تظاهرات مردم ایران در استانهای مختلف کشور در 28 صفر سال 1357 ( 6 و 7 بهمن) از ویژگی و اهمیت خاصی برخوردار بود. بختیار برای ممانعت از ورود امام خمینی به کشور فرودگاهها را بسته بود، جمعیت زیادی از شهرها برای استقبال از امام به تهران آمده بودند و جوّ ملتهب بر ایران حاكم بود. علیرغم حضور علما و روحانیون سرشناس استانها و شهرهای مختلف در تهران، مردم سراسر کشور در ایام عزاداری 28 و 29 صفر دست به تظاهرات گستردهای زدند که به تعبیری بعد از تظاهرات بزرگ اربعین، آخرین میخ بر تابوت رژیم پهلوی بود. با تظاهرات 500 هزار نفری مردم تبریز، گردهمایی بزرگ مردم مشهد در حرم امام رضا(ع)، حضور اقشار مختلف مردم شیراز در تظاهرات 28 صفر و راهپیمایی وسیع مردم آبادان، کرمان، گرگان، کرمانشاه، اهواز، قم، رشت، بوشهر، زنجان، قزوین و ... در ایام عزاداری رحلت پیامبر اعظم(ص) و شهادت امام حسن مجتبی(ع) و امام رضا(ع)، کار بزرگ مردم ایران در اربعین تکمیل شد و شرایط برای ورود هرچه سریعتر امام خمینی به کشور و پیروزی انقلاب اسلامی فراهم آمد.