جامعه روحانیت مبارز تهران كه از آغاز نهضت امام خمینی در قالب یاران و شاگردان امام در عرصههای مختلف فعالیت داشتند، در سال 1356 رسما شكل گرفت. اقدامات تحسین برانگیز این تشكل در سالهای 1356 و 1357 منجر به وحدت و یكپارچگی ملت ایران تحت رهبری امام خمینی شد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی و مشكلات عدیدهی دوران گذار، جامعه روحانیت مبارز تهران نقش بسیار مهمی در تحولات ایفا كرد و برخی از اعضای برجسته خود را همانند استاد مرتضی مطهری، آیتالله دكتر بهشتی، دكتر محمدجواد باهنر و دكتر مفتح تقدیم انقلاب نمود. در عین حال، تحولات و مقتضیات نظام جمهوری اسلامی ایران موجب ظهور دیدگاههای مختلف در عرصهی مدیرتی اجرایی كشور شد و جامعهای روحانیت مبارز نیز از این اختلاف سلیقهها مصون نماند كه در نهایت به انشعاب آن منتهی شد.