مرکز اسناد انقلاب اسلامی

من در یك بیمارستان بزرگ 400 تختخوابی كار می‌كردم كه تمام كاركنان می‌آمدند در رستوران آنجا ناهار می‌خوردند و یك وجهی را می‌پرداختند. روز 22 بهمن 57 ما به رستوران آمدیم و گفتیم امروز هر كس آمد و در بیمارستان غذا خورد مهمان [امام] خمینی است. برای فرهنگ آن‌ها این هم یك كار غیرعادی است و هم هزینه بسیار سنگینی دارد...

دکتر خرسندی در جایی خاطره‌ای را نقل کرد که من در آن جلسه حضور داشتم. ایشان می‌گفت: در یک جایی که مجروحان وخیم قرار داشتند یک مجروح عراقی را آوردند. رزمنده ایرانی که جراحات زیادی داشت رو کرد به من وگفت این بالش را به این فرد بدهید من حالم خوب است. می‌توانم بنشینم. خیلی از دکترها را ما داشتیم که با مشاهده چنین صحنه‌هایی متحول شدند. بعضی از پزشکان می‌گفتند: ما رفتیم چند وقت بمانیم و برگردیم ، اما وقتی صحنه‌های ایثار رزمندگان را دیدیم در جبهه ماندگار شدیم. به عبارت دیگر جوّ معنوی جنگ روی پزشکان هم تأثیر گذاشت.