با گذشت یک دهه از اعتشاشات سال 1388 می‌توان این نکته را درک کرد که ۹ دی ۹۸، از جهاتی مکمل ۹ دی ۸۸ است. زیرا اگر ۱۰ سال قبل در چنین روزی ماهیت هوچی‌گر و غیر عقلانی جریان فتنه مشخص شد، امروز با گذشت یک دهه مردم آثار آن مدیریت را در حوزه‌های مختلف سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی را بهتر لمس کرده‌اند.
پایگاه مرکز اسناد انقلاب اسلامی – امیرحسین ثابتی؛ در دهمین سالگرد حماسه 9دی، از زوایه‌ای متفاوت به فتنه سال 88 نگاه کنیم: فرض کنید بعد از لشگرکشی‌های خیابانی هواداران موسوی و کروبی، انتخابات ابطال می‌شد و همان موقع جریان غربگرا، دولت را در دست می‌گرفت. فکر می‌کنید چه اتفاقی برای کشور می‌افتاد؟
چند سال زودتر تاسیسات هسته‌ای ایران نابود می‌شد و در آن بتن ریخته می‌شد؛ چند سال زودتر قیمت دلار به ۱۳۰۰۰ تومان می‌رسید و قدرت خرید مردم کم می‌شد؛ چند سال زودتر مسکن مهر تعطیل می‌شد و در اثر افزایش تقاضای مسکن، قیمت مسکن چند برابر می‌شد؛ چند سال زودتر رکود اقتصادی سراسر اقتصاد ایران را فرا می‌گرفت و سرمایه‌گذاران داخلی از کشور می‌رفتند؛ چند سال زودتر بسیاری از کارخانه‌های قدیمی مانند ارج، قند ورامین، داروگر و... ورشکسته و کارگرانشان اخراج می‌شدند؛ و در نهایت احتمالا چند سال زودتر رییس دولت وقت (میرحسین موسوی) خطاب به مردم می‌گفت: «مگر کشورها دیوانه‌اند که با آمریکا مذاکره و توافق کنند؟»
۹ دی ۹۸، از جهاتی مکمل ۹ دی ۸۸ است. زیرا اگر ۱۰ سال قبل در چنین روزی ماهیت هوچی‌گر و غیر عقلانی جریان فتنه مشخص شد، امروز با گذشت چند سال توده‌های مردم به خوبی حد، توان، لیاقت، تدبیر و سطح عقلانیت اداره کشور توسط همان جریان با همان افراد را با پوست و گوشت و استخوان خود دارند لمس می‌کنند. جریانی که اگر رای نیاورد با ذبح دموکراسی، کشور را با قلدری به آشوب می‌کشد و اگر هم رای بیاورد به واسطه بی‌عرضگی و سوء تدبیرهایش، کشور را به روزی می‌اندازد که حتی رای دهندگان به آن نیز در اعلام برائت از رای خود از هم سبقت می‌گیرند.
