آموزش شکنجه به افسران ساواک در آمریکا
ساواک که توسط سازمان سیا در سال ۱۹۵۷(۱۳۳۵) تشکیل شد، افراد خود را تحت برنامههای گوناگون در آمریکا آموزش داده و این وضع تا اواخر دههی ۱۹۶۰ ادامه داشته است.
پایگاه مرکز اسناد انقلاب اسلامی - فارس نوشت: روز 23 تیر 1357 «هرالد تریبون» نوشت در حالی که عملکرد ساواک به ویژه در مورد شکنجه زندانیان سیاسی همواره مورد انتقاد بوده سیا ارتباط خود با این سازمان را ادامه داده و «نیویورک تایمز» نیز نوشت: در حال حاضر بیش از 250 افسر ایرانی در امریکا فنون سرکوبی تظاهرات و اعمال شکنجه بر زندانیان سیاسی و مردم را فرا می گیرند.
روز 23 تیر 1357 دو روزنامه پر تیراژ آمریکا در گزارشهای مستندی به ارتباط گسترده ساواک با سازمان سیا اشاره کردند. «هرالد تریبون» مقاله ای را به قلم «نیکلاس گیج» با عنوان «صادرات ایالات متحده و امنیت شاه» چاپ کرد.
در بخشی از این مقاله آمده است: «کوشش در مورد سیاستهای آزادسازی تا جایی به عمل می آید که با اهداف شاه مغایرتی ایجاد نکند و این بدان علت است که ایران یکی از کشورهایی است که بیش از حد از ایالات متحده کالا وارد می کند [...] ایالات متحده همچنین شاه را در ایجاد و سازماندهی و تجهیز نیروهای امنیتی، به ویژه ساواک، یاری کرده است.» این مقاله میافزاید:«ساواک که توسط سازمان سیا در سال 1957 [1335] تشکیل گردید، افراد خود را تحت برنامه های گوناگون در امریکا آموزش داده و این وضع تا اواخر دهه ی 1960 ادامه داشته است. این در حالی است که روشهای ساواک همواره مورد انتقاد قرار داشته است.
این انتقاد که بیشتر به شکنجه زندانیان سیاسی بر میگشت، مقامات آمریکایی را وادار کرد تا کمکها را متوقف سازند [...] اما سیا تماس نزدیک خود را با ساواک حفظ کرده است و اغلب در عملیات مشترکی که کشورهای جهان سوم، به ویژه شوروی و عراق و افغانستان را شامل می شود، همکاری می کنند.»
نیکلاس گیج افزوده است: «در حال حاضر 50 مامور سیا در شعبه این سازمان در ایران فعالیت دارند، و قرار است دست کم یکصد تن از کارشناسان بازنشسته ضدجاسوسی برای شرکتهای خصوصی ایالات متحده که برای ایجاد عملیات یک شبکه کنترل پیچیده مکالمات رادیویی در خدمت ایران هستند، بر آنها اضافه شود. اینکه این کارشناسان چگونه بازنشسته شده اند، خود جای سوال دارد. ایران از زمانی که دولت ترکیه پایگاههای سیا را در کشور خود تعطیل کرد، مهمترین پایگاه سیا برای رهبری، جمع آوری و ضبط علایم رادیویی اتحاد شوروی، عراق و افغانستان بوده است. یکی از هدفهای اصلی سیا در داخل ایران، نظارت بر وفاداری نیروهای مسلح نسبت به شاه است، و با اینکه در مورد افسران ارشد شکی وجود ندارد، اطمینان کمتری در مورد وفادار افسران جوانتر دیده می شود.»
روزنامه پر تیراژ «نیویورک تایمز» نیز در گزارشی به موضوع روابط ویژه ساواک و سیا پرداخت و نوشت: «به طوری که معلوم است مشاوران امریکایی در تاسیس و تشکیل سازمان امنیت ایران فعالانه شرکت داشته اند و این افسران امریکایی بودند که نیروهای امنیتی را در ایران سازمان دادند و این سازمان را به جدیدترین وسایل مجهز کردند. ساواک را سیا تاسیس کرد و سپس سازمان جاسوسی اسرائیل در تحکیم و بسط آن شرکت مستقیم داشت.»
«نیویورک تایمز» افزوده است: «20 تن از افسران عال رتبه ساواک در پایگاه نظامی دریایی در ایالات ویریجینیای امریکا، تعلیمات لازم را دیدند و سپس در کاخ سازمان جاسوسی مرکزی امریکا (سیا) دوره ی ویژه ی سیاسی و جاسوسی را طی کردند. دیگر ماموران ساواک نیز در امریکا تعلیم داده شده و می شوند. گفته شده که اینک بیش از 250 افسر ایرانی در امریکا تعلیم می بینند که قسمت اعظم آنها افسران ساواک هستند که در امریکا فنون سرکوبی تظاهرات و اعمال شکنجه بر زندانیان سیاسی و مردم را فرا می گیرند [...] اخبار و اطلاعات بین سیا و ساواک به طور مداوم مبادله می شود و این دو سازمان دارای روابط بسیار نزدیکی هستند، به طوری که اکثراً در امور مربوط به کشورهای ثالث مشترکاً عمل می کنند.»
منبع:روزشمار انقلاب اسلامی، دفتر ادبیات انقلاب اسلامی مدخل 23 تیر 1357
روز 23 تیر 1357 دو روزنامه پر تیراژ آمریکا در گزارشهای مستندی به ارتباط گسترده ساواک با سازمان سیا اشاره کردند. «هرالد تریبون» مقاله ای را به قلم «نیکلاس گیج» با عنوان «صادرات ایالات متحده و امنیت شاه» چاپ کرد.
در بخشی از این مقاله آمده است: «کوشش در مورد سیاستهای آزادسازی تا جایی به عمل می آید که با اهداف شاه مغایرتی ایجاد نکند و این بدان علت است که ایران یکی از کشورهایی است که بیش از حد از ایالات متحده کالا وارد می کند [...] ایالات متحده همچنین شاه را در ایجاد و سازماندهی و تجهیز نیروهای امنیتی، به ویژه ساواک، یاری کرده است.» این مقاله میافزاید:«ساواک که توسط سازمان سیا در سال 1957 [1335] تشکیل گردید، افراد خود را تحت برنامه های گوناگون در امریکا آموزش داده و این وضع تا اواخر دهه ی 1960 ادامه داشته است. این در حالی است که روشهای ساواک همواره مورد انتقاد قرار داشته است.
این انتقاد که بیشتر به شکنجه زندانیان سیاسی بر میگشت، مقامات آمریکایی را وادار کرد تا کمکها را متوقف سازند [...] اما سیا تماس نزدیک خود را با ساواک حفظ کرده است و اغلب در عملیات مشترکی که کشورهای جهان سوم، به ویژه شوروی و عراق و افغانستان را شامل می شود، همکاری می کنند.»
نیکلاس گیج افزوده است: «در حال حاضر 50 مامور سیا در شعبه این سازمان در ایران فعالیت دارند، و قرار است دست کم یکصد تن از کارشناسان بازنشسته ضدجاسوسی برای شرکتهای خصوصی ایالات متحده که برای ایجاد عملیات یک شبکه کنترل پیچیده مکالمات رادیویی در خدمت ایران هستند، بر آنها اضافه شود. اینکه این کارشناسان چگونه بازنشسته شده اند، خود جای سوال دارد. ایران از زمانی که دولت ترکیه پایگاههای سیا را در کشور خود تعطیل کرد، مهمترین پایگاه سیا برای رهبری، جمع آوری و ضبط علایم رادیویی اتحاد شوروی، عراق و افغانستان بوده است. یکی از هدفهای اصلی سیا در داخل ایران، نظارت بر وفاداری نیروهای مسلح نسبت به شاه است، و با اینکه در مورد افسران ارشد شکی وجود ندارد، اطمینان کمتری در مورد وفادار افسران جوانتر دیده می شود.»
روزنامه پر تیراژ «نیویورک تایمز» نیز در گزارشی به موضوع روابط ویژه ساواک و سیا پرداخت و نوشت: «به طوری که معلوم است مشاوران امریکایی در تاسیس و تشکیل سازمان امنیت ایران فعالانه شرکت داشته اند و این افسران امریکایی بودند که نیروهای امنیتی را در ایران سازمان دادند و این سازمان را به جدیدترین وسایل مجهز کردند. ساواک را سیا تاسیس کرد و سپس سازمان جاسوسی اسرائیل در تحکیم و بسط آن شرکت مستقیم داشت.»
«نیویورک تایمز» افزوده است: «20 تن از افسران عال رتبه ساواک در پایگاه نظامی دریایی در ایالات ویریجینیای امریکا، تعلیمات لازم را دیدند و سپس در کاخ سازمان جاسوسی مرکزی امریکا (سیا) دوره ی ویژه ی سیاسی و جاسوسی را طی کردند. دیگر ماموران ساواک نیز در امریکا تعلیم داده شده و می شوند. گفته شده که اینک بیش از 250 افسر ایرانی در امریکا تعلیم می بینند که قسمت اعظم آنها افسران ساواک هستند که در امریکا فنون سرکوبی تظاهرات و اعمال شکنجه بر زندانیان سیاسی و مردم را فرا می گیرند [...] اخبار و اطلاعات بین سیا و ساواک به طور مداوم مبادله می شود و این دو سازمان دارای روابط بسیار نزدیکی هستند، به طوری که اکثراً در امور مربوط به کشورهای ثالث مشترکاً عمل می کنند.»
منبع:روزشمار انقلاب اسلامی، دفتر ادبیات انقلاب اسلامی مدخل 23 تیر 1357