آزار روحی و روانی خانواده‌های شهدا توسط منافقین
پایگاه مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ جنایت‌های سازمان مجاهدین خلق موسوم به منافقین تنها در ترورهای دهه 60 و هم‌پیمانی با دشمن بعثی و خیانت به مردم کشور خلاصه نمی‌شد، بلکه در شرایط پس از جنگ نیز به شکنجه روحی خانواده‌های شهدا می‌پرداختند.
حجت‌الاسلام علی‌اکبر مهدوی خراسانی در کتاب خاطرات خود که توسط مرکز اسناد انقلاب اسلامی چاپ و منتشر شده است در این‌باره روایت می‌کند: خیابان آب‌منگل شهدای زیادی را تقدیم انقلاب کرد: شهید قاسم گلی، شهید اسماعیل اسدی، شهید شاپور آینه‌چی، شهید عبدالمحمید روحانیان، شهید محمدمهدی مهاجری، شهید عبدالله رضوی، شهید حسین تهرانی، شهید حسین رقیب‌دوست، شهید محمدرضا کردبچه و ... گاهی در یک کوچه بیش از یک شهید داشتیم.
شهید محمدرضا کردبچه تا سال‌ها مفقودالاثر بود و از این بابت خانواده‌اش تحت فشار زیادی بودند. آن موقع‌ها در صورت تماس تلفنی شماره‌ای نمی‌افتاد و مشخص نمی‌شد فرد تماس گیرنده از کجا تماس می‌گیرد و شماره مشخص نبود. یک مدتی افراد ناشناس با این خانواده تماس گرفتند و خبر از اسارت او می‌دادند و اینکه صدایش را در رادیوهای بیگانه شنیده‌اند که خبر از سلامتش داده و او را در زندان‌های عراق شکنجه می‌کنند. با اینکه اعلام شده بود ایشان شهید شده است و اینگونه اخبار به خانواده فشار روحی زیادی وارد کرده بود و بین شهادت و اسارت او مردد می‌ماندند. به خصوص که بحث شکنجه هم مطرح بود تا اینکه شهید به خواب مادرش آمده بود و به حضرت رسوا اکرم قسم خورده بود که من شهید شده‌ام.
بعد از پیگیری توسط دستگاه امنیتی مربوطه مشخص شد افرادی که تماس می‌گیرند از دست‌نشانده‌های مجاهدین خلق و گروهک مسعود رجوی هستند که خانواده‌های شهدای مفقودالاثر را در تهران و ورامین شناسایی کرده‌ه‌اند و با اینگونه تماس‌ها سعی در آزار و اذیت‌شان دارند. پیکر این شهید را در دهه‌ی هفتاد آوردند و از مسجدالزهرا تشییع کردند.
