مرکز اسناد انقلاب اسلامی

با توجه به نزدیک شدن به روز برگزاری رفراندوم برای جمهوری اسلامی در روزهای دهم و یازدهم سال 1358، احزاب حاضر در کردستان از جمله سازمان چریک‌های فدایی خلق به صورت تدریجی به اعلام مخالفت خود با برگزاری رفراندوم جمهوری اسلامی پرداختند. به طوری که جو کردستان کاملاً ملتهب شد. و در بعضی از نقاط مانند مهاباد، صندوق‌­های رأی توسط هواداران سازمان چریک‌های فدایی خلق و کومله دیگر جریان سیاسی ضد حکومتی به آتش کشیده شد و با اینکه امام خمینی در همین روزها صریحاً اعلام کرده بود که ما به خواست­های مردم کُرد توجه می­کنیم، اما سازمان چریک­های فدائی ­خلق ­ایران و کومله دوباره مخالفت خود را با رفراندوم اعلام کردند؛ زیرا معتقد بودند که امام خمینی باید در "متمم قانون اساسی" این موضوع را تصریح می‌کرد.

سازمان از قبل خود نقشۀ شروع جنگ را کشیده­ بود و فقط هاشم عباسی بر اثر تندروی­‌های خود زمان آن را جلوتر انداخت. شعله­‌های نبرد و درگیری در گنبد روز به‌­روز بیشتر و بیشتر می­‌شد. به طوری که مردم خواهان راه­ حلی اساسی از جانب حکومت بودند. تمامی اقشار مختلف مردم گنبد خواهان نشان دادن جدایی خود از سازمان چریک‌­های فدایی خلق شاخۀ گنبد بودند.

پس از پیروزی انقلاب اسلامی و در مقطعی که انقلابیون به طور کامل بر اوضاع مسلط نشده بودند گروه‌های مختلف سیاسی با اندیشه‌ها و آمال مختلف در جامعه در حال فعالیت بودند. شهرستان قائم شهر نیز از این قاعده مستثنی نبود . گروه‌های چپ‌گرا مانند: پیکاری‌ها، گروه چریک‌های فدایی خلق ایران، فدائیان خلق اکثریت و اقلیت و سازمان مجاهدین خلق(منافقین) فعالیت داشتند، بدنبال ایجاد پایگاه برای خود در قائم‌شهر بودند. زکریا زکریایی از اعضای کمیته انقلاب اسلامی قائم‌شهر در کتاب «انقلاب اسلامی در مازندران»که توسط مرکز اسناد انقلاب اسلامی منتشر شده شیوه‌های مبارزاتی و حیله‌های این گروه‌ها در جذب جوانان در قائم‌شهر را بیان کرده است.