مرکز اسناد انقلاب اسلامی

حمله رژیم پهلوی به دانشگاه‌ها و کشتار دانشجویان یکی از نقاط سیاه پرونده این رژیم است، به طوری که در 16 آذر 1332 جواب اعتراض دانشجویان را با گلوله می‌دهد. همچنین در بهمن 1340 در جواب مطالبه دانشجویان کماندوهای خود را به دانشگاه روانه می‌کند. در اردیبهشت 57 نیروی شهربانی برای سرکوب دانشجویان به کمک گارد دانشگاه آمد و دانشجویان دانشگاه آذرآبادگان را به گلوله بست. رژیم در ادامه جنایات خود، در 13 آبان 57 در حوالی دانشگاه تهران خشن‌ترین حادثه پس از 17 شهریور را رقم زد که در پی آن تعدادی شهید و زخمی شدند.

در اواخر مهرماه 1357، موج انقلاب سهمگین‌تر به پیش می‌رفت. در همه نقاط کشور، ملت به پاخاسته و در برابر رژیم پهلوی سینه سپر کرده بودند. رژیم نیز با نهایت قساوت در مقابل مردم صف‌آرایی کرده و از کشتار و قتل‌عام ابایی نداشت. یکی از این تقابل‌ها در همدان رخ داد. جایی که اقشار مختلف مردم در آخرین روز مهرماه آن سال دست به یک تظاهرات بزرگ زدند و با واکنش رژیم پهلوی مواجه شدند؛ جریانی که باعث خلق یک جنایت دیگر از سوی رژیم شد به طوری که روزنامه‌ها از تعبیر «خونین ترین تظاهرات چند روز اخیر کشور» برای توصیف این فاجعه استفاده کردند.

علی محمد بشارتی می‌گوید: من خودم چند روز بعد از واقعه به آبادان رفتم و عمق فاجعه را از نزدیک دیدم. در آنجا با افراد مختلف تماس گرفتم و در خصوص کیفیت و چگونگی وقوع حادثه گفت‌و‌گو کردم. فیلم سینما یک فیلم نسبتا روشنفکری به نام "گوزن‌ها" بود و فیلمی نبود که بتوانیم بگوییم از فیلم‌های فاسد بود. با تعدادی از ساکنان آبادان، خصوصا ساکنان اطراف سینما که گفت‌و‌گو کردم همگی اتفاق نظر داشتند: اولآ درهای سینما برخلاف روزهای همیشگی از داخل بسته بوده است؛ ثانیا ماشین آتش‌نشانی که برای خاموش کردن آتش آمده بود، آب نداشت؛ ثالثا مردمی هم که به شکل‌های مختلف، با بیل و کلنگ برای شکستن درهای سینما آمده بودند تا مجروحین را نجات دهند، از طرف پلیس منع گردیده و از محل حادثه دور نگه داشته شدند تا اینکه همه افراد سینما در آتش سوختند.

ارتش تهدید کرده بود که اگر از مسجد متفرق نشوید و جلسه را تعطیل نکنید البته یک تعبیر بسیار بی‌ادبانه‌ای کرده بود؛ این خراب شده را بر سر شما خراب می‌کنم. بعد از این تهدید ساعتی طول نکشید که با تانک و نفربر به شهر حمله کردند جمع زیادی را که در صف نفت بودند زیر ماشین‌های خود گرفتند و در مسیر خیابان ماشین‌هایی که پارک شده بود توی خیابان اکثر ماشین‌ها را منهدم کردند یعنی با تانک‌ها می زدند ماشین‌ها را خرد می‌کردند.آنها برای اینکه رهبری نهضت را در قزوین مورد هدف قرار دهد و از او انتقام بگیرند به منزل حاج سید عباس ابوترابی‌فرد حمله‌ور شده و خانه او را به آتش کشیدند و اموال آن را به غارت بردند.

«امسال ما عید نداریم و این عید را عزای ملی اعلام می‌كنیم، ما در این عید عزاداریم برای مصیبت‌ها و لطمه‌هایی كه دراین سال به اسلام وارد شد، این سال، سال خوشی برای مسلمین نبود، سال خوبی برای روحانیت نبود. در این سال به اسلام تجاوز شد. علمای دین و روحانیون مورد اهانت قرار گرفتند، هتك شدند. در این سال استعمار توطئه‌‌هایی را علیه اسلام تدارك دید، عمال پلید استعمار به قرآن جسارت كردند. اگر مسلمین بدانند كه چه توطئه‌ها و نقشه‌هایی علیه عزت اسلام، سعادت ملت‌های مسلمان و استقلال ممالك اسلامی در دست اقدام است، دیگر هیچ وقت عید نمی‌گیرند، بلكه قیام می‌كنند به وظایف دینی كه برعهده دارند.»