آیت‌الله محمد دانش‌زاده معروف به «مؤمن» در سال 1316 در قم به دنیا آمد. پدرش كشاورز بود و از طریق زراعت معاش می‌كرد. آیت‌الله مؤمن در پانزده سالگی پس از گذراندن تحصیلات ابتدایی، فراگیری علوم دینی را در حوزه علمیه قم آغاز نمود و تا مرحله اجتهاد در این حوزه به تحصیل ادامه داد. وی در این سال‌ها از محضر اساتید گرانقدری چون آیت‌الله محقق داماد و علامه طباطبایی بهره برد. از دیگر اساتید او در دوران تحصیل در قم می‌توان به آیات شیخ انصاری، سلطانی طباطبایی، شیخ محمد شاه‌آبادی، مجاهدی تبریزی، امام خمینی و آیت‌الله‌العظمی بروجردی اشاره كرد. او سپس جهت تكمیل تحصیلات دینی به نجف‌اشرف رفت و مدت شش ماه در محضر اساتید و مدرسین دروس دینی آن حوزه حاضر شد.
وی در دوران نهضت اسلامی، از راه تبلیغ به مبارزه با رژیم طاغوتی پهلوی پرداخت و بارها مورد تعقیب و دستگیری مأموران امنیتی رژیم پهلوی واقع شد. با آغاز قیام شكوهمند مردم به رهبری امام خمینی همواره در كنار ایشان به مبارزه با رژیم وابسته پهلوی پرداخت و در قیام 15 خرداد 1342 كه به دستگیری و تبعید امام انجامید، شركت فعالانه داشت و به همین منظور به فعالیت‌های روشنگرانه و تبلیغی می‌پرداخت. یك بار دیگر نیز به دلیل مبارزه تبلیغاتی علیه رژیم در فروردین 1353 دستگیر و پس از مدتی زندانی و تبعید شد. او تا پیروزی انقلاب اسلامی همچنان به عنوان یكی از مخالفان سرسخت رژیم باقی ماند.
بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، آیت‌الله مؤمن از اعضای فعال جامعه مدرسین حوزه علمیه قم شد و به فعالیت‌های سیاسی و علمی خود در این حوزه ادامه داد. وی به همراه سایر اعضای جامعه مدرسین در سال 1358 در قبال ناآرامی‌های شهرستان تبریز و نقش سید کاظم شریعتمداری در این جریان اطلاعیه‌ای صادر نمود و از مردم آن شهر خواست تا وحدت خود را حفظ كنند و از آیت‌الله شریعتمداری خواستار طرد عناصر ضد انقلاب از گرد وجود خود شد.
ایشان و سایر اعضای جامعه مدرسین حوزه علمیه قم در 20 مهر ماه 1359 در پیامی خطاب به علمای جهان اسلام با اشاره به پیامدهای جنگ رژیم بعث عراق علیه ایران نسبت به وارد شدن سایر كشورهای عربی در جنگ به نفع رژیم بعثی عراق هشدار دادند. و همچنین طی تلگرافی به امام خمینی در سال 1360 پشتیبانی خود را از بركناری ابوالحسن بنی‌صدر از مقام فرماندهی كل قوا اعلام و از نامزدی شهید محمدعلی رجائی در دومین دوره انتخابات ریاست‌‌جمهوری حمایت کرد.
آیت‌الله محمد مؤمن همراه سایر روحانیون مبارز و اندیشمند و مدرسین حوزه علمیه قم در سال 1361 در پی اثبات شركت آیت‌الله سید كاظم شریعتمداری در كودتایی علیه امام و همكاری نامبرده با صادق قطب‌زاده در این زمینه، بی‌كفایتی وی را از مرجعیت شیعیان اعلام نمود.
ایشان در آذر سال 1361 از حوزه انتخابیه سمنان به عنوان نماینده مجلس خبرگان انتخاب گردید. او نامزد مشترك جامعه مدرسین حوزه علمیه قم و جامعه روحانیت مبارز تهران در انتخابات مذكور بود. همزمان به فعالیت در قوه قضائیه می‌پرداخت كه از جمله مشاغل قضایی او می‌توان به مسئولیت انتخاب و اعزام قضات شرع دادگاه‌های انقلاب اسلامی در سراسر كشور به دستور امام و ریاست دادگاه عالی انقلاب اسلامی و عضویت در شورای عالی قضایی اشاره كرد. وی در دوم اردیبهشت 1368 طی حكمی از سوی حضرت امام خمینی به عنوان یكی از اعضای هیئت تدوین بازنگری قانون اساسی تعیین شد و در جلسات هیئت شركت می‌كرد؛ وی در كمیسیون رهبری سمت مخبری داشت.
آیت‌الله مؤمن در سال 1369 مجدداً از حوزه انتخابیه سمنان در انتخابات مجلس خبرگان به عنوان نماینده مجلس مذكور انتخاب شد. در همین سال از سوی رهبر انقلاب اسلامی، حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، مسئولیت دادگاه‌های عالی انقلاب اسلامی را عهده‌دار شد و به عضویت فقهای شورای نگهبان قانون اساسی درآمد. همچنین به عنوان یكی از اعضای هیئت صاحب‌نظران و فقهای برجسته حوزه علمیه برای بررسی موضوعات و مسائل جدید فقهی و پاسخ عالمانه پیرامون مسائل كنونی جهان و پیشرفت‌های علمی برگزیده شد. در مهرماه 1377 برای سومین بار نامزد احراز نمایندگی مجلس خبرگان حوزه انتخابیه قم گردید كه موفق به كسب آرای مردم این استان شد.
وی مدت‌ها، مدیریت حوزه علمیه قم را برعهده داشت و در شورای سیاستگذاری آن حوزه عضویت داشت.
ایشان در زمینه علمی و دینی تألیفات زیادی دارد كه تعدادی از آن‌ها عبارت‌اند از:
1ـ شرح استدلالی كتب معاملات تحریرالوسیله امام خمینی؛
2ـ شرح استدلالی قضا و شهادت و بحثی از كتاب تحریرالوسیله امام خمینی؛
3ـ تقریرات مكاسب محرمه و بیع؛
4ـ تقریرات اصول تا مبحث اشتغال؛
5ـ تقریرات صلاة و صوم آیت‌الله‌العظمی آقا حاج سید محقق داماد
6ـ رساله‌های متفرقه فقهی و دینی.
آیت‌الله مؤمن سرانجام پس از عمری فعالیت‌های مبارزاتی در روز 2 اسفند 1397 دار فانی را وداع گفت.
