پایگاه مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ به دنبال ممانعت دولت بختيار از ورود امام خمينى به ايران، روحانيون همدان به رهبرى آيت‌الله مدنى، پس از برگزارى نماز مغرب و عشا، در مسجد ميرزا داوود متحصن شدند و اعلام داشتند تا بازگشت امام‌خمينى به ايران، در تحصن خواهند ماند و جمع كثيرى از مردم نيز به اين اجتماع ملحق شدند.
به همين منظور، بيش از بيست هزار نفر از مردم بهار و مناطق اطراف نيز به رهبرى روحانيون، دست به يك راهپيمايى گسترده در حمايت از امام‌خمينى و برقرارى حكومت اسلامى زدند و از نماينده بهار در مجلس شوراى ملى خواستند كه استعفا دهد.
در اين راهپيمايى، مردم اسامى ميادين را به نام روحانيون نام‌گذارى كردند. آنها در تظاهرات خود علاوه بر حمايت و درخواست بازگشت امام‌خمينى، به زندان‌ها نيز حمله كرده، خواستار آزادى زندانيان سياسى شدند.
در کتاب انقلاب اسلامی در همدان(جلد دوم)
که توسط مرکز اسناد انقلاب اسلامی منتشر شده درباره حال و هوای شهر همدان در
آستانه ورود امام خمینی به ایران آمده است:
« با اعلام خبر ورود امام‌خمينى در روز 12 بهمن 1357 به ايران، مردم همدان آماده حركت به سوى تهران و استقبال از امام‌خمينى شدند. آقاى دادفرما در اين باره مى‌گويد : «وقتى امام مى‌خواست تشريف بياورد، ما اصلا مى‌خواستيم از شوق و شادى پرواز كنيم. مردم زيادى در جلوى مسجد جامع همدان تا امام‌زاده عبدالله جمع شدند و آيت‌الله مدنى آنان را رهبرى مى‌كرد.
ما با 66 دستگاه مينى‌بوس و اتوبوس و تعداد بى‌شمارى سوارى به سوى تهران حركت كرديم كه ساعت 3 بامداد 12 بهمن به ميدان آزادى رسيديم. از ميدان آزادى، اول صبح آفتاب، به سوى دانشگاه تهران حركت كرديم. در دو سوى خيابان، مستقبلين و انتظامات ايستاده بودند كه نوار سبز رنگ به بازوان خود بسته بودند و وقتى كه اين جمعيت انبوه از همدانى‌ها را ديدند، گفتند آيا در همدان كسى باقى مانده است.
ما به همراه مردم به سوى بهشت زهرا حركت كرديم و
در آنجا بعد از 15 سال، از نزديك به سخنرانى امام‌خمينى گوش فرا داديم.»
روزنامه نداى ميهن در اين باره نوشت: «به مجرد دريافت خبر ميمنت اثر تشريف‌فرمايى حضرت آيت‌الله العظمى امام‌خمينى به ايران، مردم همدان به تكاپو افتادند و با ذوق و شوق هر چه تمام‌تر، در ميادين و خيابان‌ها، جوياى واقعيت خبر و تازه‌هاى آن شدند و اظهار سرور و شادمانى مى‌كردند. ضمنآ براى ابراز همبستگى و احساسات، هر طبقه و صنف، به نصب پرده‌هاى مطول در عرض خيابان‌ها پرداختند. متون آنها حاكى از احساسات درونى و علاقه مردم همدان مى‌باشد. متجاوز از صد دستگاه اتوبوس و مينى‌بوس عازم تهران شدند و مردم دسته‌دسته به پاى ماشين‌ها مى‌آمدند و پس از تكميل هر دستگاه، بلافاصله راهى تهران مى‌شدند.»
آن تعداد از مردم همدان كه به دلايلى نتوانسته بودند به تهران مسافرت كنند، مراسم ورود امام و استقبال از وى را از طريق پخش مستقيم تلويزيون مشاهده كردند. مردم اين شهر، بر خلاف ساكنان نقاط ديگر كشور، جريان كامل تشريف‌فرمايى حضرت امام را از تلويزيون تماشا كردند.
اين برنامه كه از طريق ماهواره اسدآباد براى
تلويزيون اى.سى.سى آمريكا مخابره مى‌شد، توسط كاركنان مايكرويو براى مردم استان همدان
نيز پخش شد. به اين ترتيب، مردم استان همدان، تنها ايرانيانى بودند كه توانستند پخش
مستقيم مراسم را از فرودگاه تا بهشت زهرا به طور كامل تماشا كنند.
علاوه بر مردم همدان و اسدآباد، اهالى روستاهاى
همدان نيز از طريق تلويزيون، شاهد ورود امام‌خمينى و مراسم استقبال از وى بودند. آقاى
عسگرى در اين باره مى‌گويد :
«ما اهالى روستاى «پيفانج»، مراسم ورود امام‌خمينى
را از طريق تنها تلويزيون روستا كه با باترى ماشين كار مى‌كرد، در منزل آقاى ابراهيم
احمدى مشاهده كرديم. البته علاوه بر تلويزيون، از طريق راديو نيز از اوضاع باخبر مى‌شديم.»
پس از ورود امام‌خمينى به ايران، در شهر همدان، ده هزار نفر از اهالى با سر دادن شعار «فرمانده‌ى كل قوا خمينى»، در خيابان‌هاى شهر تظاهرات كردند. از سوى ديگر، كاركنان اداره‌ها و اصناف مختلف همدان به محض شنيدن خبر ورود امام‌خمينى، با انتشار اعلاميه و نصب پلاكارد، ضمن خيرمقدم گويى، با مردم و انقلاب، اعلام همبستگى كردند.»
