پایگاه مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ روزهای اوج‌گیری نهضت اسلامی در سال 1357 مصادف با ایام محرم و صفر بود و همین تقارن مذهبی سیاسی کار را برای انقلابیون آسان‌تر و برای سردمداران رژیم پهلوی بیش از پیش سخت‌تر می‌کرد. در آن روزها که لحظه لحظه‌اش پر از فریاد آزادیخواهی در گوشه و کنار کشور بود محرم 57 حال و هوای دیگری داشت.
ششمین روز محرم 57، (16 آذر) به دلیل بارندگی شدید در سطح کشور نسبت به روزهای قبل روز آرام تری بود و انجام تظاهرات در این روز با مشکل مواجه شد. در این روز جمعی از روحانیانِ تهران از جمله آیات و حجج اسلام سیدمحمود طالقانی، سیدعلی غیوری، حسن لاهوتی، موسوی خوئینی، مهدوی‌کنی، موحدی ساوجی و هاشمی رفسنجانی با انتشار اعلامیه‌ای از مردم خواستند خود را محیای حضور در راهپیمایی روزهایِ تاسوعا و عاشورا کنند. در این اعلامیه چنین آمده است: «جلادان حاکم با این کشتار فجیع آمادگی خود را برای ایفای نقش یزیدی در مقابل رهروان راه مقدس حسینی اعلام داشتند و مسلمانان غیور با نثار جان خود لیاقت و صلاحیتِ خود را برای ادامه‌ی راه مقدس سیدالشهدا(ع) و توسعه جهاد کربلا ثابت کردند. اگر بسیاری از مساجد و مجالس عزاداری عملاً بسته شد و ممنوع گردید، ابتکار مسلمانانِ مبارز و فداکار، تبلیغات و افشاگریِ خود را از درون مساجد و تکایا به پشت‌بام خانهها کشانید و در شب و ساعت منع عبور و مرور، تهران بزرگ را به صورت مجلس یکپارچه و متحد علیه رژیم جبار درآوردند. اگر دهان خطبا و وعاظ را بستند، تکبیر و شعار میلیون‌ها مردم مسلمانِ تهران صاعقه‌وار سراسر وجود خونخواران مستبد را می‌لرزاند. روحانیتِ تهران به منظور بزرگداشت حماسه‌ی عظیم کربلا و ماه محرم و شکستن خفقانِ حاکم و جبران ممنوعیت حرکت دستجات و نشان دادن یکپارچگی و مقاومت شکست‌ناپذیرِ مردم در مقابل فشارهای بی‌رحمانه‌ی رژیم تصمیم گرفته است، همگام با صفوف منظم مردم در روزهای تاسوعا و عاشورا از هشت نقطه‌ی شهر به شرح زیر به طرف میدان بزرگ (شهیاد)(میدان آزادی) به راهپیمایی آرام و مسالمت‌آمیز بپردازند: 1- میدان کندی 2- میدان گمرک 3- میدان ارک 4- میدان شاه 5- میدان فوزیه 6- پیچ شمیران 7- میدان ونک 8- چهارراه سیدخندان. حرکت جمعیت از این هشت مرکز، ساعت 9 صبح به سوی شاهرضا( خیابان انقلاب) شروع و به طرف مقصد اعلام‌شده‌ی فوق حرکت می‌کند. همچنین اجازه‌ی خراب‌کاری از طریق آتش‌سوزی و یورش به خانهها و مغازه‌ها و دزدی و نظایر این‌ها که همه به دست عمال رژیم انجام شده و می‌شود، ندهیم تا بهانه‌ی دخالت به حکومت فرصت‌طلب ندهد.»
در این روز در شهر قم طبق معمول تظاهرات مردم در نقاط مختلف شهر، از جمله خیابان‌‌های چهارمردان و صفاییه صورت گرفت که منجر به درگیری با مأموران شد و طی آن حداقل یکی از تظاهرکنندگان زخمی شد. همچنین بعد از نماز مغرب و عشا در حرم مطهر حضرت معصومه(س)، تعدادی از نمازگزاران شعارهای انقلابی سر دادند که این حرکت به مدت 20 دقیقه ادامه یافت. اعتصاب در این شهر نیز ادامه داشت و تمام مغازه‌ها بسته و مدارس و اکثر ادارات دولتی تعطیل بودند.
همچنین در این روز زنجان شاهد تظاهرات گسترده‌ای علیه رژیم بود و در گورستان شهر نیز تظاهراتی صورت گرفت که در نتیجه‌ی این درگیری تعدادی از مردم زخمی و یک نفر شهید شدند. در گورستان‌‌های شهر اهواز و آبادان هم در این روز حوادث مشابهی رخ داد و تعدادی از مردم به خاک و خون کشیده شدند.
