پایگاه مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ برگزاری پرشکوه راهپیمایی‌های تاسوعا و عاشورا در سال 1357، از فصول برجسته و پرشکوه تاریخ انقلاب اسلامی به‌حساب می‌آید. این تظاهرات در سراسر ایران برگزار شد. در کتاب «انقلاب اسلامی در کرج» که توسط مرکز اسناد انقلاب اسلامی منتشر شده است در این‌باره می‌خوانیم: آیت‌الله طالقانی در 4 محرم 57 با صدور اطلاعیه‌ای مردم را به شرکت در راهپیمایی دعوت کرد. یکی از دلایل اهمیت آن حضور میلیون‌ها تن از مردم در این مراسم و سردادن شعارهای ضدرژیم از سوی جمعیتِ معترض بود. گستردگی این تظاهرات هم برای عوامل رژیم و هم ناظران خارجی آشکار ساخت که مردم ایران در تصمیم خود برای ساقط کردن رژیم پهلوی راسخ‌تر از پیش شده‌اند و همچنین در پیروی از فرامین و توصیه‌های امام خمینی، آماده پذیرش هر خطر و پیش‌آمدی هستند.
راهپیمایی‌های تاسوعا و عاشورا در کرج نیز باشکوه و عظمت خاصی برگزار شد. آقای ابوالفضل موسوی که در راهپیمایی تاسوعا در این شهر سخنرانی مهیجی ایراد کرد، به یاد می آورد: «... معمولاً در راهپیمایی‌های آن زمان، همیشه همه‌چیز قابل پیش‌بینی نبود، حتی در راهپیمایی روز عید فطر 57 در تهران علی‌رغم وجود شخصیت‌هایی چون شهید بهشتی، شهید مطهری، شهید مفتح، شهید باهنر، که دارای شمِ سازمان¬دهی بودند، گاهی مسائلی پیش می‌آمد که قابل پیش‌بینی نبود. در راهپیمایی روزهای تاسوعا و عاشورا در تهران که مرکز آن میدان فلسطین (کاخ) بود مردم یک دفعه شعارهای تندی علیه رژیم سر دادند. در چنین مراسمی حتی گاهی سخنرانان ازپیش¬تعیین‌شده نیستند.»
وی ادامه می دهد: «در روز تاسوعای 57 در کرج راهپیمایی گسترده‌ای در اطراف میدان توحید [شاه‌عباسی] صورت گرفت. جمعیت زیادی در این مراسم حضور یافته بودند. آن روز اطراف میدان مثل الآن نبود بلکه به-طورکلی متفاوت بود و فضای اطراف آن هم باز بود و جمعیت کثیری را می‌شد به راحتی دید.»
راهپیمایی تاسوعا در کرج بزرگ‌ترین راهپیمایی ایام محرم در کرج بود. ازاین‌رو این تجمع عظیمِ اعتراض‌آمیز در اذهان مبارزانِ این شهر بیشتر به یاد مانده است.
در دهه محرم سال 57 مخالفت و اعتراض‌ها گسترده‌تر شد و در گوشه و کنار شهر تظاهرات خودجوش فراوانی صورت می‌گرفت. البته در جریان این حوادث بسیاری از سربازان که از خانواده‌های مذهبی بودند، تحت تأثیر قرار گرفته یا هیچ عکس‌العملی مقابلِ مردم از خود نشان نمی‌دادند و یا ترک خدمت کرده و به میان خانواده خود بازمی‌گشتند. مرکز ثقل تظاهرات ضدرژیم در دهه محرم، از مسجد جامع و دانشکده کشاورزی تا میدان شهدا بود، اگرچه نواحی دیگر هم شاهد برخی فعالیت‌های انقلابی بود، ولی چون بیشتر عزاداری‌ها در محدوده فوق بود، بنابراین حرکت‌های مردمی در آنجا گسترش بیشتری داشت.
