برپایی مراسم دعای کمیل برای اعضای فریب خورده سازمان منافقین

پایگاه مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ شهید لاجوردی اگرچه در دوران تصدی مسئولیت دادستانی انقلاب و ریاست سازمان زندان‌ها، با سران منافقین با قاطعیت برخورد می‌کرد، اما در میان زندانیان گروهک منافقین افراد فریب خورده بسیاری هم حضور داشتند که از گذشته خود اظهار پشیمانی می‌کردند. لاجوردی با این افراد دلسوزانه برخورد می‌­کرد و تمام تلاش خود را به کار می­‌بست تا آنها هدایت شوند و توبه کنند. 

حجت‌الاسلام شیخ حسین انصاریان در کتاب خاطرات خود که توسط مرکز اسناد انقلاب اسلامی منتشر شده است خاطره‌­ای از تلاش‌های شهید لاجوردی برای هدایت افراد فریب خورده سازمان منافقین را نقل می‌­کند.

حجت‌الاسلام انصاریان می‌گوید: «مرحوم شهید لاجوردی اصرار داشت که بر روی منافقین کار فرهنگی صورت بگیرد و در این باره از من کمک خواست. ابتدا کتاب‌های زیادی را برایشان فرستادم. روزی هم دعوتم کرد تا بروم برای آنها سخنرانی کنم. در آن زمان این گروهک در اوج فعالیت بودند و زندان‌ها پر از اعضای تندروی آنها بود. 

من معتقد بودم که علاوه بر سخنرانی، برگزاری دعای کمیل نیز بسیار مناسب است و چه بسا اثر زیادتری دارد؛ زیرا تمام مضامین دعای کمیل، از عمق وجود نشأت می‌گیرد و انسان در آن مناجات بسیار عاطفی با خدا حرف می‌زند، از این روی می‌توان در لابه لای فرازهای دعا، به طور مستقیم با وجدان افراد سخن گفت و آنها را از خواب غفلت بیدار کرد.

جلسات چندی در زندان اوین و قزل حصار کرج برگزار شد. پس از آن از آقای لاجوردی خواستم تا در مراسم تاسوعا و عاشورا و احیای ماه مبارک رمضان نیز آن افراد را به پای منبر بیاورد. آنها می‌آمدند و در جایگاه خاصی می‌نشستند. 

این فعالیت‌های فرهنگی در روح و جان آن افراد گول خورده، اثر عمیقی برجای گذاشت. بسیاری موفق به توبه و بازگشت به صراط مستقیم شدند و از زندان خلاصی یافتند.

بعدها نامه‌های محبت‌آمیز بی‌شماری از آن جوانان به دستم رسید. بعضی از دختران نیز که در آن گروه بودند، موفق به توبه شدند. آنها بعدها مرا برای مراسم ازدواج خود دعوت می‌کردند و من صيغه عقدشان را جاری می‌کردم و بحمدالله هر یک دنبال زندگی سالم و پرافتخاری رفتند.

حضرت علی(ع) که این دعا را برای یکی از یارانش، کمیل، ایراد کرد و او آن را نوشت فرمودند: «این دعا روزی را زیاد می‌کند، گناه را می‌بخشد، یاری خداوند را جلب می‌کند و انسان را از دیگران با رحمت خودش کفایت می‌کند و خلاصه زندگی انسان را یکسره به پروردگار متصل می‌کند.»