مشروح کامل مراسم یادبود ارتحال حضرت حجتالاسلام والمسلمین روحالله حسینیان
به گزارش روابط عمومی مرکز اسناد انقلاب اسلامی، همزمان با سومین روز شهادت اباعبداللهالحسین(ع) و سالروز شهادت حضرت زینالعابدین(ع)، مراسم یادبود ارتحال حجتالاسلام والمسلمین روحالله حسینیان، رئیس فقید مرکز اسناد انقلاب اسلامی در آستان مقدس حضرت عبدالعظیم حسنی(ع) برگزار شد.
در این مراسم که با رعایت دستورالعملهای بهداشتی برگزار شد، آیتالله کاظم صدیقی، حجتالاسلاموالمسلمین محمدیان، حجتالاسلام غلامحسین محسنی اژهای، حجتالاسلام مصطفی پورمحمدی، حجتالاسلام حیدر مصلحی، حجتالاسلام حمید روحانی، حجتالاسلام شیخ قدرتالله علیخانی، حجتالاسلام سید رضا تقوی، حجتالاسلام فلاحزاده، عزتالله مطهری (عزتشاهی)، حجتالاسلام حمید رسایی، سردار بهرام نوروزی، جواد منصوری، غلامحسین الهام، مهدی کوچکزاده، علیاصغر زارعی، سیدمحمد جهرمی، حجتالاسلام و المسلمین عبداللهی، حجتالاسلام سید ابوالحسن نواب، حجتالله اسماعیلی، اکبر اشرفی، معاونین آستانه حضرت عبدالعظیم، اعضای محترم دفتر تولیت آستان، معاونین و کارکنان مرکز اسناد انقلاب اسلامی، خانواده و بستگان حجتالاسلام والمسلمین حسینیان و ... حضور داشتند.
بعد از تلاوت قرآن و مراسم مقدماتی، حجتالاسلام حامد حسینیان، فرزند رئیس فقید مرکز اسناد انقلاب اسلامی، پشت تریبون رفت و بیانیهای بدین شرح قرائت کرد:
بسمالله الرحمنالرحیم
پدرم آنگونه که بود...
دوستان روحانی مجاهد، مرحوم حجتالاسلام روحالله حسینیان، بهتر از هرکس میدانند او اهل خودستایی نبود و ما نیز در دامان پدر چنین تربیت یافتهایم. آنچه مرا مایل به نوشتن این نامه کرد، دفاع از شخص پدر نبود، دفاع از مکتبی بود که فرزندان خمینی(ره) در آن بزرگ شدهاند.
این روزها، هیاهوی رسانهها، نشان از آخرین تلاشهای ایذایی جبهه باطل دارد. اکنون که نظام سلطه، به فرومایگی اندیشه لیبرال دموکراسی پی برده، آخرین تیرهای مکرش را در کمان نهاده تا آسمان را برای درخشش خورشید اسلام شیعی، تیره و تار کند.
اکنون که به زندگی آن مجاهد عالم نگاه میکنم، فراز و فرودهایش را زیباتر میبینم. چه زیبا امام عزیزمان، فرزندانش را تربیت کرده بود که خدا را به توحیدش بشناسند و در عالم جز او مؤثری نبینند. پدرم که به مکتب کربلا درس گرفته بود، محافظهکاران را شرمساران تاریخ میدانست و پایداران را بر فراز. حاج روحالله به خدایی باور داشت که دریا را برای موسایش شکافت و پیامبر اسیر در تحریمش را به فتح مبین رساند و آوازهاش را عالمگیر کرد.
پدرم، مهربان بود و پرکار. اهل انفاق بود و یتیمنوازی. پدرم چه زیبا آخرین درسهای زندگی را روز تدفینش برایم گفت. بخشی از مهرورزیها و خدمات حیاتش را از زبان کسانی شنیدم که چون پدر از دستدادهها گریه میکردند. جاذبه و دافعهاش دیدنی بود. حتی محکومانش هم دوستش داشتند. تلاشش جذب اکثری بود و دافعهاش تنها برای آنان بود که نفاق، دلهایشان را میرانده بود.
میدانم، فکر حاج روحالله را دوست نداشتند چون اشرافیت و خوی استکباریشان را دوست نداشت؛ دوستش نداشتند؛ چون آزاده بود و کدخدا در چشمانش حقیر بود؛ آزاده بود چون در فرجام عزت کشور، اهل معامله نبود و سادهلوحانه به دشمن اعتماد نداشت. حاج روحالله، وامدار شخص و جریانی نبود؛ تنها مرادش، رهبرش بود و آرزویش شهادت در رکابش بود. میدانم شبپرستان، آفتاب حضورش را دوست نداشتند؛ چون شجاعت و مردانگی مردان تمدنساز را دوست ندارند.
شاید امروز به افسانهها شبیهتر باشد که سرباز روحالله، زمانی که سیستان عزیزمان ناآرام بود، داوطلبانه عازم شود، مجاهدانه در نبرد تن به تن، به شکار شبانه اشرار رود و نامه بنویسد که حقوق ۷ هزار تومانیام زیاد است! خاطرات حاج روحالله را که مرور میکنم به آن همه غیرت افتخار میکنم. افتخار میکنم که برای حماسه ملی دفاع در جنگ تحمیلی، اولین موشکها را به تنهایی و با تکیه بر دیپلماسی عزتش خرید. افتخار میکنم به پدری که به نگهبانی مقام زعامت امت اسلام و به پاسداشت حفظ دستآوردهای انقلاب، گاهِ انحراف بیوت سادهلوحان، به تنهایی و بدون هیچ حمایتی، خانههای تاریکشان را ویران کرد و نشان داد که بازدم شاگرد شاگرد خمینی(ره)، طوفانی به پا میکند که خانههای امن را، یک شبه ویران میکند.
پدرم را دوست داشتم، به خاطر همه شجاعتهایش، به خاطر همه ایستادگیهایش؛ ستایشش میکنم به خاطر اینکه هیچگاه مرعوب فضاسازی فتنهسازان نشد و هر وقت پیکان حوادث تیزتر میشد، مشتاقتر بود. دوریاش از پست و مقام بر وارستگیاش افزوده بود. مرد فرار از میدان نبود. بیرون از میدان هم میتوانست رزم کند. از مشورت و همفکری دریغ نمیکرد. شاید بهترین خدمتش در این سالها، آغوش همیشه بازش، برای دلسوزان و خیرخواهان بود.
حاج روحالله نه تنها در جهادش مردانه بود که در نبرد فرهیختگان نیز فرهیخته بود. ربع قرن هرچه در توان داشت برای ثبت مجاهدت یاران در بزرگترین انقلاب نور، به کار بست و یکی از کارآمدترین مراکز تاریخپژوهی را مدیریت کرد. او در این سالها به این بسنده نکرد و دورهای از اسلامشناسی نیز تدوین کرد. 21 کتاب خودنگاشتش، در فقه، سیره اهلبیت، تاریخ معاصر، تاریخ تحلیلی سیاسی شیعه و آموزههای کلامی اسلامشناسی، یادگار حیات بابرکتش بود.
عمری مجاهدتش، رفتنش را هم با شکوه کرد. آرام بود و هیچگاه پشیمان نبود. آن روز سخت که در آخرین نجواهای پدرانه پسرانه برایش تلقین میخواندم، وقتی برایش دعا میکردم «ثبتک الله بالقول الثابت»، دلارام بودم. رفتنش را دوست داشتم؛ چون سرانجام مجاهدتهایش در دفاع از اسلام و انقلاب به مهر رضایت رهبرش پایان گرفت. خوشحالیم از این که در آخرین روزهای حیاتش با اینکه هوشیار به آمدن محرم نبود، با تن نیمه جانش برای علی اکبر حسین(ع)، روضهخوان شده بود. خوشحالیم که شاید به رسم سر بر دامن گرفتن اصحاب، برایش خشتی از گنبد امیرمؤمنان(ع) آوردند و بالش زیر سرش شد. خشنودیم که حاج روحالله عمری مصیبتزده به مصیبت اربابش حسین(ع) بود و به برکت هفت سفر زیارت پیاده اربعینش، به تحفههای سرداب و گوهرهای تربت آستان جانان، تطهیر یافت و بیرق گنبد اباعبدالله الحسین(ع) برای آخرین سفر همراهیاش کرد.
باری به هر جهت این ورقها که از عمر پدر خواندم، همه پایان شد. آنچه پایان ندارد دلدادگی به ربوبیت الهی است. آنچه پایدار است عشق و ارادت ماست به امامت، به ولایت، به آرمان بلند مهدویت. آنچه در پیش داریم عزم ملی است برای آشکار کردن شکوه تمدن اسلامی. و اکنون فصل بیعت است؛ بیعت با رهبری فرزانه. پس به فریاد سرخ دویده در رگهایمان، سوگند، که تا آخرین قطره جان، در کنارت میمانیم ای خراسانیترین سردار.
سپس آیتالله صدیقی، ناطق این مراسم به سخنرانی پرداخت. ایشان در ابتدای صحبتهای خود گریزی به واقعه عاشورا زد و سپس درباره شخصیت و روحیات مرحوم حجتالاسلام والمسلمین حسینیان گفت: وی استکبارستیز، ظلمستیز و اهل یقین بود و انقلاب را باور کرده و با جان خود یافته بود.
آیتالله صدیقی ادامه داد: مرحوم حسینیان حرکت امام و رهبری را حسینی، و این پرچم هدایت را پرچم امام حسین(ع) میشمرد و هرکس زیر این پرچم نبود را باطل و هرکس پیرو این پرچم بود را حق میدانست.
امام جمعه موقت تهران با بیان اینکه مرحوم حسینیان امام و رهبری را پرچمدار عاشورایی میدانست و به این امر انقیاد و باور داشت، گفت: وی در دوران فتنه قم، که جزء مشکلترین پیچهای خطرناک انقلاب بود، به موقع و با صراحت کامل عمل کرد و اولین کسی بود که مقاله نوشت و ابهت طرف را درهم شکست.
آیتالله صدیقی تصریح کرد: این شجاعت، صراحت و بصیرت در فتنه و قبل از آن سرنوشت یک جامعه را تغییر میدهد و نشانی درست را پیش پای جامعه میگذارد.
وی افزود: مرحوم حسینیان در راه شهدای کربلا گام برمیداشت و تا آخر در ولایتش تردید نکرد. او همواره در خط انقلاب قرص و محکم ماند.
رئیس ستاد احیای امر به معروف و نهی از منکر با بیان اینکه کسی که الهی شد، هیچ قدرتی نمیتواند او را تحقیر و منفعل کند، تصریح کرد: این ویژگی امام(ره) بود که باعث شد بگوید: «آمریکا هیچ غلطی نمیتواند بکند» و این حالت مقام معظم رهبری است که در مسئله برجام همواره فرمودند: به دشمن اعتماد نکنید.
در حاشیه این مراسم حجتالاسلاموالمسلمین محمدیان با اشاره به تجلیل رهبر معظم انقلاب اسلامی از شخصیت حجتالاسلام حسینیان گفت: آنچه که قرار بود در قله برای حاجآقا حسینیان گفته شود را حضرت آقا در پیام گفتهاند، فَضَّلَ اللَّهُ الْمُجَاهِدِينَ عَلَى الْقَاعِدِينَ أَجْرًا عَظِيمًا آقا مضمون این آیه را برای حاجآقا حسینیان گفتند. مجاهد کسی است که زندگی جهادی داشته باشد و اگر حضرت آقا بر آن مهر تایید بزند بنظر من این بالاترین افتخار است و اگر قرار باشد بهترین مدال را بر سینه آقای حسینیان بزنیم مدال مجاهد بود.
مسئول ارتباطات حوزوی دفتر مقام معظم رهبری ادامه داد: تمام عمر حاج آقای حسینیان از طلبگی، قبل از انقلاب و بعد از انقلاب تا لحظه ارتحال در سنگر اجتهاد بود و جهاد کرد و عاقبت بخیر و رو سفید و سربلند و با عزت از دنیا رفت وقتی رهبری از کسی اظهار رضایت میکنند یعنی واقعاً عاقبت به خیر شده است.
وی افزود: بصیرت آقای حسینیان واقعاً خیلی خوب بود و علاوه بر آن بیان رسا و روشنی داشت و خیلی خوب بدون ملاحظات سیاسی، حرف میزد و واقعاً از مسیر انقلاب اسلامی دفاع میکرد.
حجتالاسلام محمدیان با اشاره به خدمات مرحوم حسینیان در مرکز اسناد انقلاب اسلامی گفت: در مجموعه نشر تاریخ انقلاب اسلامی واقعاً کارهای بزرگی انجام داده که ما در آینده انشاالله قدر و ارزش آن را خواهیم دید، خداوند انشاالله روحش را شاد کند.
غلامحسین الهام نیز در حاشیه مراسم گرامیداشت مرحوم حجتالاسلام حسینیان گفت: آقای حسینیان یک شخصیت انقلابی بود. او اهلدلی بود که عشقش به اباعبدالله(ع) سرمایه اصلی حرکت و زندگیاش بود. من مکرر توفیق داشتم در پیادهروی اربعین ایشان را میدیدم. باوجود بیماری، با تمام اراده مسیر نجف تا کربلا را با پای پیاده طی میکرد و در این مسیر اثری از کهولت و بیماری در ایشان دیده نمیشد. یادم هست یکبار در فرودگاه نجف بهسختی بیمار شد و شرایط سختی داشت بهطوریکه با آمبولانس به تهران منتقل شد. ولی عشق به اباعبدالله(ع) این مسائل را برایش بیاهمیت جلوه میداد و هرسال دوباره در مراسم پیادهروی اربعین حضور مییافت.
حجتالاسلام محمدرضا فلاحزاده کارشناس مسائل فقهی و رئیس مؤسسه موضوع شناسی فقهی نیز گفت: از ویژگیهای اخلاقی حجتالاسلام حسینیان میتوان به انقلابی بودن وی اشاره کرد. شاید کسی به این مسئله اشاره نکرده باشد و کمتر کسی بداند که ایشان در دوران خیزش دوباره انقلاب بعد از شهادت حاجآقا مصطفی و قبل از قضیه 19 دی، جزو اولین کسانی بود که در حوادث انقلاب مجروح شد.
وی خاطرنشان کرد: روحیه انقلابی که آقای حسینیان تا آخر عمر به همراه داشت، از دوران جوانی آن را به ارث برده بود. او فردی خوشرو و خوش اخلاق بود و همیشه لبخند بر لب داشت. ولایتمداری وی بر همه ثابت است و همچنین تلاش و کوشش او در حوزه قلم و انقلاب ستودنی است. ما یک ذخیره انقلاب و دوست دیرین را از دست دادیم.
در حاشیه این مراسم، عزتالله مطهری (عزتشاهی) از مبارزین نامآشنای نهضت اسلامی درباره حجتالاسلام حسینیان گفت: ایشان در مرکز اسناد انقلاب اسلامی با همه توان تلاش کرد تا تاریخ انقلاب را زنده نگه دارد. بهخاطر همین است که بین نیروهای انقلابی همه از او بهنیکی یاد میکنند. من هم در مدت آشنایی با ایشان، جز صمیمیت و صداقت ندیدم.
این مبارز قدیمی ادامه داد: در دورهای که مرحوم حسینیان در مجلس حضور داشتند خط فکریشان کاملا مشخص بود و هرجا انحرافی پیدا میشد ایشان محکم دربرابر آن انحراف میایستاد و از اسلام و انقلاب دفاع میکرد. ولی این موضعگیریها، ازطرف جریانات مخالف همیشه مورد هجمه و تهدید واقع میشد.
عزتشاهی افزود: مرحوم حسینیان همواره خود را سرباز ولایت میدانست؛ چه در دوره امام و چه در دوره رهبر معظم انقلاب، همیشه سرباز ولایت بود. به همین دلیل بود که در دوران نمایندگی مجلس، کاملا در خط ولایت قدم برمیداشت و همیشه هم مورد اعتماد مقام معظم رهبری بود.
در پایان این مراسم نیز حضار با نوای مداحان اهلبیت(ع)، به عزاداری سرور و سالار شهیدان پرداختند.