مرکز اسناد انقلاب اسلامی

در سند ذیل از ستاد ژاندارمری کل کشور با امضای سپهبد امین افشار با موضوع « خلع سلاح یگان‌ها» چنین تلگراف شده است: «یک میلیون نفر از طرفداران خمینی در نظر دارند با وسایل لازم شب‌های آینده به موسسات نظامی ژاندارمری و شهربانی تک نموده و خلع سلاح نمایند... ».

متعاقب کودتای سال 1332 و آغاز دومین دوره‏ حکومت اقتدارآمیز شاه، رویکرد کشور از حوزه‏ سیاسی متوجه‏ حوزه‏ اقتصادی و نظامی می‏‌گردد و بدین ترتیب، اقتصاد و ارتش به‏ دل‌‏مشغولی‌های عمده‏ شخص اول مملکت تبدیل می‏‌شود. تلاش‌‏ها در دو عرصه‏ نظامی و اقتصادی آغاز می‏‌گردد. آن چه اتفاق افتاد، تحول اقتصادی در یک نظام بسته سیاسی بود در نتیجه نهادهای مختلف که در چنبره‏ بحرانی از عدم تعادل به دام افتاده‌‏اند، به ‏سرعت عدم تعادل خود را به بخش‌‏های سیاسی که خود نیز خالی از بحران نبود، انتقال می‏دهند. رژیم سیاسی ایران، ناتوان در انتخاب راه حل مناسب برای مقابله با بحران‏های تو در تو، آخرین گام‏های نادرست خویش را بر می‌‏دارد و به سوی زوال کامل حرکت می‏‌کند و بدین ترتیب، رؤیای ثبات، کابوس سقوط می‏‌شود.