عملیات‌های فرقه‌ی رجوی علیه رزمندگان دفاع مقدس

ارتش فارسی‌زبان صدام

عکس لید
سازمانی که یک ماه پس از شروع جنگ تحمیلی، آن را «تجاوز آشکار عراق به ایران» خواند (نشریه مجاهد، ۱۰ آبان ۱۳۵۹) و معتقد بود «رژیم بعثی حاکم بر عراق از این جنگ هدف‌های ارتجاعی توسعه‌طلبانه و تجاوزکارانه را دنبال می‌کند» و جنگ را آزمایشی می‌دید، برای رهایی یا تسلیم در مقابل سلطه‌ی امپریالیسم، بعدها مدعی شد رهبر خودخوانده‌اش در پاریس با وزیر خارجه عراق قرارداد صلح امضا کرده (معلوم نیست از طرف کدام دولت و ملت؟) و صراحتاً مدعی و مفتخر به «درهم‌شکستن ماشین جنگی» ایران شد که معنایی جز خیانت نداشت.
دوشنبه ۰۲ مهر ۱۴۰۳ - ۱۰:۰۰
پایگاه اطلاع‌رسانی مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ فرقه رجوی همداستانی با متجاوز را «قیام بر ضد جنگ» می‌خواند و مدعی است که سازمان مجاهدین خلق و رهبرش مسعود رجوی بود که «جنگ را تمام ‌کرد».
این سازمان در سال‌های دفاع مقدس در ارگان رسمی خود اقداماتی که علیه نیروهای ایرانی انجام داده را منتشر کرد؛ آنچه در کارنامه سیاه این سازمان برجسته است تبدیل ارتش به اصطلاح آزادیبخش ملی! به لشگر فارسی‌زبان صدام حسین است که از هیچ توطئه و خیانتی علیه رزمندگان دفاع مقدس دریغ نکرد؛ از شهید و مجروح کردن مدافعان میهن تا اسیر کردن آن‌ها و خسارت به ادوات نظامی، از اقدامات تروریستی علیه رزمندگان در پشت جبهه تا اقدامات پارتیزانی و عملیات‌های گسترده.
مجموع کل عملیات‌های تروریستی که سازمان مجاهدین انجام داده ۸۳۹ مورد است. تعداد کل شهدا و مجروحانی که سازمان مدعی است به نیروهای رزمنده دفاع مقدس تحمیل کرده نیز ۸۳٬۳۲۲ نفر است. گرچه تعداد تلفاتی که سازمان ادعا می‌کند در دو عملیات موسوم به چلچراغ و فروغ جاویدان به رزمندگان دفاع مقدس وارد آورده بسیار اغراق‌آمیز اعلام شده است: شمار کشته‌شدگان و زخمی‌های عملیات چلچراغ ۸٬۰۰۰ نفر و همین موارد در خصوص عملیات فروغ جاویدان ۵۵٬۰۰۰ نفر قید می‌شود.
تعداد شهدا به تفکیک تا عملیات موسوم به چلچراغ در ۲۸ خرداد ۱۳۶۷ (مجموع ۸۳۷ عملیات) ۱۴٬۷۵۸ نفر است. تعداد زخمی‌ها هم تا عملیات موسوم به چلچراغ عدد ۵٬۵۶۴ نفر را نشان می‌دهد. این عدد صرفاً تجمیع همان ارقامی است که در اطلاعیه‌های مجاهدین آمده و در واقع تعداد مجروحانی که به دست فرقه رجوی زخمی شده‌اند خیلی بیش از این است. ضمناً می‌بایست به این عدد رقم ده‌ها، تعداد زیادی، تعداد نامشخصی وکه در اطلاعیه‌های سازمان بسیار به کار می‌رفت را نیز افزود. تعداد کل اسرا تا عملیات موسوم به فروغ جاویدان در ۳ مرداد ۱۳۶۷(مجموع ۸۳۸ عملیات) عددی برابر با ۳٬۰۱۳ نفر است.
بنا به آمار رسمی (اعلام شده توسط سید امیرحسین قاضی‌زاده هاشمی، رئیس پیشین بنیاد شهید و امور ایثارگران در گفت‌وگو با ایرنا، ۵ مهر ۱۴۰۲تعداد کل شهدای دفاع مقدس از تاریخ ۳۱ شهریور ۱۳۵۹ تا ۲۹ مرداد ۱۳۶۷ تعداد ۱۹۷٬۳۳۷ نفر است. به استناد همین آمار تعداد کل مجروحان دفاع مقدس نیز ۶۲۹٬۳۹۰ نفر محاسبه شده و اسرای رزمنده ایرانی دفاع مقدس نیز حدود ۴۳٬۰۰۰ نفر بوده‌اند.
جمع کل شهدا و مجروحان دفاع مقدس طبق این آمار، شمار ۸۲۶٬۷۲۷ نفر را شامل می‌شود. بنابراین و مطابق مستندات مربوط به سازمان مجاهدین که مدعی است، ۸۳٬۳۲۲ نفر از رزمندگان را به شهادت رسانده و یا مجروح کرده و مسئولیت آن را نیز بر عهده گرفته، ۱۰ درصد از کل تلفات انسانی جنگ ۸ ساله مستقیماً توسط سازمان به رزمندگان دفاع مقدس تحمیل شده است.
فرقه رجوی جمعاً در نشریات خود به ۱۴۱ مورد عملیات پشت جبهه علیه رزمندگان ایرانی اشاره و اعتراف کرده است. بیشترین فراوانی مربوط به سال ۱۳۶۴ است با ۱۰۷ مورد عملیات و بیشترین تعداد شهید (۱۶ نفر) در سال ۱۳۶۱ به نیروهای رزمنده ایرانی تحمیل شده است. بیشترین اسیر از رزمندگان دفاع مقدس در قالب عملیات‌های پشت‌جبهه مربوط به سال ۱۳۶۲ است به تعداد ۶۴ نفر.
این آمار قبل از استقرار رسمی سازمان در عراق است. علت این است که در پی فرار مسعود رجوی از ایران و تشکیل شورای به اصطلاح ملی مقاومت در پاریس، همچنین پیوستن حزب دموکرات کردستان به این تشکل و در نتیجه ضربات متعددی که به تیم‌های عملیاتی ترور سازمان مجاهدین در تهران و شهرهای بزرگ وارد شد، اوایل سال ۱۳۶۱ بسیاری از اعضای پراکنده و سرگردان مجاهدین جهت سازماندهی دوباره به منطقه کردستان فراخوانده شدند تا با استفاده از تسهیلاتی که ارتش بعث عراق در اختیار سازمان قرار داده بود اقدامات تروریستی جدیدی را علیه جمهوری اسلامی ایران آغاز کنند.
روابط پنهانی و اطلاعاتی مجاهدین با رژیم عراق که ریشه و سابقه یک دهه‌ای داشت، پیش از این و در تأسیس رادیو مجاهد، استقرار نفرات فنی مجاهدین در خاک این کشور و ورود و خروج پنهانی کادرهای سازمان از داخل به خارج و بالعکس مؤثر واقع شده بود.
با استقرار دائمی مسعود رجوی در بغداد و با امکانات وسیعی که رژیم بعث عراق در اختیار سازمان مجاهدین قرار داد، در کمتر از یک سال در ۳۰ خرداد ۱۳۶۶، رهبری سازمان موجودیت ارتش به اصطلاح آزادیبخش مجاهدین را اعلام می‌کند. دو هفته بعد از آن، صدام حسین در دیدار با رجوی، تأسیس «ارتش» سازمان را به او تبریک گفت و در نتیجه ارتش به اصطلاح آزادیبخش، طی تنها چند ماه به یک ابزار قابل توجه در دست رژیم بعث قرار گرفت. مجاهدین ظرف مدت کوتاهی با تغییر سازماندهی، عملیات‌های گردان‌ها و تیپ‌های رزمی را متوقف و خود را برای عملیات‌های بزرگ‌تر، در همکاری و هماهنگی کامل با ارتش بعث آماده کردند.
بنابراین اقدامات تروریستی فرقه رجوی علیه رزمندگان در پشت جبهه، بخصوص از سال ۱۳۶۱تا پایان جنگ، با نفوذ اعضا و هواداران خود در دستگاه‌های مختلف با مقاصد اطلاعاتی - عملیاتی ادامه داشت. این اقدامات از ایجاد اختلال در ارتباطات بین مراکز نظامی تا شنود دائمی (منطقه‌ای و راه دور) مخابرات یگان‌ها، تشویق به فرار سربازان و درجه‌داران و افسران از پادگان‌ها و تشویق سربازان و پرسنل به پیوستن به مجاهدین تا ترور فرماندهان میدانی، از کار انداختن هواپیماهای جنگنده و ترابری از طریق عوامل نفوذی، افشای طرح‌های سرّی صنایع نظامی ورا شامل می‌شد.
طبق اطلاعاتی که سازمان در ارگان‌های رسمی خود منتشر کرده، برخی از اقدامات آن‌ها علیه ارکان دفاعی کشور از این قرار بوده است:
اقدامات علیه ارتش جمهوری اسلامی ایران:
- بمب‌گذاری در ستادهای فرماندهی
- نفوذ در پادگان‌ها و ایفای نقش ستون پنجمی توسط نفوذی‌ها
- از بین بردن منابع سوخت پادگان‌ها
- از کار انداختن تانک‌های چیفتن
- منفجر کردن خودروهای نظامی در پادگان‌ها
- از کار انداختن هواپیماهای ترابری سی-۱۳۰
- از کار انداختن هواپیماهای جنگنده اف - ۴، اف-۵ و اف-۱۴
- تخریب قطعات یدکی حساس هواپیماهای نظامی
- از کار انداختن سیستم‌های الکترونیکی ارتباطی اف.ام
- تخریب تأسیسات پایگاه‌های دریایی در ماهشهر، بندر امام و بندرعباس
اقدامات علیه وزارت دفاع:
- تخریب موتور تانک‌ها در کارخانجات تانک‌سازی صنایع نظامی
- تخریب قسمت‌های حساس کوره‌های ذوب فلز
- نفوذ و افشای طرح‌های سرّی سازمان صنایع نظامی
- افشای قراردادهای محرمانه خریدهای نظامی
علاوه بر این اقدامات خرابکارانه، نیروهای ایرانی را به اسارت می‌گرفتند که نام آن را «انتقال افراد اسیرشده دشمن به پشت‌جبهه»! گذاشته بودند. این را باید در کنار انبوه تبلیغات سوئی گذاشت که ارگان فرقه در حال پمپاژ آن بود: وضع روحی بد رزمندگان و فرار آن‌ها از جبهه‌ها، پیروزی‌های چشمگیر عراقی‌ها، تعداد کم اسرای عراقی، تلفات بالای نیروهای ایرانی و
فرقه رجوی تا پایان جنگ نقش ارتش فارسی‌زبان صدام حسین را ایفا کرد؛ همدستان متجاوز به خاک میهن!
 
 برای مشاهده‌ی تصاویر کلیک کنید: 
 
 
این خبر را به اشتراک بگذارید:
ارسال نظرات