کد خبر: ۲۲۳۸
ویژه‌نامه "قیام سرنوشت‌ساز"|برشی از خاطرات حسين ميلانى

واكنش رژيم پهلوی به قيام 29 بهمن/ شعارهای مردم تبریز در پاسخ به فرافکنی‌های رژیم پهلوی

حسين ميلانى می‌گوید: به فاصله كمى پس از قيام تبريز محمدرضا پهلوی، نخست‌وزير وقت را در رأس هيأتى، روانه تبريز كرد. نخست‌وزير در تالار شهردارى تبريز به ايراد سخن پرداخت و بى‌شرمانه گفت: «اين اتفاق، كار مردم ما نيست و دست‌پخت آشوبگرانى است كه مخفيانه وارد كشور شده‌اند و پس از تخريب شهر، گريخته‌اند.» مردم در پاسخ به اين ادعاى واهى شعار مختصر و مفيدى ساختند و با زبان آذرى گفتند: تبريز لى اوزودى اوزى / بهمن بيست و نه دى ....
يکشنبه ۲۹ بهمن ۱۳۹۶ - ۱۱:۳۴

پایگاه مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ رژیم پهلوی پس از قیام مردم تبریز در 29 بهمن 1356 تلاش کرد تا این حرکت را تخطئه و سرکوب کند. حسین میلانی از فعالان مبارز انقلابی تبریز درباره این توطئه‌های رژیم و عکس‌العمل مردم تبریز می‌گوید: بعد از وقوع قيام خونين تبريز كه خسارت‌هاى مالى و اقتصادى بسيارى را به بار آورد، در تبريز حكومت شبه‌نظامى اعلام شد؛ هرچند از سوى مردم جدى گرفته نشد و آنان همچنان ثابت قدم و استوار، در خيابان‌ها حاضر مىشدند و به دادن شعار مىپرداختند.

مسئولين رده بالاى استان هم به فاصله كمى پس از قيام تبريز، به طور علنى تعويض شدند و محمدرضا پهلوی، نخست‌وزير وقت را در رأس هيأتى، روانه تبريز كرد. نخست‌وزير در تالار شهردارى تبريز به ايراد سخن پرداخت و بىشرمانه گفت: «اين اتفاق، كار مردم ما نيست و دست‌پخت آشوبگرانى است كه مخفيانه وارد كشور شدهاند و پس از تخريب شهر، گريختهاند.» مردم در پاسخ به اين ادعاى واهى شعار مختصر و مفيدى ساختند و با زبان آذرى گفتند: تبريز لى اوزودى اوزى / بهمن بيست و نه دى ....

احمد بنىاحمد نماينده مردم تبريز در مجلس هم طى سخنرانىاى كه در مجلس ايراد كرد، گفت: «من مردم تبريز را مىشناسم. اين مردم به شاهنشاه آريامهر پایبند هستند و آشوبى كه اتفاق افتاد، كار آن‌ها نيست.» نكته ديگرى كه در اينجا لازم است ذكر شود، اين است كه پس از وقوع قيام تبريز، تا چند روز مراكز دولتى و ادارات به حالت تعطيل درآمد و پس از آن، كار خود را از سر گرفتند؛ ولى دانشگاه‌ها و مدارس شهر، حتى تا سه ماه بعد از ماجرا تعطيل بود.

بى شك اين قيام، جايگاهى ويژه در روند رو به رشد انقلاب اسلامى داشت. در واقع تمام مردم ايران به چشم خود در اين نمايشگاه ايثار و فداكارى، مشاهده كردند كه چگونه، تبريز خروشيد و قواى دولتى هم كارى از پيش نبردند. با اين حركت، ثابت شد كه وجود وحدت كلمه در ميان ملت، قدرت شگرفى را پديد مىآورد كه در سايه آن، مىتوان هر نظام سلطهگرى را به نابودى كشاند يا لااقل اركان آن را لرزاند.

رسانههاى داخلى، از آنجا كه بلندگويى براى ابراز عقايد دولت به حساب مىآمدند، با رژيم هم صدا شدند و با توجه به موقعيت جغرافيايى آذربايجان و مرز مشترك آن با شوروى، اين قيام را به افراد غير ايرانى نسبت دادند.

این خبر را به اشتراک بگذارید:
ارسال نظرات