برگی از جنایت جلاد دهه 60

نقشه سه ساله منافقین برای ترور سید حسن آیت

همسر شهید آیت می‌گوید: «در بهمن و اسفند 1357 منافقین او(شهید آیت) را تهدید کردند. یک شب که تهدید تلفنی شدیم، به خانه نرفتیم؛ ولی بعد دیدیم که به این صورت نمی‌شود. می‌گفت: «چه معنا دارد؟ مگر می‌شود همیشه بیرون از خانه ماند؟ ...»
سه‌شنبه ۱۴ مرداد ۱۳۹۹ - ۱۲:۵۱

پایگاه مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ سید حسن آیت نماینده مردم در مجلس شورای اسلامی و عضو شورای مرکزی حزب جمهوری اسلامی در سن 43 سالگی به طرز ناجوانمردانه‌ای به دست عوامل گروهک منافقین ترور شد و در صبح 14 مرداد 1360 به شهادت رسید.

همسر شهید آیت می‌گوید: منافقین از ماه‌های پیش از ترور شهید آیت، وی را تهدید می‌کردند و در تشریح آن روایت می‌کند: در بهمن و اسفند 1357 منافقین او را تهدید کردند. یک شب که تهدید تلفنی شدیم، به خانه نرفتیم؛ ولی بعد دیدیم که به این صورت نمی‌شود. می‌گفت: «چه معنا دارد؟ مگر می‌شود همیشه بیرون از خانه ماند؟» اما دل من شور می‌زد. اولین تهدید را گروهک منافقین کرده بود، بعد از آن هم نبود که روزی علیه آیت، در روزنامه‌ مجاهد چیزی ننویسند. بسیاری از مواقع، نامه‌های تهدیدآمیز را خودم باز می‌کردم و می‌خواندم. چند روزی قبل از ترور شهید آیت، همسایه دیوار به دیوار ما نزد من آمد و گفت: «دو تا موتور سوار آمدند، از جلوی خانه شما رد شدند و از لای در خانه‌تان به داخل نگاه کردند. وقتی من پرسیدم با چه کسی کار دارید فرار کردند.» شب قبل از ترور هم داشتیم شام می‌خوردیم که یک نفر زنگ زد و محسن گوشی را برداشت. آن شخص گفته بود: «بابات خانه است؟» محسن مانده بود که چه بگوید که آن فرد قطع کرده بود. من و محسن نگران شدیم و آیت گفت: «مهم نیست، غذایتان سرد نشود».

فردای آن روز، 14 مرداد بود که آیت شهید شد. روزهای تاریخی را همیشه به یاد داشت، آن روز هم روز مشروطیت و چند روز بعد از ماه رمضان بود. صبحانه را آماده کردم و صدایش زدم، صبحانه را که خورد، قاسم راننده آیت نیز آمد. قاسم در حال بستن چفت در خانه بود که آن اتفاق افتاد. به کمر قاسم هم تیری زدند که بعداً متوجه شدم قطع نخاع شده است. من و محسن آن روزها مدام نگران بودیم. وقتی آیت می‌خواست برود، او نیز در حال تماشای پدرش بود که جلوی چشمانش او را ترور کردند. پسرم نجواکنان صدا می‌زد: «مادر! پدر تیر خورده است.»


تنظیم اصل 49 قانون اساسی

همسر شهید آیت می‌گوید: تقیَد آیت در مال حرام و شبه‌ناک، بیش از حد حساس و سختگیر بود. در همین راستا برادر شهید آیت، سید علی آیت نقل می‌کند: «یکی از نتایج و رسوبات این اعتقادات، سال‌ها بعد و در موقع تدوین قانون اساسی آیت را بر آن داشت که اصل 49 قانون اساسی را که عبارت است از: «دولت موظف است که ثروت‌های ناشی از ربا، غضب، رشوه، اختلاس، سرقت، قمار، سوءاستفاده از موقوفات و مقاطعه‌کاری‌ها و معاملات دولتی، فروش زمین‌های موات و مباحات اصلی و دائر کردن اماکن فساد و سایر موارد غیر مشروع را گرفته و به صاحبان اصلی آن‌ها رد کند. در صورت معلوم نبودن صاحبان آن‌‌ها به بیت‌المال بدهد.» با فکر و ابتکار شخصی و با دستخط خود تنظیم کند و در جلسات غیر رسمی به امضای تک تک اعضای مجلس خبرگان قانون اساسی برساند که بعداً نیز در جلسه رسمی به تصویب نمایندگان مجلس خبرگان قانون اساسی می‌رسد.»

منبع: تاریخ تحولات سیاسی جمهوری اسلامی ایران


این خبر را به اشتراک بگذارید:
ارسال نظرات