سازمان مجاهدین خلق قدیمیترین، شناختهشدهترین و البته خشنترین اپوزیسیون جمهوری اسلامی است كه در حدود سه دهه علیه جمهوری اسلامی فعالیت كرده است. داستان تأسیس، فعالیت، ترورها و تغییر ایدئولوژی سازمان در دوران رژیم پهلوی سرگذشت گروهی است كه با اندیشه التقاطی تشكیل شد و به تدریج به دامن ماركسیسم كه آن را علم مبارزه میدانست، فروافتاد. در آستانه پیروزی انقلاب اسلامی، سازمان مجاهدین بر اثر ضربات مكرری كه از رژیم خورده بود در حال احتضار به سر میبرد، اما با پیروزی انقلاب و آزادی اعضای آن، كه هیچ نقشی در حركت انقلابی مردم ایران نداشتند، سازمان به سرعت شروع به جمعآوری اسلحه و عضوگیری نمود و منافقانه كوشید خود را به جریان اصیل انقلاب نزدیك سازد. نفوذ در ادارات و سازمانهای دولتی خسارتهای جبرانناپذیری را به نظام وارد آورد كه مهمترین آنها انفجار دفتر حزب جمهوری اسلامی و دفتر نخستوزیری بود.اعضای سازمان بعد از پیروزی انقلاب نه مانند مجاهدین اولیه اسلامگرا بودند و نه مثل مجاهدین بعدی ماركسیست، بلكه در موضع التقاط ماندند. پس از انتخاب بنیصدر به ریاستجمهوری، مجاهدین به سمت او غلتیدند و پیادهنظام او شدند. با طرح عدم كفایت سیاسی بنیصدر در مجلس، مبارزه مسلحانه را علیه نظام آغاز كردند و به عملیاتهای ترور خود در سطح وسیعی دست زدند. بنیصدر پس از عزل به اتفاق رجوی ایران را به مقصد پاریس ترك گفتند و «شورای مقاومت» را تشكیل دادند. رجوی در پاریس با طارق عزیز دیدار كرد كه اعتراض اعضای شورا را در پی داشت. به تدریج سایر اعضای شورا نیز از مجاهدین جدا شدند و «فرقه رجویه» تأسیس شد. این فرقه خود را در اختیار دولت عراق قرار داد و در سطوح مختلف اطلاعاتی و نظامی با رژیم بعثی همكاری نمود، بهطوری كه «ارتش خصوصی صدام» نیز لقب یافت.مجموعه پیش رو شامل متن پنج گفتوگو و مذاكره رهبران سازمان با نهادهای اطلاعاتی و امنیتی و اسناد و تصاویر كمنظیر تعاملات و همكاریهای سازمان با رژیم بعثی است كه ماهیت و عملكرد سازمان را روشن میسازد.