بازخوانی جنایتهای سازمان منافقین علیه مردم ایران
پایگاه مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ با تورق تاریخ آشکار میشود جلاد دهه 60 تنها سران نظام را هدف ترور قرار نمیداد، بلکه مردم عادی، از کودک و زن گرفته تا پیر و جوان سوژههای ترور منافقین بودند. کارنامه سازمان مجاهدین خلق (منافقین) پر از صفحات سیاه است؛ آنها با حمله به مغازهها، کتابخانهها، مساجد و اماکن عمومی به قتل عام مردم ایران پرداختند. این قبیل ترورهای کور سازمان، با هدف زنده نگه داشتن نام سازمان و بزرگنمایی آن و ایجاد رعب و وحشت در میان مردم بود. در اين گونه عملياتها صرفاً هدف انجام ترور بود و اينكه قرباني ترور چه فرد يا شخصي باشد، اهميت نداشت. ازاينرو، عمده قربانيان اين ترورهاي كور، مردم عادي، شهروندان، کودکان بيدفاع و رهگذران بودند.
این نوشتار به مرور جنایتهای سازمان مجاهدین خلق علیه مردم ایران میپردازد.
حمله به مردم عادی در تهران
در ساعت 10:30 صبح روز 5 مهرماه 1360 و همزمان با شکست حصر آبادان در جبهههای جنوب، تعداد قابل توجهی هوادار مسلح، از سه نقطه مرکز تهران (پل حافظ ـ طالقانی، میدان ولیعصر و سهراه جمهوری) با شلیک هوایی و آتشزدن مقداری لاستیک اتومبیل و نیز اتوبوسهای شرکت واحد، راهپیمایی مسلحانه را آغاز کردند. این افراد با شلیک رگبار هوایی و گاه با شلیکهای مستقیم به افراد عبوری یا ساختمانهای مراکز عمومی، بانکها، مغازهها، پاساژها و اتومبیلهایی که افراد با ظاهر مذهبی در آن نشسته بودند خط تظاهرات را پیش میبردند.
به واحدهای عملیاتی دستور داده شده بود که «هرکس به هر شکل خواست جلوی تظاهرات را بگیرد به رگبار ببندید و حتی اینکه از چه موضعی از تظاهرات جلوگیری میکند، فرقی ندارد...» به گزارش مطبوعات، تا رسیدن نیروهای مردمی و پاسداران گشتی سپاه و کمیته، گروهی از مردم عادی در کنار خیابانها و کوچههای منطقه بهدست میلیشیای مسلح سازمان به شهادت رسیدند که تعداد شهدا به 21 نفر میرسید.
کودککشی منافقین در شیراز
یکی از فجیعترین جنایتهای منافقین در ۲۱ مهر ۶۰، شهادت یک کودک ۶ ساله و مادر ۲۲ ساله در شیراز بود. بنابر گزارش روزنامه کیهان در ساعت ۱۹ آن روز، عوامل منافقین با کار گذاشتن یک بمب در اتومبیل پیکان در خیابان هدایت شیراز، این دو تن را به شهادت رساندند.
در راستای همین عملیاتها، روز شنبه 25 مهرماه نیز که مصادف با روز عید غدیر خم بود، سازمان مجاهدین خلق (منافقین) جنایت دیگری در پرونده خود ثبت کرد. منافقین که سابقه کودککشی را در کارنامه خود داشتند بار دیگر با منفجر کردن یک اتوبوس که حامل مردم عادی در شیراز بود، دو کودک را به شهادت رسانده و عدهای دیگر را به شدت مجروح کردند.
روزنامه کیهان در 26 مهرماه طی گزارشی درباره این جنایت منافقین نوشت: «اتوبوس خط یک شرکت واحد شیراز هنگامی که در روز عید غدیر، مقارن ساعت 4 بعد از ظهر با بیش از 30 مسافر از پل اللهوردی خان به سمت میدان شهدا در حرکت بود، در میدان جمهوری اسلامی توسط دو دختر منافق سرنشین اتوبوس به آتش کشیده شد. در جریان این آتشسوزی بیش از 15 مسافر اتوبوس مجروح شدند و دو کودک خردسال نیز به شهادت رسیدند. یکی از شهدا به نام لیلا نوربخش بود و از شهید دیگر تنها قطعه ذغالی به جا مانده است.»
روزنامه اطلاعات به نقل از راننده اتوبوس که شاهد این جنایت بود نوشت: «من اتوبوس را در کنار خیابان نگه داشته بودم که دو نفر دختر در لحظات اولیه از اتوبوس پیاده شدند و شیئی را به وسط اتوبوس انداختند که بر اثر انفجار آن چند زن و بچه که قادر به خارج شدن از اتوبوس نبودند دچار آتشسوزی شدند.» روزنامه جمهوری اسلامی نیز درباره این جنایت منافقین در شیراز نوشت: «بار دیگر منافقین رسوا شده و شکست خورده، دست جنایتکارشان به خون خلق مستضعف و خداجوی میهنمان آغشته شد و در روز با شکوه عید غدیر، با آتش نفاقشان یک اتوبوس شرکت واحد شیراز را آتش زده و بیش از 30 سرنشین بیگناه و مستضعف را مجروح و مصدوم نمودند.»
انفجار بمب در میدان عشرتآباد
در سوم اسفند ۶۰ نیز بر اثر انفجار بمب در میدان عشرت آباد تهران ۱۱ نفر شهید و۲۵ نفر مجروح شدند. به گزارش خبرنگار اطلاعات: «ساعت 7 و 16 دقیقه بامداد امروز هنگامی که مردم مانند هر روز برای فعالیت روزانه به سر کار خود می رفتند بر اثر انفجار یک بمب بسیار قوی که گفته میشود از نوع تی ان تی بوده در خیابان سپاه مقابل تعمیرگاه شرکت واحد، عدهای از مردم به شهادت رسیدند و عدهای نیز به سختی مجروح شدند. شاهدان عینی در مورد چگونگی این حادثه گفتند: هنگام انفجار این بمب ما در نزدیکی محل حادثه بودیم، چند لحظه پس از انفجار مشاهده کردیم که تعدادی اتومبیل در حال سوختن هستند و نیز چند خانه مسکونی ویران گشتهاند. وقتی به طرف صدای انفجار رفتیم با اجساد قطعه قطعه شده بیش از 10 عابر روبرو شدیم که در وسط خیابان و پیاده رو پخش شده بودند...»
این روزنامه با درج تصویری از کیف مدرسه یک دختر بچه محصل نوشت: «شهدا و مجروحین حادثه انفجار میدان عشرتآباد جز چند پاسدار، رفتگر شهرداری، محصل، مسافر اتوبوس و عابر معمولی کس دیگری نبود...»
انفجاری دیگر در تهران
در تاریخ 9 مهر 61 ، ساعت 8:35 بعد از ظهر در کنار مسافرخانه زیبا پارک در میدان امام خمینی و در نزدیکی ساختمان مخابرات بمبی منفجر شد که قدرت انفجار این بمب را که در کامیونی کار گذاشته شده بود حدود قدرت 150 کیلو تی.ان.تی برآورد کردند. شدت انفجار به حدی بود که در محل انفجار طبق گزارش روزنامه کیهان گودالی به طور شش متر و عمق سه متر ایجاد شد. بر اساس آخرین گزارش خبرنگار کیهان از مرکز پزشکی در ساعت 11:15 صبح روز 10/7/1361، 64 تن از شهدای این حادثه به پزشکی قانونی منتقل گردیدند. همچنین 217 نفر از مجروحین در بیمارستانها بستری و 117 نفر سرپایی معالجه شدند. برخی از گزارشها شمار مجروحین را 650 نفر ذکر کردند.
به دنبال این فاجعه، امام خمینی طی پیامی، این جنایت را محکوم کردند. در این پیام آمده بود: «انفجار جنایت بار عظیمی که شب گذشته صدای مهیب آن را شنیدیم و حجم عظیم آن را در وسائل ارتباط جمعی خواهید دید و شنید، در جنوب شهر تهران در بین جماعت مظلومی که از طبقۀ مستضعف و مستمند تشکیل میشود اتفاق افتاد و صدها بیگناه و مظلوم را شهید و مجروح کرد. کودکان نورس را در آغوش مادران به هلاکت رساند و شرافت و انسانیت را به سوگ نشاند، و چهرۀ قبیح امریکاییان منافق و منحرف را بیشتر ظاهر کرد...»
انفجار بمب در میدان خیام تهران
در ساعت ۱۹:۳۰ روز ۱۵شهریور ماه سال ۱۳۶۱در اقدامی تروریستی، گروهک منافقین با انفجار بمب در خیابان خیام تهران دهها تن از مردم عادی را به شهادت رساند. در جریان این انفجار، یک اتوبوس دو طبقه که در حال حرکت و مملو از جمعیت بود در آتش سوخت و تمام مسافران آن شهید و مجروح شدند.
بنابر گزارش روزنامه اطلاعات: این انفجار هنگامی رخ داد که مردم جنوب شهر با اتوبوسهای شرکت واحد و اتومبیلهای شخصی و عمومی عازم منازلشان بودند و عدهای نیز در ایستگاه به انتظار رسیدن اتوبوس در صف ایستاده بودند که بر اثر موج انفجار به شهادت رسیده و یا زخمی شدند .
اطلاعات در گزارش خود مینویسد: بر اثر این انفجار چندین دستگاه اتومبیل از جمله یک کامیون، یک اتوبوس شرکت واحد، یک دستگاه اتومبیل شخصی، یک دستگاه مینی بوس حامل مسافر متلاشی شد. همچنین بر اثر انفجار این بمب چندین مغازه و کارگاه کوچک و محلهای کسب مردم خسارات کلی دید. بنابر این گزارش شدت انفجار به حدی بود که تا شعاع بیش از یک کیلومتر محل حادثه شیشههای اغلب مغازهها و ادارات و کارگاهها خرد شد .
براساس اطلاعات موجود، مقدار قابل توجهی تی ان تی در داخل یک اتومبیل شورلت کار گذاشته شده بود که پس از انفجار اتومبیلهایی که در حال عبور از مقابل وزارت دادگستری و خیابان جنوب پارک شهر بودند آتش گرفتند و سرنشینان اتومبیلها سوختند و به شهادت رسیدند.
انفجار بمب در میدان راهآهن
جنایت منافقین در سالهای بعد نیز ادامه داشت. در ۲ شهریور ۶۳ به واسطه انفجار بمب در میدان راه آهن تهران توسط منافقین، ۱۷ تن شهید و ۳۰۰ نفر زخمی شدند که براساس گزارش روزنامه جمهوری، دو کودک و هشت زن در شمار شهدا دیده میشد. بنا بر همین گزارش حوالی ظهر دو تن دیگر از مجروحین انفجار میدان راهآهن در بیمارستان لقمانالدوله به شهادت رسیدند.
علاوه بر این، به استناد گزارش روزنامه اطلاعات؛ بر اثر این انفجار 20 باب مغازه از 80 تا 20 درصد آسیب دیدند و به دهها اتومبیل که در حال حرکت از میدان و یا پارک بودهاند خسارات کلی و جزئی وارد شد. بر اساس همین گزارش بمب در ساعاتی منفجر شد که در میدان راه آهن که از مراکز پرجمعیت تهران است جمعیت کثیری در حال رفت و آمد بودند.
جنایت علیه نمازگزاران
در ۲۴ اسفندماه ۱۳۶3، دانشگاه تهران میزبان آخرین نماز جمعه سال بود؛ حضرت آیتالله خامنهای امام جمعه وقت تهران مشغول ایراد خطبههای نماز بودند که صدای انفجاری مهیب، محوطه دانشگاه تهران را به لرزه درآورد. در اثر انفجار این بمب -که توسط گروهک تروریستی منافقین در بین نمازگزاران انجام شد- تعدادی از نمازگزاران به شهادت رسیدند.
طبق گزارش ستاد نماز جمعه در اين جنايت 14 نفر شهيد و 110 نفر مجروح شدند. فضلالله فرخ که خود شاهد آن حادثه تروریستی بود میگوید: «من پشت جايگاه نشسته بودم يك دفعه صداي يك انفجار مهيب آمد. بلند شدم بالا را نگاه كردم ديدم كه چيزهايي از بالا پايين ميريزد. اول خوشحال شدم. حدس زدم كه قطعات هواپيماي دشمن است كه پايين مي ريزد. ولي وقتي روي زمين آمد، ديدم قطعات بدن انسان است و بمب چنان به شدت اين بدنها را هوا برده بود كه به اطراف پخش ميشد.» به گفته حجتالاسلام ریشهری: «منظره این حادثه بسیار تاثرانگیز و رقتآور بود. براساس گزارش ستاد نماز جمعه تهران، قطعات بدن شهدا روی درختان اطراف محوطه پخش شده بود...»
آيتاللّه خامنهاي كه در آن زمان در مقام رياست جمهوري و امامت جمعه تهران در حال ايراد خطبههاي نماز بودند، پس از انفجار بمب، با صلابت و بدون هيچگونه تزلزلي به خطبههايشان ادامه دادند. چنانکه محمود مرتضاییفر میگوید: «نکته خیلی جالب در این خصوص این بود که چنین حادثهای، حتی در صدای آقا هم تأثیری برجای نگذاشت و ایشان با صلابت همیشگی و با همان عظمت، ادامه خطبهها را ایراد کردند؛ به نحوی که ظاهراً هیچ اتفاقی نیفتاده است. مردم هم از جای خود تکان نخوردند و نمازجمعه برگزار شد.»
جنایت منافقین در خیابان ناصرخسرو
روز 22 اردیبهشت 1364 گروهك منافقین این بار در خیابان ناصرخسرو تهران كه محلی پر تردد در مركز شهر بود، اقدام به عمل جنایتكارانه بمبگذاری نمودند. این بمب كه از نوع زمانی و با قدرت تخریبی پنجاه پوند تی.ان.تی بود، باعث ویرانی و آتشسوزی یك ساختمان دو طبقه و یك كارگاه تولیدی پوشاك گردید. در این حادثه 9 نفر از مردم بیگناه به شهادت رسیدند و 45 نفر دیگر مجروح شدند.
بنا بر گزارش روزنامه جمهوری اسلامی در این انفجار قسمتهایی از بدن چند تن از شهدا در اثر ترکش بمب قطعه قطعه و در آتش سوختند. همین گزارش حاکی از این است که اکثر شهدا و مجروحین این جنایت کسبه خرده پا یا دستفروشها و رهگذران بودند.
همچنین در این جنایات چند تن از مسافرین اتوبوس شرکت واحد خط ناصرخسرو-اتابک نیز بر اثر ترکش بمب شهید و مجروح شدند و بر اثر آتشسوزی ناشی از انفجار، 3 مغازه الکتریکی، 2 باب فروشگاه لوازم منزل، یک باب فروشگاه دوچرخه، یک باب داروخانه، یک قماش فروشی و انبار یک تجارت خانه به کلی در آتش سوخت و تا شعاع 250 متری شیشههای مغازه و مناطق مسکونی در هم شکست.
بمبگذاری در حرم امام رضا(ع)
حرم مطهر امام رضا (ع) در تاریخ 30 خرداد 1373 مصادف با عاشورای حسینی شاهد یکی دیگر از جنایات گروهک تروریستی منافقین بود که به خاک و خون کشیده شدن جمعی از زوار امام رضا(ع) انجامید. در این تاریخ، حوالی ساعت ۱۴ و ۲۶ دقیقه بمبی که توسط منافقین تا نزدیکی ضریح مطهر حمل شده بود، منفجر شد که به شهادت 26 نفر و مجروح شدن 300 نفر از زائران بیگناه منجر شد.
بر اثر شدت انفجار که طبق نظر کارشناسان مربوطه به انفجار ۱۰ پوند ماده منفجره تی. ان. تی بود، اعضای بدن تعدادی از زائران همچون سر، دست، پا و انگشت جدا شده و سطح بیشتر رواقها همچون رواق دارالحفاظ، دارالسعاده و نیز گنبد الله وردیخان، گنبد حاتم خانی و بخش وسیعی از دیوارها را پوشانده بود.
متعاقب این عملیات تروریستی روزنامه فرانسوی فیگارو در گزارش خود درباره حادثه مشهد به تاریخچه فعالیتهای تروریستی منافقین پرداخت و با اشاره به حادثه شهادت 72 تن و ترور شهیدان رجایی و باهنر، به دست منافقین مینویسد: اینبار این منابع رسمی ایراننیستند که مجاهدین خلق را مسئول حادثه بمبگذاری در مشهد معرفی میکنند بلکه نظر کارشناسان و افراد صاحبنظر نیز بر همین امر دلالت میکند.
روزنامه امریکایی هرالدتریبون نیز با اختصاص تیتر بزرگی به تشریح عملیات تروریستی منافقین در ایران پرداخت و نوشت: پس از پایانجنگ هشت ساله ایران و عراق این حادثه یکی از فجیعترین عملیاتهای تروریستی در داخل ایران است.
روزنامه گاردین با درج خبر انفجار بمب در حرم حضرت امامرضا (ع) نوشت: اینفاجعه در مقایسه با قتلعام نمازگزاران مسجد الخلیل در اسرائیل و حادثه انفجار بمب در یک کلیسا در لبنان به قدری تکاندهنده است که بسیار بعید بهنظر میرسد عاملین این جنایت مسئولیت آنرا بپذیرند.
ترورهای کور
ترور منافقین به کشتار دسته جمعی مردم عادی در کوچه و بازار محدود نشد بلکه این سازمان با هجوم به محل کسب وکار افراد هچنین با به شهادت رساندن افراد در خیابانها روی دیگر جنایات خود را به نمایش گذاشت. محمد طاهر تیموری فرمانده واحد ویژه منافقین در اعترافات خود درباره چگونگی انجام این عملیات سازمان منافقین میگوید: «خط این بود که صاحبان دستفروشیها و مغازهها و ماشینهایی که عکس امام یا شهید بهشتی یا شهید آیت را دارند ترور شوند».
متعاقب این استراتژی روزنامه کیهان در 13 مهر 1360 خبر از حمله مسلحانه افراد سازمان منافقین به علی کاظمی جوان 13 ساله داد که مشغول اقامه نماز بود. به گزارش روزنامه اطلاعات در 15 مهر یکی از افراد فعال و مومن در یزد در مقابل مغازه نفت فروشیاش از سوی دو منافق مورد سوء قصد قرار گرفت که بر اثر اصابت سه گلوله به سینه به شهادت رسید. کیهان نیز در 16 مهر در گزارشی خبر از حمله مسلحانه منافقین به یک سوپر مارکت در شیراز داد که در اثر آن یک نفر از مشتریان این مغازه به نام غلامحسین زندپور به شهادت رسید. اطلاعات در گزارش دیگر در 20 مهر نوشت: دکتر سید ابراهیم فقیهی پزشک مسلمان و متعهد و فعال بیمارستانهای مقدسی و نمازی شیراز امروز از سوی منافقین در خیابان صورتگر این شهر مورد سوء قصد قرار گرفت و به شهادت رسید. همچنین بنابر گزارش کیهان در 14 مهر سه تروریست منافق، مسلح به کلاسنیکف ساعت 6 و 30 دقیقه شنبه به کتابخانه ابوذر واقع در در جاده لاکان رشت حمله کرده و عدهای را به رگبار بستند.
این تنها فهرست کوچکی از ترورهای کور منافقین بود. عملیاتهای تروریستی سازمان منافقین علیه مردم پروژهای بود که در سالهای بعد به صورت مکرر توسط این سازمان تکرار شد و باعث به شهادت رسیدن هزاران نفر از مردم بیگناه کشور گردید.
