مبارزه با رژیم پهلوی در 15 خرداد
به گفته حجتالاسلام زبرجد: «هنگامی که خبر دستگیری امام خمینی در شیراز منتشر شد، مرحوم آیتالله دستغیب آن روز با وجودی که کسالت داشتند با لحن تندی به رژیم پرخاش کردند و گفتند: عاقبت بدی در انتظارشان است و ما ساکت نمینشینیم.»
به گزارش ساواک شیراز: «در تعقیب اخبار منتشره از رادیو... عدهای از علما من جمله آقایان سید عبدالحسین دستغیب، آیتالله محلاتی، سید مجدالدین مصباحی، ساجدی و تعدادی از سران محلات شروع به تحریکات نموده و در مساجد جامع، گنح، صاحبالزمان مردم را تشویق به اجتماع [کردند] و ضمن انتقاد شدید از نحوه عمل دولت و اعتراض به دستگیری آیتالله خمینی، مردم را تحریک نمودند.» آیتالله دستغیب در شب شانزدهم خرداد هم منبر رفت و علیه رژیم پهلوی و در دفاع از امام خمینی سخنرانی تندی انجام داد.[1]
دفاع مردم شیراز از آیتالله دستغیب در مقابل هجوم ماموران رژیم پهلوی
همین مبارزات باعث شد دستور بازداشت عالم مجاهد شیراز صادر شود. اما چنانچه از گزارشهای تاریخی برمیآید، بازداشت آیتالله دستغیب با مقاومتهای مردم شیراز روبرو شد. قبل از دستگیری آیتالله دستغیب، عدهای از مردم تصمیم گرفتند با شبزندهداری در جلوی منزل وی و اجتماع در مقابل مسجد گنج كه جوار منزلشان بود، مانع از دستگیری او شوند. لذا آنان تمام كوچه اطراف را فرش كرده و در آنجا نشستند.
در حدود ساعت 3 نیمهشب عده زیادی از كماندوها وارد كوچه شدند، اما مردم به مقابله با آنان پرداختند و با آنان درگیر شدند. مأموران رژیم پهلوی هم با تیراندازی هوایی و ضرب و شتم افراد داخل كوچه خود را به درب منزل آیتالله دستغیب رساندند و پس از شكستن در وارد منزل شدند... سرانجام آیتالله دستغیب با وجود دفاع جانانه مردم شیراز، توسط عمال رژیم پهلوی بازداشت شد. ساواک شیراز پس از دستگیری آیتالله دستغیب، در بازرسی از منزل او تعداد زیادی اعلامیه انقلابی کشف و ضبط کردند.[2]
استقبال از آیتالله دستغیب پس از آزادی از زندان
مردم شیراز که در ماجرای حمله کماندوها به منزل آیتالله دستغیب مقاومت فراوانی به خرج داده بودند، بعد از بازداشت این روحانی مبارز نیز در جهت آزادی وی، به رژیم پهلوی فشار زیادی آوردند. سرانجام با فشار افکار عمومی در شیراز، رژیم ناچار شد آیتالله دستغیب را آزاد کند.
شيخ علي موحد در اين رابطه ميگويد: «روزي که خبر آزاد شدن امام و مرحوم آيتالله محلاتي و مرحوم شهيد دستغيب منتشر شد، من ماشين گرفتم و به تهران رفتم. نيمه شب بود که به قيطريه رسيدم. ساعت 9 صبح به ما اجازه دادند که به ملاقات آقايان برويم. براي من خيلي هيجانانگيز بود... جمعيت زيادي براي ملاقات آمده بودند و مدتي آنجا بودم تا اينکه آمدند و ما را متفرق کردند...»
خبر آزادی و بازگشت آيتالله دستغيب به شیراز، برای مردم استان فارس بسیار مسرت بخش بود. به نقل از سيد محمدحسين هاشمی: «آيتالله دستغيب که آزاد شدند عدهاي به منزل ايشان رفتند ولي در آنجا گفتند که آقا براي ديد و بازديد به مسجد ميآيند... جمعيت از خيابان لطفعليخان زند پشت سر آقا حرکت کردند و تقريبا راه خيابان مسدود شد، دو تا گوسفند هم آماده کرده بوديم و در آنجا سر بريدند. نزديک مسجد جامع که رسيديم جمعيت شروع کرد براي سلامتي امام خميني صلوات فرستادن؛ کاري که رژيم و عواملش را حسابی عصباني کرد...» بدین ترتیب بار دیگر مردم شیراز که دفاع و حمایت خو از روحانیت مبارز را اعلام کردند.[3]