ناکامی کنفرانس برلین
برگزاری کنفرانس برلین
در آخرين روزهاي فروردين 1379 و هم‌زمان با دهه عاشورا، كنفرانسي توسط «بنياد‌هاينريش بل» وابسته به حزب سبزهاي آلمان در برلين تشكيل شد كه هدف اعلام شده آن در وصف اوضاع ايران بعد از انتخابات 29 بهمن (مجلس ششم) بود. در اين كنفرانس افرادي تحت عنوان «نمايندگان اصلاح‌طلبان كشور» شركت كردند .
هدف اصلي از برپايي اين كنفرانس تلاش براي تغيير نظام ديني حاكم بر ايران و جايگزين كردن يک حكومت غير‌دينی مطيع غرب در آن بود. ميزبانان اين كنفرانس، گستاخي را تا آنجا پيش مي‌برند كه مطالبات ضد‌‌اسلامي و ضد‌‌منافع ملي را با ميهمانان كنفرانس در ميان مي‌گذارند و از كساني كه آشكارا عليه احكام دين و حكومت ديني سخن گفتند تعريف و تمجيد مي‌كنند.
در همین حال روزنامه «تاکس ساتیونگ» چاپ آلمان به نقل از «میشل آلوارس»، عضو حزب سبز‌ها و سخنگوی کنفرانس برلین، نوشت: «بنیاد هانریش بل در نظر دارد با برگزار چنین کنفرانس‌هایی در ارتباط با دیدگاه‌های گوناگون درباره لیبرالیزه کردن نظام فعلی ایران بحث و تبادل نظر شود و سعی می‌کنیم با برپایی چنین کنفرانس‌هایی میان نیرو‌های اصلاح طلب در داخل و خارج ارتباط برقرار شود». برگزارکنندگان کنفرانس برلین برای پوشش کامل این مراسم، حدود ۲۰ شبکه خبری مهم دنیا را دعوت کرده بودند.
سخنرانان این کنفرانس رسما با زیر سوال بردن بسیاری از مبانی دینی جمهوری اسلامی و هم چنین حمله به قانون اساسی و چارچوب‌های پذیرفته شده نظام، عملا ابهامی جهت علت برگزاری و شرکت خویش در این کنفرانس باقی نگذاشتند.
یوشکا فیشر درباره این کنفرانس این‌گونه اظهار نظر کرده بود: «برای اولین بار پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، ما موفق شدیم گفتگویی را در آلمان میان سکولار‌ها و اصلاح گرایان دینی سازمان بدهیم و برگزاری این اجلاس به صورت عمومی و سهل برای علاقمندان از این جهت ضروری بود که آشکارا با تئوری‌های تفسیر کننده و جذاب توطئه در تعارض بود». وی با تأکید بر اینکه «باید در ایران تغییر بنیادین ایجاد شود» گفته بود: «این مسأله که در داخل ایران قوای سیاسی نیز حامی این تغییر بنیادین است، نکته‌ای است که اجلاس آن را بطور واضح اثبات کرد».
«گری سیک» که به عنوان مهره کلیدی کنفرانس قبرس شناخته می‌شد در این خصوص می‌گوید: «من چگونه خوشحال نباشم از اینکه در ایران موج تازه‌ای بر پا شده است که مصمم است طومار حکومت اسلامی را در هم پیچیده و حکومتی نظیر حکومت ایران در دوران شاه و عربستان سعودی را روی کار بیاورد».
اين كنفرانس مورد حمايت تمامي گروه‌هاي ضدانقلاب و معاندين نظام قرار گرفت تا جايي كه در پي برگزاري اين كنفرانس، گروهک «سازمان سوسياليست‌هاي ايران» از بنياد هاينريش بل، وابسته به حزب سبز آلمان، به خاطر برگزاري كنفرانس برلين سپاسگزاري و در بيانيه خود تأكيد كرد كه «اميدواريم آن بنياد به برگزاري چنين كنفرانس‌هايي براي تفاهم اپوزيسيون داخلي و خارجي ادامه دهند».
ناکامی گردانندگان کنفرانس برلین
در پی برگزاری کنفرانس برلین، طیف وسیعی از واکنش‌ها در داخل و خارج از کشور له و علیه این کنفرانس برانگیخته شد. مسئولان نظام، علما، ائمه جمعه، شخصیت‌‌های دینی، جناح های سیاسی، مطبوعات و هیئت وزیران و همچنین رئیس‌جمهور وقت علیه این کنفرانس موضع گیری کردند.
آیت‌الله العظمی جوادی آملی، امام جمعه موقت قم در سخنان خود با اشاره به وقایع کنفرانس برلین گفت: «کنفرانس رقت بار و ذلت بار برلین، فاقد استدلال بود و حرفی جز فحش و هتاکی نسبت به مقدسات نداشت... کوردلان برلین، طمع‌کاران داخلی، قلم به دستان مزدوری که از غیرت الهی طرفی نبسته‌اند بدانند حاکم بر این مرز و بوم نامه امام حسین بن علی است که دعوت به غیرت می کند.» آیت‌الله مشکینی، رئیس مجلس خبرگان هم از وقایع کنفرانس به شدت انتقاد کرد. آیت‌الله امامی کاشانی هم در نماز جمعه تهران حضور در کنفرانس برلین را عملی حرام دانست.
به دنبال موضع‌گیری اقشار مختلف جامعه، اوايل ارديبهشت ماه سال 1379، در پي بازگشت اعضاي حزب مشاركت از كنفرانس برلين دادگستري تهران از آنان به دادگاه انقلاب شكايت كرد. در اطلاعيه دادگستري استان تهران آمده است كه «به دنبال شركت عده‌اي در كنفرانس «ايران بعد از انتخابات مجلس» در آلمان و برخي سخنان در مخالفت با نظام جمهوري اسلامي و ارزش‌هاي ديني و مباني اسلام و ارائه تصويري مخدوش از باورهاي اعتقادي ملت ايران، پرونده‌اي تشكيل و به دادگاه انقلاب ارجاع شده است».
پس از اين شكايت، متهمان و مجرمين سياسي از جمله عناصر اصلي شركت‌كنندگان در كنفرانس برلين كه اعضاي اصلي حزب مشاركت به شمار مي‌آمدند، به دادگاه انقلاب احضار شدند و به جرم‌های آن‌ها رسیدگی شد و پیامدهای کنفرانس برلین خاتمه پیدا کرد.
رهبر انقلاب در دیدار با جمعی از مسئولان مملکت با توجه به عدم تحقق اهداف کنفرانس برلین فرمودند: «برگزار کنندگان و جناح‌های مخالف نظام در خارج، درصدد بودند کنفرانس را به جلسه محاکمه انقلاب و نظام اسلامی تبدیل کنند و با تبلیغ ناکارآمدی نظام اسلامی از زبان دعوت شدگان داخلی، از زبان ضدانقلاب هم این‌گونه تبلیغ کنند که اصلاحات اساسی تنها با حذف اسلام، ولایت فقیه، شورای نگهبان و حدود اسلامی یا کلاً نوشتن قانون اساسی جدید امکانپذیر است که خداوند این نقشه را بر هم زد».
