مرکز اسناد انقلاب اسلامی

اعتصاب ات گسترده مردمی در پاییز 57 تنها متوجه بخش‌های اقتصادی و سیاسی نبود و برخی نهادها و گروه‌های اجتماعی از جمله مراکز آموزشی، مطبوعات، رادیو و تلویزیون با اعتصاب شان، مخالفت خود را به وضع موجود نشان دادند. معلمین، دانشجویان و دانش‌آموزان اولین گروهی بودند که ابتدا با عنوان نمودن درخواست‌های صنفی و سپس با افزودن اعتراض‌های اجتماعی- سیاسی، اعتصاب ‌ راه انداختند. علاوه بر آن در اواسط مهرماه نویسندگان روزنامه‌ها با انگیزه کسب آزادی قلم و نشر اخبار بدون سانسور دست به اعتصاب زدند. کم‌کم دایره اعتصاب ات به بخش راديو وتلويزيون‌ نیز رسید. این اعتصاب ات اختناقی که سالیان متمادی از سوی رژیم بر روی مراکز فرهنگی حکم‌فرما بود را آشکار ساخت.

در بخشی از این سند آمده: «اکثر کارگران کارخانجات شرکت سهامی ریسندگی و بافندگی و شرکت سهامی مخمل و ابریشم کاشان از ساعت 15:00 روز جاری ضمن اعتراض به نقل مکان خمینی و پیروی از تعطیلی بازار دست از کار کشیده و محل کار خود را ترک نموده‌اند...».

من به همراه امام داخل خانه رفتیم و بعد از مدتی که خدمت ایشان بودم، ایشان بغچه­‌ها و دستمال­‌هایی را آوردند، باز کرده و فرمودند: «اگر می­‌خواهید بروید، این چیزها را ببرید». خانم‌ها و دختران زیادی انگشتر و النگو، گردن‌بند و زیورآلات خود را برای ایشان آورده بودند. مقداری پول ایرانی و مقداری ارز خارجی هم بود، فرمودند: «این‌ها را ببرید». من عرض کردم که شما در اینجا بیشتر به این‌ها نیاز دارید، مردم این‌ها را داده­اند که شما اینجا مصرف بفرمایید. امام فرمودند: «من که خرجی ندارم، اما شنیده­ام که وضع اعتصاب ی­‌ها در کشور بد است، این‌ها را ببرید و بفروشید و مصرف اعتصاب یون کنید».