موضوعاتی نظیر اتحاد، وحدت و همبستگی، از دغدغههای اصلی در سطوح مختلف مدیریتی، سیاستگذاری و نظریهپردازی بوده است. در واقع انسجام، نظم و اتحاد همیشه در مقابل اختلاف، بینظمی، عدم انسجام و تضاد وجود داشته است و تقریباً میتوان گفت تاریخ سیاسی معاصر تحت تأثیر و ملهم از همین اختلافات، تضادها و پیوندها چه در سطح اجتماعی و سیاسی داخلی كشورها و چه در سطح روابط بینالملل بوده است. اما از دیدگاه جامعهشناسی سیاسی نیز یكی از پدیدههای قابل بررسی، موضوع اختلافات و تضادها از یكسو و اتحادها و پیوندها از سوی دیگر در میان بازیگران عرصهی سیاست است و اساساً از دیدگاه گروهی از دانشمندان، علم جامعهشناسی علم بررسی تضادها و پیوندها محسوب میشود.پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیز یكی از مسائل و دغدغههای اصلی و چالشبرانگیز، مسئلهی وحدت و اتحاد میان گروهها و نخبگان سیاسی بوده است. بهگونهای كه شعار «وحدت كلمه» یكی از كلیدواژههای اصلی سخنان حضرت امام(ره) محسوب میشد.همچنین اختلافها و گسستها بهعنوان پدیدههای اجتنابناپذیر دارای كاركردهای ویژهای از جمله تأثیر مستقیم بر هویتیابی گروهبندیهای سیاسی هستند. از این روی كثرت این ائتلافها و گسستها، خصوصاً در یك نظام سیاسی مثل جمهوری اسلامی كه محصول یك انقلاب عظیم سیاسیـ اجتماعی بود، غیرعادی تلقی نمیشود. در این كتاب تلاش شده است زمینهها، دلایل، ویژگیها و پیامدهای انشعابها و ائتلافهای سیاسی در میان گروهها و جناحهای سیاسی داخل ساختار جمهوری اسلامی، مورد بررسی و آسیبشناسی قرار گیرد.