مرکز اسناد انقلاب اسلامی

به مناسبت میلاد امام رضا (علیه‌السلام) تصاویری از حرم مطهر آن حضرت در ادامه از نظر می‌گذرد.

آیت‌الله مؤیدی می‌گوید: «... در آن جا هم طلبه‌ها را تحریک می‌کردم که شب در دعا شرکت کنند. یک نفر را هم برای روضه‌خوانی تعیین می‌کردیم که البته روضه‌خوان بعد از هر دعا دستگیر می‌شد. البته او را در حرم دستگیر نمی‌کردند؛ چون ممکن بود بازتاب داشته باشد، لذا او را زیرنظر می‌گرفتند تا از حرم خارج شود و دستگیرش کنند.»

مهدی الماسی اهل نیشابور که به شدت از ناحیه سر آسیب دیده است گفت: «اینگونه وقایع نتیجه حمایت امریکا از گروه‌های تروریستی است». وی ادامه داد: «آمریکا و گروه‌های وابسته به آن تصور می‌کنند که می‌توانند ملت ایران را از ادامه راه امام حسین علیه‌السلام در روز عاشورا بازدارند اما این اقدامات تروریستی و مظلومیت و حقانیت مردم ما را مشخص‌تر می‌کند».

سازمان اطلاعات و امنیت خراسان به رئیس شهربانی این استان اعلام کرد: «با توجه به تعطیل چند روز اخیر (روز تولد امام رضا [ع] و روز چهارم آبان) عده زیادی از سایر شهرستان‌ها به مشهد آمده‌[اند] و ممکن است عناصر اخلالگر و ماجراجو با توجه به شلوغی شهر در معابر و مساجد اقدام به پخش اعلامیه و نصب پلاکارت [پلاکارد] و دادن شعار بنمایند. خواهشمند است دستور فرمایند به عوامل وابسته آموزش داده شود در این مورد مراقبت بیشتری نموده و در صورت برخورد با افراد مشکوک، نسبت به دستگیری و تحویل آنان به این سازمان اقدام لازم معمول دارند.»

سردار نوروزی گفت: یک روز حسین خُردو را آوردیم شروع به اعتراف کرد و گفت که مسئولین تشکیلات گفتند می‌روید در حزب جمهوی روزنامه جمهوری اسلامی می‌گیرید و می‌فروشید. رفتیم شروع کردیم به فروختن و خیلی فعال بودیم. هر چند وقت یکبار به ما یک فتق‌بند می‌دادند می‌بستیم و با آن به حزب رفت‌وآمد می‌کردیم که برای ما عادی شود. بنا داشتند که در این فتق‌بند نارنجک بگذارند به ما بدهند برویم و بیاییم. یک شب تصمیم گرفتند که فردا صبح شهید هاشمی باید ترور شود. تصمیم گرفته بودند یکی از ما دو تا برویم. فردا آن‌ها به دوستم گفتند تو برای عملیات ترور برو. من خیلی غبطه خوردم و ناراحت شدم. خلاصه دوستم تقریباً با همان فرمول به حزب می‌رود و نارنجک را می‌کشد و پشت سر آقای هاشمی‌نژاد منفجر می‌کند و ایشان را به شهادت می‌رساند. دوستم دستش قطع شده بود، اما همین منافقین که دور و نزدیک بودند به سرش ریختند و داد و فریاد کردند که این جزو منافقین است و ... همان جا او را زدند که دیگر نفس بعدی نداشته باشد. چون اگر زنده می‌ماند از او اعتراف می‌گرفتند و همه چیز لو می‌رفت.

تظاهرات مردم ایران در استان‌های مختلف کشور در 28 صفر سال 1357 ( 6 و 7 بهمن) از ویژگی و اهمیت‌ خاصی‌ برخوردار بود. بختیار برای‌ ممانعت‌ از ورود امام‌ خمینی‌ به کشور فرودگاه‌ها را بسته‌ بود، جمعیت‌ زیادی‌ از شهرها برای‌ استقبال‌ از امام‌ به‌ تهران‌ آمده‌ بودند و جوّ ملتهب‌ بر ایران‌ حاكم‌ بود. علی‌رغم حضور علما و روحانیون سرشناس استان‌ها و شهرهای مختلف در تهران، مردم سراسر کشور در ایام عزاداری 28 و 29 صفر دست به تظاهرات گسترده‌ای زدند که به تعبیری بعد از تظاهرات بزرگ اربعین، آخرین میخ بر تابوت رژیم پهلوی بود. با تظاهرات 500 هزار نفری مردم تبریز، گردهمایی بزرگ مردم مشهد در حرم امام رضا (ع)، حضور اقشار مختلف مردم شیراز در تظاهرات 28 صفر و راهپیمایی وسیع مردم آبادان، کرمان، گرگان، کرمانشاه، اهواز، قم، رشت، بوشهر، زنجان، قزوین و ... در ایام عزاداری رحلت پیامبر اعظم(ص) و شهادت امام حسن مجتبی(ع) و امام رضا (ع)، کار بزرگ مردم ایران در اربعین تکمیل شد و شرایط برای ورود هرچه سریعتر امام خمینی به کشور و پیروزی انقلاب اسلامی فراهم آمد.