مرکز اسناد انقلاب اسلامی

روز‌های اکنون، یاد شهید سید عبدالحسین واحدی معروف به مرد شماره ۲ فدائیان اسلام را زنده می‌دارد. در شرایطی که جریان غالب تبلیغات در رسانه‌ها و فضای مجازی می‌کوشد تا نام و خاطره این پیشکسوتان جهاد و شهادت را از یاد‌ها حذف کند، خوانش کارنامه این دلیرمردان، یک فریضه به شمار می‌رود. مقال پی آمده درصدد است تا با اشاره به خاطرات و تحلیل‌های تاریخی برخی از اقران واحدی، جلوه‌هایی از سیره فردی و اجتماعی او را بنمایاند.

فدائیان خواستار این بودند که مصدق دستورات اسلام را اجرا کند. این درخواست فدائیان به جلسه منزل حاج محمود آقایی از تجار تهران برمی‌گشت. در این جلسه نمایندگان جبهه ملی با شهید نواب صفوی مذاکره کردند. ملیون قول دادند که اگر فدائیان اسلام رزم‌آرا را از سر راه بردارند دولت پسا رزم‌آرا که احتمالاً دولت دکتر مصدق هست دستورات اسلامی را اجرا خواهد کرد. فدائیان منتظر اجرای دستورات اسلام از جانب دولت بودند که این امر محقق نشد و از سوی دکتر مصدق هم اراده‌ای برای انجام این کار وجود نداشت. مصدق در پاسخ به فدائیان اسلام می‌گفت: من آخرین نخست‌وزیر ایران نیستم، آقایان درخواست خود را بگذارند برای دولت بعد. اولویت من فعلاً ملی کردن نفت است. مرحوم نواب این حرکت مصدق را نوعی عهدشکنی می‌دانست. به‌تدریج هشدارها به مرز تهدید نزدیک می‌شد.

س از شهادت ناجوانمردانه سید عبدالحسین واحدی به دست تیمور بختیار ، حوزه علمیه قم که شاید تا آن روز به طور رسمی بروز و ظهوری در فعالیت‌های سیاسی و درگیری با رژیم پهلوی نداشت طی بیانیه شدیداللحنی از این حرکت مذبوحانه اعلام انزجار کرد. در بخشی از متن این پیام آمده است: « از جانب یک عده افسر بی‌وطن و نامرد به نام فرمانداری نظامی و غیره قتل ناجوانمردانه سر زده که دیگر جای صبر و تحمل برای هیچ فرد مسلمان و غیوری باقی نگذاشته و هر کس در هر مقام و سمتی قرار گرفته و مختصری خون غیرت و دیانت در عروق او جاری باشد انتقام این خون به ناحق ریخته را خواهد گرفت.