مدرسه‌ای برای انقلاب
پایگاه مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ همیشه دغدغه تعلیم و تربیت نوجوانان و دانش‌آموزان را در سر داشت و این مساله لحظه‌ای فکرش را آرام نمی‌گذاشت. طرحی را می‌پروراند تا در قالب آن شیوه تدریس و محتوای دروس را متحول کند و اندیشه پویای خود را چراغ راه کسانی نماید که می‌خواهند در آینده‌ای نه چندان دور از سربازان بزرگترین انقلاب قرن شوند. وقتی دبیرستان «دین و دانش» را در قم تاسیس کرد تنها هدفش کادرسازی نوجوانان در چارچوب تفکر مترقی اسلامی بود؛ نوجوانانی که چندی بعد، از تاثیرگذاران نهضت امام خمینی شدند.
شهید بهشتی به گونه دیگری به مدارس مینگریست؛ محتوای دروس دبستان و دبیرستان، چنان بود که عطش علمی وی را سیراب نمی‌کرد، لذا در عنفوان نوجوانی به سوی مرکز علمی دیگری روی‌آورد. اشکالاتی که در شیوه تدریس، ساعات و محتوای درس بود، طرحی در اندیشه پویای شهید بهشتی بوجود آورد.
نتیجه این اندیشه، تأسیس «مدرسه دین و دانش»، در قم بود که با مدیریت ایشان اداره می‌شد. این مدرسه به آن دلیل تأسیس شد که مباحث علمی و دینی به طور همزمان تدریس و تحصیل شود. این مدرسه، مرکز مراجعات و تحصیل فرزندان خانواده‌های مذهبی بود، که به سبب آمیخته بودن برنامه درسی آن با دروس و تربیت دینی، به سوی این مدرسه روی می‌آوردند و به تحصیل می‌پرداختند. ایشان هدف از تشکیل این مدرسه را چنین بیان کرده است: «در آن موقع این طور به ذهنم رسید که برای ساختن کادرها یک واحد نمونه فرهنگی بوجود بیاوریم و در آنجا نوجوان‌ها را آنطور که فکر می‌کنیم، بسازیم و در قم دبیرستان دین و دانش را به همین منظور تأسیس کردم.»
افرادی که در این دبیرستان تحصیل کردند، بعدها نقش مهمی در نهضت امام و پیروزی انقلاب اسلامی داشتند. نقش این دانش‌آموزان در حمایت از طلاب، در جریان 15 خرداد 1342 مهم و موثر بود؛ به طوری که پس از رسیدن خبر حمله رژیم به طلاب علوم دینی، به یاری روحانیون شتافتند و در اتاقی که مشرف بر شبستان شرقی مدرسه بود سنگر گرفتند و از پنجره‌ای که به شبستان باز می‌شد، با مأمورین رژیم جنگیدند. ساواک قم همواره درصدد یافتن جوانانی بود که از خارج از مدرسه به یاری روحانیون شتافته بودند، اما هیچگاه موفق نشد.
منبع: کتاب "شیفته خدمت"
