مرکز اسناد انقلاب اسلامی

آیت‌الله مؤمن در سال 56 در شهداد تبعید بودند و با آیت‌الله مشکینی که در ماهان تبعید بودند ارتباط داشتند. ما در جلسات ایشان شرکت می‌کردیم. چون ایشان حق منبر رفتن نداشتند و در همه‌ی اوقات نشسته صحبت می‌کردند. واقعاً در شهداد و بدون امکانات که من درست یادم است آن گرمای سخت را ایشان با یک پنکه تحمل می‌کردند.

آیت‌الله مومن نقل می‌کند: بنده قصد داشتم كه در دوره دوم، از عضویت خودداری كنم. حتی در دوره نخست نیز تمایلی به این كار نداشتم؛ ولی حاج احمد آقا خمینی به بنده تلفن كردند و ابراز كردند كه خوب است بنده عضو شورای نگهبان باشم؛ لذا كسی را به عنوان واسطه، خدمت امام فرستادم اجازه بگیرند كه بنده در قم مشغول كارهای علمی‌باشم. حضرت امام، اجازه نفرمودند. حاج احمد آقا به بنده گفت: وقتی به امام عرض كردم كه آقای مؤمن می‌خواهند درس بخوانند. فرمودند: «می‌خواهد درس بخواند كه چه؟ برای اینكه خدمت به اسلام بكند؟ خُب! این سفرهگسترده؛ بفرما خدمت به اسلام كن.»