روایتی از برگزاری چهلمین روز رحلت حاج مصطفی خمینی در کرمانشاه

پایگاه مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ چهلمین روز رحلت حاج آقا مصطفی خمینی فرصت دیگری بود تا مبارزات انقلابی جان دوباره‌ای بگیرد. در شهرهای مختلف کشور علما و مردم با عنوان بزرگداشت و تجلیل از فرزند رهبر نهضت، دست به اقدامات تازه‌ای زدند. در این زمینه در کتاب «انقلاب اسلامی در کرمانشاه» که توسط مرکز اسناد انقلاب اسلامی منتشر شده در رابطه با برگزاری مراسم چهلم در کرمانشاه چنین آمده است:

از برگزاری مجلس ترحيم حاج سيد مصطفی خمينی تا فرا رسيدن چهلمین روز شهادت او، فعاليت‌های تبليغی گسترده‌ای از سوی روحانيون و گروه‌های مذهبی صورت پذيرفت. در اين ميان وعاظ نقش بسيار حساسی ايفا کردند. آنان با ذکر نام و ياد آيت‌الله خمينی و تشکيل منابر و مجالس و سخنرانی‌های آتشين موجی از احساسات مبارزه‌جويانه را در بين اقشار مختلف مردم، به‌ويژه مذهبيون، دانش‌آموزان و بازاريان و...، ايجاد کردند. نوارهای متعدد سخنرانی از وعاظ معروف تهيه و به‌وسيله‌ نوارفروشی‌ها تکثير و در سراسر کشور منتشر شد. وعاظ معروف خطابه‌های مهيجی که دلسوزی و شور ويژه‌ای در حمايت از پيشوای مذهبی و مظلوميت ايشان به‌وجود می‌آورد، ايراد کردند.

نوار سخنرانی وعاظ مشهوری چون فلسفی، حجازی، خزعلی و گرامی در اين فاصله دست به‌ دست می‌شد. در کرمانشاه نيز خطابه‌های مهيجی ايراد شد. در اين زمينه به‌ويژه شيخ محمدعلی گرامی سخنرانی‌های مهمی ايراد كرد. نوار سخنرانی شيخ محمدعلی گرامی در کرمانشاه تکثير شد و در سراسر کشور نيز توزيع و به فروش رسيد. وی با بيانی مهيج آيت‌الله خمينی را تنها رهبر سياسی و دينی در آن برهه از تاريخ ناميد.

مجلس چهلم آيت‌الله حاج سيد‌ مصطفی خمينی در کرمانشاه نيز برگزار شد. در واقع، شهادت سيد مصطفی خمينی پس از قيام پانزده خرداد، دومين عامل بزرگی بود که توانست در ترويج رهبری حضرت امام بسيار مؤثر باشد. مذهبيون از اين پيشامد، که احساسات دينی و روحيه‌ مبارزه‌جويانه‌ آن‌ها را بيدار کرده بود، مردم را به صحنه‌‌ مبارزه‌ سياسی وارد کردند.

تلاقی اين ايام با محرم عامل مهم‌تری در تداوم مبارزه شد. هنوز نوارهای بزرگداشت مجلس ترحيم و چهلم حاج سيد ‌مصطفی خمينی دست‌به‌دست می‌شد که ايام‌الله محرم فرا رسيد ‌و وعاظ، طلاب و روحانيون به شهرها و مناطق مختلف ـ به‌منظور برپايی سنت تبليغ ـ اعزام شدند. با فرا رسيدن ايام تاسوعا و عاشورا اين شور و هيجان تبليغی گسترده‌تر شد. در کرمانشاه در ايام تاسوعا و عاشورا، نخستين راهپيمايی آرام و مردمی برای حمايت از امام‌خمينی با دادن شعارهايی برگزار شد. در برخی مساجد و حسينيه‌ها شعارهايی عليه دولت، و درود بر آيت‌الله خمينی فرستاده شد و نظير چنين اقداماتی در چند مسجد از سوی وعاظ و مستمعان صورت گرفت.

سيدجلال آل‌طاهر ـ از روحانيون و وعاظ شهر کرمانشاه ـ در روز عاشورا در حسينيه‌ جليلی به منبر رفت. وی با وجود کنترل شديد پليس و نيروهای امنيتی، که به‌صورت مخفيانه در مجلس حضور داشتند، سخنرانی تندی ايراد کرد و اوضاع اجتماعی و سياسی مملکت را مورد انتقاد شديد قرار داد. بلافاصله نيروهای اطلاعاتی ـ امنيتی وارد عمل شدند و سريعاً از ادامه‌ سخنرانی اين واعظ جلوگيری کردند. در گزارش سری ساواک از جريانات مراسم چهلم آیت‌الله مصطفی خمینی در کرمانشاه آمده است:

«شيخ جلال آل‌طاهر در حسينيه‌ جليلی در شهر کرمانشاه در بالای منبر ضمن فرستادن صلوات برای روح‌الله خمينی مطالبی به شرح زير اظهار داشته است: تا کی بايد ساکت باشيم؟ کدام آزادی؟ تف به اين آزادی. اين رجال و قانونگذاران مملکت برای مردم انواع ناراحتی و شکنجه را فراهم می‌آورند. از ادامه‌ منبر واعظ مذکور جلوگيری گرديده است».