پرونده عملیات روانی 18 تیر 78 - قسمت سوم

عملیات رسانه‌ای در روزنامه‌های زنجیره‌ای

روز پنجشنبه 17 تير، روزنامه‌های زنجيره‌ای با تيترهايی چون «محدوديت مطبوعات خشم مردم را شعله‌ور خواهد كرد»، «زمان حامل حوادث خشونت بار است »، «نظام بايد هزينه‌های سنگينی بپردازد»، «دانشجويان ساكت نخواهند نشست »، «ورود به قلعه چپ گرايان يک ريسک خطرناک برای محافظه‌كاران است »، «مقابله با دولت و مخالفت با توسعه سياسی » و «پايان سياست‌ورزی»، درصدد القای فضای بحرانی و ناآرامی به جامعه برآمدند.
دوشنبه ۱۹ تير ۱۳۹۶ - ۱۰:۴۸

پایگاه مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ جنگ روانی از طریق ساختن دشمن خیالی و تیتر کردن آن در روزنامه‌ها یکی از اقدامات گروه افراطیون بود که براساس آن سعی در ایجاد آشوب و تشنج در جامعه را داشتند. حدود یک سال قبل از وقوع حادثه کوی دانشگاه یعنی در آذرماه 77 سعید حجاریان در مصاحبه‌ای مطبوعاتی با روزنامه ایران از عملیاتی صحبت می‌کند و از آن به عنوان «فتح سنگر به سنگر تا رسیدن به فرماندهی» یاد می‌کند. مانور رسانه‌ای این سناریو با ایجاد آشوب و التهاب در جامعه توسط روزنامه‌ها همچنان ادامه دارد تا اینکه منجر به حادثه کوی دانشگاه تهران شد.

سید احمد رسولی نژاد با توجه به ایجاد جنگ روانی توسط گروه افراطیون و شخص سعید حجاریان در جریان کوی دانشگاه می‌گوید: « اگر به ریشه حوادث توجه داشته باشیم متوجه می‌شویم که بسیاری از جریانات به وسیله مطبوعات و خصوصا روزنامه صبح امروز جریان سازی به ایجاد جنگ روانی دامن زده است. رسولی‌نژاد با اشاره به این موضوع می‌گوید: « این جریان و به خصوص صبح امروز در ابتدای سال نو در سرمقاله خود به نام محرم می‌نویسد که جریان راست افراطی در آستانه محرم قصد دارد دویست سیصد نفر را حذف فیزیکی کند». [1]

متعاقب این جوسازی‌های روزنامه‌های داخلی بود که نشريه آمريكايي «ميدل ايست اكونوميك دايجست» در هفتم تير نوشته بود: «بيشتر ناظران در تهران بر اين اعتقادند كه تابستان امسال شاهد يك آزمون حياتي قدرت و حتي شايد دور نهايي رويارويي جدي بين جناح محافظه كار و اصلاح‌گرايان خواهد بود. اصلاح‌طلبان يك تابستان سياسي داغ را در پيش روي دارند تا جناح محافظه‌كار را از ميدان مبارزه خارج نمايند

این عملیات روانی با طرح اصلاح قانون مطبوعات به اوج خود رسید. طرح اصلاح قانون مطبوعات با واکنش تند روزنامه‌های زنجیره‌ای روبرو شد بطوری که مطبوعات تندرو با عناوین «دیکتاتوری»، «خفقان»، «کشتن آزادی»، «مقابله با توسعه سیاسی»، «کودتا علیه برنامه‌های دولت»، کلید ایجاد التهاب و تشنج در جامعه را روشن کردند.

*** تعطیلی روزنامه سلام ؛ کلیدواژه جنگ رسانه‌ای***

همزمان با تعطیلی روزنامه سلام، روزنامه‌های جدید التأسیس به طور هماهنگ تعطیلی روزنامه سلام را مهم‌ترین تیتر خود قرار دادند و ازآن به عنوان «اقدامي غيرقانوني »، «مقابله با دولت » و «مخالفت با توسعه سياسي » ياد كردند. روزنامه نشاط با عبارت معناداري در زير تصوير مدير مسئول روزنامه سلام نوشت : «آيا محافظه كاران هزينه به صحنه آوردن آقاي موسوي خوئيني‌ها را محاسبه كرده‌اند؟»

روزنامه صبح امروز با مدير مسئولي سعيد حجاريان، در مورخه 17/4/1378 در سرمقاله خود تحت عنوان «بازی سیاسی» با اشاره به تعطیلی روزنامه سلام نوشت: «بايد به ياد داشته باشيم كه بازي دموكراسي ، اگرچه بازي ناميده مي شود، ولي اگر قواعد آن را پذيرفتيم ، ديگر بازي نيست . رأي مردم به جمهوري اسلامي ، رأي به دموكراسي است و اگر اين قاعده چه در مطبوعات و چه در انتخابات در هم شكسته شود، آنگاه سياست‌ورزي به پايان مي‌رسد.» نویسنده ادامه می‌دهد: «آيا اگر كسي توانست اسناد ديگري از طرح‌هاي سعيد اسلامي به دست آورد، آيا بايد به مجازات هشدار دادن به مردم ، به خاطر آن از ادامه فعاليت سياسي باز ماند. به سهم خود از مردم مي‌خواهيم هر اطلاعاتي كه از سعيد امامي و محافل سراغ دارند به روزنامه بفرستند.»

روز پنجشنبه 17 تير، روزنامه‌های زنجيره‌ای با تيترهايی چون «محدوديت مطبوعات خشم مردم را شعله‌ور خواهد كرد»، «زمان حامل حوادث خشونت بار است »، «نظام بايد هزينه‌های سنگينی بپردازد»، «دانشجويان ساكت نخواهند نشست »، «ورود به قلعه چپ گرايان يک ريسک خطرناک برای محافظه‌كاران است »، «مقابله با دولت و مخالفت با توسعه سياسی » و «پايان سياست‌ورزی»، درصدد القای فضای بحرانی و ناآرامی به جامعه برآمدند.

هماهنگی تیترها و سرمقاله همه روزنامه‌های صبح پنج‌شنبه در واکنش به توقیف روزنامه سلام و محکوم کردن این حرکت درست یک روز پس از تصویب کلیت طرح اصلاح قانون مطبوعات خبر از وجود یک تبلیغات جهت‌دار، هماهنگ، خشن و هدف‌دار در آینده می‌داد.

با چنین زمینه‌چینی و اعتراضی، توطئه‌های خارجی از طریق صداهای فارسی‌زبان بیگانه و دیگر رسانه‌های معاند شدت عملیات روانی را بیشتر کرد و بعضی از جناح‌ها و روزنامه‌های هماهنگ با آن‌ها بدون توجه به عواقب ناگوار توطئه دشمن اقدام به چاپ آن در مطبوعات و درج تیترهای تهییج‌کننده کردند که آشوب و ناآرامی‌ها را افزایش داد.[2]


پی‌نوشت‌ها:

1.مهدی حق بین. زنجیره‌ای‌ها. تهران. مرکز اسناد انقلاب اسلامی.چاپ اول. 1390. ص 47

2.احمد قدیریان، حادثه کوی دانشگاه تهران. انتشارات دفاع. 1380. ص 143


این خبر را به اشتراک بگذارید:
ارسال نظرات