پایگاه مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ پانزدهم مرداد مطابق اول رمضان 1399 هجری بود. امام خمینی چند روز قبل از حلول ماه رمضان با صدور پیامی راهبردهایی را جهت استفاده بهینه از این ماه خطاب به ائمه جماعات، وعاظ و گویندگان مذهبی ارائه دادند. هر سال رژیم پهلوی جشن هنر را در تابستان و در شیراز برگزار می‌کرد، آیت‌الله دستغیب برای پیشگیری از برگزاری این مراسم سلسله سخنرانی‌هایی را در شیراز آغاز کرد و شدیداً رژیم و شخص شاه را به ویژه در ارتباط با جشن هنر مورد انتقاد قرار داد. وی در یکی از سخنرانی‌های خود اظهار داشت: «این شاه نمی‌تواند زمام امور مسلمین را در دست بگیرد ما جشن بیهنری را محکوم نموده و نمی‌گذاریم امسال برپا شود.»
ماه رمضان فرصت مناسبی برای افشاگری علیه رژیم بود و هر روز تظاهرات ضد حکومتی در خیابان‌ها برپا بود. در تاریخ 1357/4/28 بعد از سخنرانی آیت‌الله دستغیب در مسجد جامع مردم به خیابان‌ها ریختند و با پخش عکس‌هایی از امام خمینی دست به تظاهرات زدند، پلیس دست به تیرانداری زد که در نتیجه‌ی آن یک نفر به شهادت رسید. روز پنجم ماه رمضان (1357/5/19) هم بنا به دعوت آیت‌الله شیخ بهاء‌الدین محلاتی برای همدردی با خانواده‌های شهدای مردم اصفهان و کازرون، جمعیت زیادی تجمع و پس از اتمام جلسه دست به تظاهرات زدند. پلیس بر روی آن‌ها آتش گشود که در نتیجه ده‌ها تن مورد اصابت گلوله قرار گرفته و چند تن از آنان شهید و تعداد زیادی هم دستگیر شدند. آیت‌الله محلاتی طی اعلامیه‌ای آن روز را عزای عمومی اعلام کرد. شورای تأمین استان فارس مساجد نو و جامع شیراز را به عنوان پایگاه اصلی انقلابیون شیراز بست. این اقدام موجی از اعتصاب، تعطیلی بازار و دیگر مساجد و نیز کارگران و کارمندان و دانشجویان را در پی داشت. وسعت و سرعت اقدامات مردمی در نیمه‌ی اول سال 1357 رژیم را به این نتیجه رساند که شاید با شدت سرکوب بتوان بحران روزافزون را مهار کند.
منبع: کتاب دانشگاه پهلوی به روایت اسناد، مرکز اسناد انقلاب اسلامی
