چرا پایگاه هوایی شهید نوژه همدان به عنوان مقر کودتا انتخاب شد؟
پایگاه مرکز
اسناد انقلاب اسلامی؛ کودتای
نقاب در تیر ماه 1359 کشف و خنثی شد. پس از دستگیری اعضا و سران کودتا، نقطه جالبی که در اعترافات آنان
مشهود بود علت انتخاب محل کودتا بود. در کتاب «دست خدا بر نقاب»
که توسط موسسه فرهنگی هنری مرکز اسناد انقلاب اسلامی منتشر شده، در این رابطه می‌خوانیم:
به توصیه بنی‌عامری در جلسات
مخفی کودتاچیان و اصرار بیش از حد و اندازه تیمسار مهدیون و تیمسار محققی پس از بحث
و بررسی‌های فراوان، مرکز عمل‌کننده در آغاز عملیات پایگاه هوائی شهید نوژه همدان
مورد تأکید قرار گرفت. رأس شاخه نظامی کودتا سرهنگ محمدباقر بنی‌عامری قرار داشت
و افرادی چون سرتیپ خلبان آیت‌الله محققی، سپهبد سعید مهدیون، سرهنگ پیاده هادی عزیزمرادی،
سروان پیاده حسن گوهری، سرگرد پیاده کوروش آذرتاش بعنوان مشاور و اتاق فکر شاخه نظامی
در خدمت بنی‌عامری قرار می‌گیرند.
کودتاچیان، پس از بررسی‌های
فراوان و تأکید تیمسار محققی پایگاه شهید نوژه(شاهرخی) همدان را مناسب‌ترین نقطه
برای آغاز عملیات کودتا و پرواز هواپیماهای عمل‌کننده تشخیص داده، و همه شاخه‌ها
و زیر مجموعه‌ها را در جریان نقطه آغازین کودتا قرار دادند. هرچند که در ابتدا
قرار بود که کودتا از پایگاه هوائی مهرآباد آغاز شود.
ناصر رکنی در بخشی از محاکمات و بازجوئی خود در ارتباط با انتخاب پایگاه هوائی شهید نوژه می‌گوید: «علت اصلی، اصرار بیش از حد و اندازه تیمسار محققی و تیمسار مهدیون بود. آنها دلایل چندی داشتند که عبارت بود از:
1ـ پایگاه مهرآباد، قابل دسترس و تصرف توده مردم می‌دانستند و می‌گفتند
که چنانچه نیروی زمینی نتواند مهرآباد را کاملاً حفاظت کند، مردم به آنجا هجوم
آورده و با تصرف پایگاه (به علت نزدیکی بیش از حد به مناطق مسکونی) حتی هواپیماهای
بلندشده، دیگر قادر به نشستن در باند نخواهند بود، در حالی که این نقطه ضعف، در پایگاه
نوژه وجود نداشت، زیرا نوژه با شهر همدان 60 کیلومتر فاصله داشت و چنانچه توده
مردم با سپاه پاسداران به سمت پایگاه حرکت می‌کردند، هواپیماها قادر بودند در این
فاصله همه آنها را نابود سازند.
2ـ پایگاه همدان یک پایگاه
مادر و از هر لحاظ خودکفا بود و چنانچه برخورد با مردم به درازا می‌کشید، پایگاه
قادر بود تا حدود چهار ماه به عملیات ادامه دهد، در حالی که این مسأله در مهرآباد
صادق نبود.
3ـ در پایگاه مهرآباد، فقط شش فروند از هواپیماها دارای مهمات
سنگین و ده فروند از آنها دارای فشنگ بود. در حالی که در پایگاه هوائی نوژه پنجاه
و سه فروند از هواپیماها دارای مهمات سنگین بوده و همین عامل نظر فرماندهان کودتا
را در بمباران سنگین هدف‌های مورد نظر به خوبی تأمین می‌کرد.
4ـ سروان نعمتی، سروان ایران‌نژاد،
همافر پوررضائی، تیمسار محققی، تیمسار مهدیون قبلاً در پایگاه نوژه خدمت می‌کردند و
اکثر پرسنل خلبان آنجا را می‌شناختند، در حالی که این امر در پایگاه هوائی مهرآباد
صادق نبود».
سروان حمید نعمتی از دیگر عوامل کودتا در بخشی از بازجوئی‌های خود در دادگاه انقلاب درباره علت انتخاب و شروع کودتا از پایگاه شهید نوژه در همدان می‌گوید: «در یکی از همان جلسات اولیه گفته شد که بهتر است پایگاه مهرآباد به جای پایگاه نوژه برگزیده شود که من به دلایل زیر آن را رد کردم: چون رهبری عملیات هوائی به عهده من بود، اظهار داشتم که به خاطر مدت خدمتم در این پایگاه، آن را مثل کف دستم چه از لحاظ محل و موقعیت و چه از نظر پرسنل می‌شناسم و در ثانی، این پایگاه در وسط بیابان قرار گرفته و اگر مورد تهاجمی بخواهد قرار بگیرد یا از کبودرآهنگ می‌باشند که مسأله خاصی نیست و قادر به دفاع خواهیم بود و اگر از همدان باشد، از طرف تیپ زرهی ممکن است باشد که در درجه اول،سعی در همراه کردن آنها کنید و اگر نشد با انجام پروازهای متعدد جلوی آنها را گرفته و مانع پیشرفت آنها می‌شویم، ولی چون فرودگاه مهرآباد در نزدیکی شهر واقع است،خیلی زود می‌تواند مورد تهاجم مردم قرار گیرد و کار را لنگ کند، و لذا با پایگاه نوژه موافقت شد».
بدین ترتیب پایگاه هوائی
شهید نوژه همدان از نظر کودتاگران بهترین منطقه برای آغاز عملیات تشخیص داده شد و مرکز
هدایت برنامه‌ها نیز در این پایگاه انتخاب گردید.
