتشین انقلابیون به‌ویژه امام خمینی در عصر عاشورای 1383 قمری از نقاط عطف این مدرسه محسوب می­شود. استقبال باشکوه مردم قم از امام پس از پیروزی انقلاب اسلامی و حضور ایشان در اولین ساعات ورود به قم در مدرسه­ی فیضیه و سخنرانی در آن از نکات به‌یادماندنی این مدرسه است...»

اين اثر شرح انتخاب دومين رهبر انقلاب اسلامي است. اين بار يک ساختار، متولّي انتخاب رهبر بود. ساختاري که از سال 1361، با تشکيل مجلس خبرگان رهبري به وجود آمده و حالا، روز مبادايش فرار رسيده بود. خبرگان رهبري در سال 68، تجربه‌اي شگرف و پيچيده را نيز که طي سال‌هاي گذشته از سر گذرانده بودند، پيش روي داشتند. چهاردهم خرداد 1368، خبرگان رهبري در ساختمان مجلس شوراي اسلامي گرد هم آمدند تا زيرِ سايه‌ي اين مختصات پيچيده، وظيفه‌ي تاريخي خود را به انجام رسانند. مسئله‌ي اصلي اجلاسيه‌ي سال 1368خبرگان رهبري، تطبيق ضابطه با وضعيت عيني است. همه‌ي کنش‌ها و واکنش‌هاي اين اجلاسيه را مي‌توان در پيرامون همين مسئله تحليل و بررسي کرد. ضابطه، شرع و قانون اساسي جمهوري اسلامي؛ و وضعيت عيني، خلأ رهبري و ضرورت بي‌سرپرست نماندن انقلاب و نظام اسلامي بود. با تدبير خبرگان، يکي از مصاديق واضح اين طايفه از فقها، يعني آيت‌الله سيدعلي خامنه‌اي به‌عنوان دومين رهبر انقلاب و جمهوري اسلامي برگزيده شد. انتخابي که مانند هر انتخاب ديگري، در چشم موافقان و رضايتمندان، برق شادي و اميد جهاني و در قلب مخالفان، زبانه‌هاي اعتراض و کين را برانگيخت.