مرکز اسناد انقلاب اسلامی

بعد از جنگ سیاست تنش­زدایی از طرف آقای هاشمی رسماً اعلام شد: « راه حل مشکلات اقتصادی کشور تنش‌زدایی با آمریکاست منتها قدم اول را آمریکا باید بردارد». اما نتایج این سیاست در حد انتظار نبود. همین طور در زمان آقای خاتمی که مبنای سیاست خارجی دولت گفتگوی تمدن­ها و تفاهم بود، استنباط من این است که ایشان از نتیجه آن راضی نبود. به خصوص وقتی که با فاصله کوتاهی بعد از یک سخنرانی­ ایشان که طی آن برای رفع اختلاف‌ها از طریق گفتمان اعلام آمادگی شده بود کلینتون تمدید تحریم­ها را بر علیه ایران امضاء کرد. در زمان آقای روحانی هم به رغم کوشش‌­های فراوان برای به نتیجه رساندن برجام، نتایج آن را می­‌بینیم.

ما در روایت داریم: «النّاسُ عَلی دینِ مُلوکِهم» شما ببینید وقتی رییس‌جمهور (هاشمی رفسنجانی) پس از پایان جنگ تحمیلی می‌گوید: الان دوره مانور تجمل است. همین تفکر به زیردستان هم سرایت می‌کند. وزیر و کارمند هم بدنبال تجمل می‌روند بدین ترتیب تجمل وارد دستگاه دولتی می‌شود. استنباط من این است که شهید رجایی با روش و منش بنی‌صدر آشنا بود و می‌دانست حرف‌هایی را که می‌زند بر مبنای ذهنیات خود بزرگ‌بینی اوست. شهید رجایی این مسائل را خیلی جدی نمی‌گرفت و معتقد بود، این روش و منش که برای خیلی‌ها روشن نیست به زودی روشن خواهد شد. بالأخره افراد زیادی به بنی‌صدر رأی داده بودند. افراد حزب‌اللهی زیادی هم به او رأی دادند. طولی نکشید که تمام این افراد به اشتباهات‌شان پی بردند.