پایگاه مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ سيد مجتبي ميرلوحي معروف به نواب صفوي فرزند سيدجواد در سال 1303ش در يك خانواده‌ي روحاني تولد يافت. پس از اتمام دوره‌ي ابتدايي، وارد مدرسه‌ي صنعتي آلماني‌ها گرديد، و همزمان به آموختن دروس حوزه پرداخت. در 17 آذرماه 1321 هـ ش اولين سخنراني خود را درخصوص هجوم اجانب و تهديد بنيادهاي مذهبي ايراد كرد و تظاهراتي به سوي مجلس به راه انداخت. با استخدام در شركت نفت، به تشكيل جلسات شبانه براي كارگران به روشنگري آنان پرداخت. سپس جهت تحصيل به نجف اشرف عزيمت نمود و با مطالعه‌ي يكي از كتاب‌هاي كسروي كه در آن به حضرت امام جعفر صادق(ع) توهين شده بود، حكم ارتداد نويسنده را از آقا حسين قمي مي‌گيرد و جهت اداي تكليف روانه‌ي وطن مي‌گردد و گروه فدائيان اسلام را تشكيل داد. نواب صفوي با رفت و آمد در حوزه‌ي علميه قم با امام خميني و فرزندان ايشان آشنا گرديد و در نهايت مجذوب انديشه‌هاي ايشان شد. ايشان در تيرماه 1330 در زمان نخست‌وزيري دكتر مصدق دستگير شد و با سرنگوني مصدق او و يارانش آزاد شدند و نواب با صدور اطلاعيه‌اي حركت مصدق را در جهت تحكيم مباني ظلم و برخلاف مصالح عمومي كشور قلمداد كرد. بعد از كودتاي 28 مرداد 1332 نقشه‌ي تطميع نواب صفوي از سوي شاه ناكام ماند و پس از چند روز از ترور حسين علا، نواب دستگير و به اعدام محكوم شد و در سال 1334 حكم اعدام اجرا گرديد.
