مروری بر حیات 87 ساله امیرسرتیپ منوچهر نجفدری
پایگاه مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ امیرسرتیپ منوچهر نجفدری امروز (30 مهرماه 1396) دار فانی را وداع گفت. وی خاطرات خواندنی فراوانی قبل و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی دارد که کتاب خاطرات او با عنوان "پشت دروازههای شهر" اخیرا توسط مرکز اسناد انقلاب اسلامی منتشر شده است.
حجتالسلاموالمسلمین روحالله حسینیان در بخشی از مقدمه کتاب خاطرات امیر سرتیپ نجفدری مینویسد: «یکی از نیروهای مؤمن که برای برقراری امنیت سیستان و بلوچستان شب و روز به جهاد پرداخت امیر سرتیپ نجفدری بود. این امیر خستگی ناپذیر همه زندگی خود را وقف همراهی با نیروهای انقلاب، سپاه پاسداران، کمیته انقلاب اسلامی و شهربانی جمهوری اسلامی نمود. من در آن زمان مسئولیت دادستانی انقلاب اسلامی استان را برعهده داشتم و شاهد جهاد این مرد مبارز بودم. افسوس که مردان آهن و سلاح فقط در ایام کارزار دیده میشوند و پس از اینکه آرامش بر ناامنی و جنود الهی بر جنود شیطانی پیروز شدند از یادها میروند و پنهان میمانند و متهم به خشونت میشوند و بیتفاوتها مشهور به تدبیر و درایت میگردند. اما خوشحالیم که این مجاهدات در منظر خدای عالمیان اتفاق افتاده و تنها اوست که اجر نیکوکاران را ضایع نمیکند. (یوسف/90)»
"پایگاه مرکز
اسناد انقلاب اسلامی"، ضمن تسلیت به مناسبت درگذشت امیرسرتیپ منوچهر نجفدری،
مختصری از زندگینامه وی را منتشر میکند که در ادامه میخوانید:
امیر سرتیپ منوچهر نجفدری در 20 اسفند 1309 در بخش الشتر از توابع استان لرستان متولد شد. پدر وی نصرالله نجفدری در آن زمان با درجه سرهنگی، حاکم نظامی مناطق سلسله و دلفان و الشتر بود. وی پس از طی دوره ابتدایی در مهر 24 به دبیرستان نظام تهران وارد شد و در سال 1330 با اخذ دیپلم متوسطه وارد دانشکده افسری نیروی زمینی ارتش شد.
نجفدری پس از نیل به مقام افسری و طی دوره مقدماتی پیاده در سال 34 با اخذ مدرک لیسانس در رشته علوم اجتماعی به درجه ستوان دومی نایل آمد. وی در سال 34 در طرح تقسیم به تیپ مستقل خاش در استان سیستان اعزام شد. شروع به کار رسمی وی در ژاندارمری پس از ادغام گارد مسلح گمرک در ژاندارمری کل کشور بود.
او پس از شش ماه کارآموزی به عنوان فرمانده دسته مرکزی گروهان ژاندارمری ایلام از مهرماه 1338 تا آخر اسفند ماه همان سال منصوب شد. پس از آن در سال 1339 در گروهان ژاندارمری قصرشیرین مأمور به خدمت شد، اما به دلیل درگیری با رئیس ساواک قصرشیرین و مبارزه با قاچاق کالا در خرداد سال 1341 به استان فارس منتقل شد. تا اینکه مجدداً پس از گذشت دو سال به سمت فرماندهی گروهان ژاندارمری قصرشیرین منصوب شد. نجفدری در سال 1347 برای سپری کردن دوره عالی به تهران منتقل شد و در مهرماه 54 به سمت فرمانده هنگ ژاندارمری تهران منصوب شد.
نجفدری پس از پیروزی انقلاب اسلامی برای ادامه خدمت به ژاندارمری کلی معرفی شد که از طرف فرمانده وقت ژاندارمری کل کشور، سرتیپ الیاس دانشور به خاطر سابقه خدمت در استان سیستان به سمت فرماندهی ناحیه ژاندارمری سیستان منصوب شد. او همچنین در سالهای 58- 1357 برای گذراندن دوره فرماندهی و ستاد دافوس با درجه سرهنگی به دانشگاه افسری اعزام و با مدرک فوق لیسانس در رشته علوم استراتژیک فارغ التحصیل شد.
سرتیپ نجفدری درباره خدمت خود پس از پیروزی انقلاب اسلامی میگوید: «... بعد از انقلاب با جان و دل آمادگی خودم را برای خدمت به این نظام مقدس و انقلاب اسلامی اعلام داشتم و بیش از آنچه لیاقت و استعداد داشته باشم و خدمت کرده باشم، مورد توجه مسئولین نظام مقدس جمهوری اسلامی قرار گرفتم. چندین مرتبه حضور حضرت امام(ره) شرفیاب شدم و همین طور مورد عنایت مقام معظم رهبری آیتاللهالعظمی امام خامنهای عزیز و همین طور ردههای بعدی قرار گرفتم...»
در سال 59 به خاطر خدمات و زحمات شبانهروزی وی پس از یکسال خدمت بنا به پیشنهاد سرلشکر ظهیرنژاد، فرمانده وقت ژاندارمری به مقام جانشینی فرمانده کل ژاندارمری منصوب شد. اما با ادامه جنگ تحمیلی و پیشروی نیروهای رژیم بعث عراق در جنوب کشور وی ضمن حفظ سمت جانشینی به فرماندهی عملیات نامنظم محور ماهشهر-آبادان - خرمشهر منصوب شد.
پس از خاتمه مأموریت 6 ماهه در جبهه جنوب، با توجه به شرارت منافقان و کومله و دموکراتها در آذربایجان غربی و کردستان، به سرپرستی ناحیه ژاندارمری آذربایجان غربی منصوب شد تا اینکه در سال 1360 بنا به دستور آیتالله مهدویکنی، وزیر کشور وقت به مدت 8 ماه عهدهدار اداره و مسئولیت فرماندهی ژاندارمری کشور شد و پس از تعیین فرمانده جدید تا تاریخ 1 / 4 / 62 دوباره در سمت جانشین فرماندهی ژاندارمری جمهوری اسلامی انجام وظیفه کرد. نجفدری در تاریخ 62/4/1 به علت بیماری با موافقت وزارت کشور بازنشست شد اما پس از 14 ماه بازنشستگی دوباره در سال 63 با توجه به اینکه استان سیستان دچار ناامنی شده بود از طرف حجتالاسلام ناطقنوری، وزیر کشور به فرماندهی ژاندارمری این استان منصوب شد و تا سال 1370 در این منطقه خدمت کرد. وی همچنین پس از ادغام نیروهای سهگانه ژاندارمری، کمیته و شهربانی بنا به پیشنهاد تیمسار محمد سهرابی، فرمانده نیروی انتظامی و تصویب وزیر کشور به ریاست گروه مشاوران فرماندهی ناجا منصوب شد و سرانجام در سال 1371 پس از 42 سال خدمت بازنشست شد.