شاپور بختيار

شاپور بختیار، فرزندسالارفاتح بختیاری در 1294 در چهارمحال بختیاری به دنیا آمد. پس از طی تحصیلات ابتدایی و قسمتی ار متوسطه در اصفهان، به لبنان رفت و در مدرسه‌ی فرانسوی‌ها در بیروت دیپلم گرفت. وی در حالی‌كه 18 سال داشت، شاهد اعدام پدرش همراه با دیگر خوانین و سران عشایر بختیاری توسط رضاشاه بود.

بختیار بعد از اخذ دیپلم، به فرانسه رفت و در رشته‌های حقوق بین الملل و علوم سیاسی به اخذ دكترا نائل آمد. در جنگ جهانی دوم درفرانسه بود و به لژیون خارجی فرانسه پیوست و یك‌سال و نیم با درجه‌ی افسری درارتش فرانسه خدمت نمود. در 1326 به كشور بازگشت و به استخدام وزارت جدید التاسیس كار درآمد و پس از مدتی به مدیركلی آن برگزیده شد. در جریان ملّی شدن صنعت نفت، مدیر كلّ اداره‌ی كار خوزستان شد و سپس به تهران احضار شد و معاونت وزارت كار را برعهده گرفت. پس ازسقوط دولت مصدق، به فعالیت خود در جبهه‌ی ملّی ایران ادامه داد و در جریان این فعالیت ها،چندین بار دستگیرو زندانی شد. در جریان اوج‌گیری انقلاب اسلامی همراه با كریم سنجابی و داریوش فروهر، نامه ای سرگشاده خطاب به شاه ارسال كرد.

 بعد از سقوط دولت ازهاری در شرایطی كه انقلاب به روزهای اوج خود نزدیك می‌شد و كم‌تر كسی تن به همكاری بارژیم شاه می‌داد، سمت نخست وزیری را پذیرفت و در 16 دی 1357 كابینه‌ خود را به شاه معرفی كرد. وی تلاش زیادی در مهار روند انقلاب داشت و در صدد جلوگیری از ورود امام به كشوربود كه نا موفق ماند. بعد از ورود امام به كشور و قیام همگانی مردم ایران، در 22 بهمن 1357 ساقط شد و پس از چندی با قیافه‌ی مبدل، از ایران خارج شده، به فرانسه پناهنده شد تا اینكه در تابستان 1370 در پاریس به قتل رسید.