برگی از خاطرات آیت‌الله عمید زنجانی
تمام مسجد را پر از گاز اشک‌آور کرده بودند.در و ديوار آن هم خونى بود. ما مسجد و فرش‌هايى که خونى شده بود شستيم و بعد از يک هفته مسجد را آماده کرديم، اما در موقع نماز هيچ‌کس نمى‌توانست و همين‌طور اشک از چشم سرازير مى‌شد؛ آثار گازهاى اشک‌آور مانده بود.
کد خبر: ۷۶۹۱ تاریخ انتشار : ۱۴۰۱/۰۲/۰۱
