واکنش سید حسن نصرالله به بازگشت مردم لبنان پس از آتش‌بس

پایگاه اطلاع‌رسانی مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ پس از آتش‌بس لبنان و رژیم صهیونیستی در جنگ 33 روزه، یکی از اقداماتی که بازتاب گسترده‌ای داشت، بازگشت بدون وقفه مردم لبنان به مناطق جنگی در جنوب لبنان بود. این صحنه‌ها احساس پیروزی مقاومت را به سراسر جهان مخابره می‌کرد.

علی حسن خلیل از مشاوران نبیه برَی در یادداشت‌های خود از آن دوران که در کتاب ناگفته‌های جنگ 33 روزه توسط مرکز اسناد انقلاب اسلامی منتشر شده است، صحنه‌های بازگشت آوارگان را به خوبی روایت کرده است:

همچون نمک زمین، به زمین بازگشتند

روز بازگشت مردم به روستاهایشان فرا رسید ... چهره‌هایی که مشتاق دیدن خود در آیینه‌ی آب بودند و گندمزارهایی که در انتظار بوی خوش نان بودند. یادمان آمد که خورشید در انتظار آب شدن قرص ماه بود ... اما نشد تا این‌که با یک تنه آن را کنار زد و نور خود را به جای آن گستراند، گویی می‌خواست به مردم بگوید که زمان بازگشت آغاز و جاده‌ها مهیای قدومتان شده است.

صلای رجعت به هوا برخاست. گرچه شهرها و خانه‌ها ویران شده بودند و تنها پناه مردم خاک زمین و رواندازی به نام آسمان بود. برّی از بامداد 13 اوت با نگاه به ساعت خود آن را تنظیم کرد. شمارش معکوس مهاجرت به موطن نیاکان شروع شده بود.

ساعت هشت صبح موعد اجرای آتش‌‌بس بود. اما اسرائیل همه‌ی قوای آتش‌باری خود را به کار گرفت تا آخرین خوشه‌های خشم و خون را بر سر مردم در بقاع و دیگر مناطق فرود آورد.

مردم همچون باد به حرکت درآمدند ... درحالی‌که شوق دارهای انگور و کاسه‌های رها شده‌ی حبه‌های انار و زیتون‌های برّاق جبل‌عامل در وجودشان پر می‌کشید. آنان دسته‌دسته به سوی باغچه‌ها و خانه‌هایشان حرکت کردند. اما کدام خانه‌ها؟ خانه‌هایی که اثر چندانی از آنها نمانده بود. بی توجه به زمین‌های مین‌گذاری شده پیش می‌رفتند. مردم، زیباتر از آن‌جا جایی نداشتند.

اما اهالی «ضاحیه» و ما ادریک ماالضاحیه ... منطقه‌ای که ویرانی‌های آن، لکه‌ی ننگی بر پیشانی دشمن گذاشت. مردمانش که پناهی جز آن‌جا نداشتند، قول دادند که از یک ضاحیه چهل ضاحیه بسازند و با این امید شام جنگ را به بام پیروزی تبدیل کردند.

با این چشم‌انداز، برّی معادله‌ی طلایی را بنیاد نهاد: ارتش و ملّت و مقاومت ... این شعار بود که بعدها در سر صفحه‌ی همه‌ی بیانیه‌ها جای گرفت و سرآغازی برای تفاهم‌ها و توافق‌های داخلی شد.

روز دوشنبه 14 اوت 2006 :

چهاردهم اوت روز انتقالی بود که در آن روند ایّام تغییر یافت؛ روزهایی که زیر فشار تجاوزها و مذاکرات گذشتند و بعد از آن، رایزنی‌هایی از نوع دیگر آغاز شد که صحبت از آنها در روزهای آینده به تفصیل گفته خواهد شد و نوشته‌ی آنها به‌ گونه‌ای دیگر خواهد آمد تا گواهی باشد بر چالش‌هایی که با آن روبه‌رو خواهیم شد و تأثیرهایی که بر اوضاع سیاسی داخل لبنان گذاشت و افق‌هایی را باز کرد که از طریق آنها دریافتیم که چه سخت است تلاش برای شکستن قواعد بازی ترسیم شده و چه سخت است  نپذیرفتن شکست به‌عنوان سرنوشت محتوم و این‌که مجبور باشی خود را با رخدادهایی تحمیلی وفق بدهی؛ بدون این‌که بتوانی خود سازنده‌ی وقایعی باشی، آن‌چنان که باید باشند.

به رغم فضای متشنج داخل در نحوه‌ی برخورد و تعامل با مرحله‌ی پیش رو، ما در حال آماده‌باش برای مرحله‌ی آتش‌‌بس در هشت صبح روز دوشنبه چهاردهم ماه اوت بودیم. به گفته‌ی برّی، این امر در حدّ خود درب‌ها را به روی اتفاقات جدید مردمی و سیاسی باز خواهد کرد و تحولاتی در مواضع بسیاری ایجاد خواهد کرد. البته، ضمن اشاره به اهمیت بازگشت به تفاهمنامه‌ی آوریل در خصوص فاصله‌ی زمانی مابین آتش‌‌بس و عقب‌نشینی اسرائیل و این امر حق مقاومت را در پاسخ به هر گونه تجاوز یا استمرار اشغالگری محفوظ می‌دارد.

همچنین، پیگیر إبلاغیه‌ی رهبری جنبش «أمل» در خصوص آماده‌باش کلی برای بازگشت مردم به مناطق خود شدیم. پیش‌بینی می‌شود این امر بلافاصله بعد از اجرای آتش‌‌بس به ‌سرعت و بدون معطلی آغاز شود. این اتفاق جواب دندان‌شکن به کسانی خواهد بود که در مورد حقیقت و واقعیت پیروزی تردید ایجاد می‌کردند.

قبل از اینکه امروز به پایان برسد و برخلاف آنچه درباره‌ی مخالفت کشورهای مشارکت‌‌کننده در نیروهای فوق‌العاده بین‌المللی شایع شده بود، بسیاری از کسانی که با آنان تماس گرفته شد، بر مشارکت خود در مأموریت این نیروها بدون هیچ پیش‌شرط یا استدلالی که با مذاق لبنانی‌ها جور بیاید، تأکید کردند.

اسرائیل با اقدامات انتقام‌جویانه‌ی خود، تا آخرین لحظه به بمباران هوایی و کشتارِ شمارِ بیشتری از مردم ادامه داد. آخرین بمباران دو ساعت قبل از توقف جنگ در دو منطقه‌ی الجمالیه[1] و بریتال[2] واقع در  بقاع اتفاق افتاد. در این بمباران 13 نفر شهید شدند. هم­زمان باران موشک‌های مقاومت بر مناطق مختلف اسرائیل ادامه یافت تا درس عبرتی برای اسرائیل باقی بگذارد و قدرت و بازدارندگی مقاومت را دست کم نگیرد. در این میان، صحنه‌های انهدام و سوختن تانک‌های اسرائیلی نیز تصویر قدرتمند مقاومت را نمایان‌تر کرد.

صبح روز 14 اوت، روزی استثنایی بود؛ چرا که عموم مردم لبنان و به‌ویژه مردم خطه‌ی جنوب، قدرت و توانمندی خود را در پیگیری حیات و برون‌رفت از سختی‌ها و محنت‌ها با تمام صلابت به نمایش گذاشتند و ثابت کردند که بهای پیروزی را می‌دانند، حتی اگر قیمت آن گزاف باشد. لذا صحنه‌های دل‌انگیزی را از بازگشت هزاران نفر در دقایق اولیه‌ی آتش‌‌بس به طرف جنوب لبنان و ضاحیه‌ی بیروت و بقاع به نظاره نشستیم.

در مقابل، اسرائیل فرصت را از دست نداد و قبل از اجرای آتش‌‌بس و در دقایق چندی قبل از ساعت هشت صبح، به موشک‌باران مناطق مختلف لبنان ادامه داد تا جائی که منطقه کیفون[3] در جبل را نیز دربر گرفت.

در ساعت‌های آغازین این روز، پیام آقای برّی را خطاب به لبنانی‌ها با خود آوردم. در آن پیام از همه‌ی مردم لبنان به سبب ایستادگی در مقابل جنایت‌ها و طمع‌کاری‌های اسرائیل تشکر کرد و از این‌که به مردمان آواره از شهر و دیار خود پناه دادند، تقدیر کرد. او از همه‌ی مردم خواست تا با عزت و سربلندی به دیار خود و به چشمه‌های مقاومت و زلال آب‌های‌های پایداری بازگردند و هرکس که خانه‌اش را یافت، در آن ساکن شود و آن کس که خانه‌اش را نیافت به هر صورت که می‌تواند در زمین خود مستقر شود تا بتوانیم خانه‌اش را بازسازی کنیم.

برّی گفت که ما باید ارتش و نیروهای یونیفل را پشتیبانی کنیم و با مقاومت و مردم در یک صف واحد بایستیم. و این همان مثلث طلایی بود که برّی در آن زمان آن را اعلام و بر آن تأکید کرد. گرچه بعضی سعی کردند که خطر بازگشت سریع مردم به دیار خود را گوشزد کنند، چون اسرائیل هزاران مین و نارنجک‌های انفجاری را در مناطقی که به آنها وارد شده بود، گذاشته یا از هوا آنها را پخش زمین کرده بود، اما مسئله نیازمند فداکاری بود تا لحظه‌ی پیروزی در جوّ رخوت و تردید از اذهان پاک نشود.

واکنش سید حسن نصرالله به بازگشت مردم

در همان روز حضرت سید حسن نصرالله در پیامی به لبنانی‌ها گفت که ما در برابر یک پیروزی راهبردی و تاریخی در لبنان و برای همه‌ی لبنان هستیم. به همین منظور از همه تشکر کرد و اطمینان داد که برای شروع عملیات بازسازی و بازگشت مردم به خانه‌های خود از هیچ کمکی دریغ نخواهد کرد.او اظهار داشت که منتظر راهکارهای دولت نخواهد ماند و برنامه‌ی کاملی برای این منظور ارائه داد که طی آن ضمن پناه دادن به خانواده‌ها، عملیات بازسازی را به ‌سرعت آغاز کند.

سید حسن نصرالله به موضوع سلاح مقاومت نیز اشاره کرد. او گفت که در هنگامه‌ی جنگ، بحث‌هایی درباره‌ی اوضاع جنوب و جنوب رود لیطانی و مشخصاً درباره‌ی نقش مقاومت و رابطه‌ی آن با ارتش و نیروهای یونیفل و آینده‌ی مقاومت و سلاح و نوع فعالیت و محدوده‌ی آن مطرح بود. البته، این بحث‌ها جدی بودند و برادر بزرگ‌ترمان رئیس نبیه برّی که سرمایه‌ی بزرگی برای میهن‌مان است، این بحث‌ها را پیش می‌بردند. من امیدوارم تمام کسانی که این پرونده را باز کرده‌اند، به ایشان توجه و به سخنانش گوش فرا دهند و از کلام او برای حل این مسئله‌ی حساس و مهم و سرنوشت‌ساز پیروی نمایند.....

..... در ساعت 7:15 با حاج حسین‌خلیل دیدار کردیم. او گفت که سید حسن نصرالله خیلی از صحنه‌های شکوهمند امروز در خصوص بازگشت مردم و نحوه‌ی برخوردشان با رزمندگان مقاومت راضی و خرسند است. او گفت که همه به شما (رئیس برّی) برمی‌گردند و پیشنهاد شما درباره‌ی سلاح آشکار را قبول خواهند کرد.»