جهان تشیع و حوزههای علمیه از آغاز غیبت كبرای دوازدهمین امام معصوم به سال 329 قمری تا پیروزی انقلاب شكوهمند اسلامی ایران در خلال حدود یازده سده، فقهای والامقام و مجتهدان عالیقدری را به خود دیده است. در این میان برخی از این دانایان ساحت شریعت در مناطقی مبادرت به ترویج دین اسلام و مذهب امامیه نمودند و چونان خورشید، اجتماع دینمداران را روشن و هدایتگر جامعه صالحه و مردم دوره و زمانه خود شدند كه اوضاع روزگار حیاتشان بسی دشوار بود. یكی از نواحی كه عالمان معارف الهی به تمشیت امور دینی اهالی آن مبادرت ورزیدند گستره حلب در بلاد شام بزرگ و سوریه فعلی است كه نامورانی را در خود پرورش داد و از مراكز مهم سكونت شیعیان در گذشته به شمار میآید. به همین مناسبت فرصت را مغتنم شمرده به معرفی چند تن از این فرزانگان كه سهم عمدهای در گسترش مساحت تشیع و تقویت آن در حلب و اطراف آن در سرزمین شام – با محوریت مرزهای سوریه امروز – ایفا كردند، مبادرت میشود.
کد خبر: ۳۰۹ تاریخ انتشار : ۱۳۹۵/۰۵/۲۶