پایگاه اطلاع‌رسانی مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ روز 11 آبان 1342، طیب حاج رضایی و محمداسماعیل رضایی به جرم فعالیت در 15 خرداد، تیرباران شدند. از دهه آخر خرداد آن سال تا نیمه آبان، آن دو حدود 5 ماه زیر شکنجه قرار گرفتند و چند نوبه در دادگاه محاکمه شدند. سرانجام، دادگاه حکم به اعدام آنها به عنوان متهمین ردیف اول و دوم داد.
در برگه گزارش ساواک، درباره خلاصه سوابق طیب و حاج اسماعیل آمده است:
« طیب حاج رضایی فرزند حسینعلی، متهم ردیف یک از اول ماه محرم جاری تکیه روضه خوانی در حوالی میدان دایر و هرشب شیخ باقر نهاوندی واعظ در تکیه مزبور به منبر می‌رفته و ضمن صحبت‌های خود به دولت حمله می‌نموده است. با اینکه کراراً از طرف این ساواک به طیب حاج رضایی تذکر داده شده بود که از دعوت واعظ نامبرده بالا به مجلس عزاداری خود صرف نظر نماید معهذا روز به روز بر صمیمیت خود نسبت به شیخ باقر نهاوندی می‌افزود. طیب برای متشکل نمودن جمعیت بیشتر و همچنین نشان دادن قدرت وفاداری خود به روحانیون مرتباً از سایر دستجات عزاداری دعوت می‌کرد که به تکیه او بیایند و حتی گوسفندهای زیادی نیز جلو این قبیل دسته‌ها قربانی نموده است. نامبرده با اینکه شخص متمولی بود به بهانه روضه‌خوانی مبالغ هنگفتی از بار فروشان عمده میدان جمع‌آوری نموده و بیشتر این پول‌ها را به طور مخفیانه در راه به ثمر رسیدن خواسته‌های روحانیون خرج می‌کرده. ضمناً جلساتی نیز در روزهای قبل از 15 خرداد تشکیل داده و تصمیماتی اتخاذ کردند که آخرین جلسه آن در ساعت 20 روز 42/3/14 در میدان تشکیل گردید. روی هم رفته طیب حاج رضائی از محرکین اصلی وقایع 15 خرداد 42 می‌باشد.
متهم ردیف 2 حاج اسماعیل حاج رضائی [حاج اسماعیل رضایی صحیح است. او نسبتی با طیب حاج رضایی نداشت.] فرزند لطف‌اله از افراد متعصب و طرفدار سرسخت روحانیون به خصوص آیت‌الله خمینی است. وی مرتباً مردم را تحریک می‌نمود که دین اسلام از مملکت رخت بربسته بپاخیزد و از آیت‌اله خمینی حمایت کنید و در روز 15 خرداد نیز مردم را به شورش و قیام دعوت می‌نمود».
