پایگاه اطلاع‌رسانی مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ یکی از مهمترین وظایف روحانیت، توجه به «مردم» است. به عبارت دیگر، روحانیت علاوه بر توجه به مسائل علمی، دارای کنش اجتماعی نیز بوده‌اند. آیت‌الله العظمی حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی – موسس حوزه علمیه قم – در زمره علمایی است که توجه خاصی به امور اجتماعی داشت.
نخستین گام‌هایی که آیت‌الله حائری در مسائل خدمات اجتماعی برداشت، توجه به معاش و سرپرستی فقرا و مساکین بود، به ویژه در زمان قحطی نان و گرانی قیمت آن در قم که فقرا و مساکین از گرسنگی به زحمت افتاده بودند، حاج شیخ دارالطعامی ایجاد کرد و با جمع‌آوری بیچارگان و فقرا، خود تامین آذوقه و اطعام آنها را به عهده گرفت. البته این خط مشی تنها به سال‌های قحطی محدود نبود؛ موسس حوزه قم در سراسر عمر خویش به محرومان توجه داشت.
از دیگر اقدامات حائز اهمیت حاج شیخ، احداث بیمارستان بود؛ از آنجاکه یکی از مشکلات و معضلات مردم قم در آن دوره، کمبود امکانات درمانی و شیوع بیماری‌های مختلف بود، حاج شیخ به فکر افتاد حال که با تأسیس حوزه، شهر قم تبدیل به یک مکان آموزشی و علمی شده، از افراد خیر در زمینه تاسیس یک بیمارستان یاری طلبد و چون مردم او را به تقوی و تعهد می‌شناختند، به زودی به یاری او شتافتند؛ چنانکه افرادی همچون میرزا سیدمحمد فاطمی قمی، مبالغی جهت ساخت این بیمارستان اهداء کردند و کسانی چون حاج آقا على فهیم‌التجار زمین مناسبی را به بنای بیمارستان اختصاص دادند.
منیع: حاج شیخ عبدالكریم حائری، مرکز اسناد انقلاب اسلامی
