(دوران تثبیت: تیر ـ اسفند ۱۳۶۱) این اثر ضمن تبیین تحولات ایران تا پایان سال 1361، به تشریح چگونگی غلبهی نظام جمهوری اسلامی بر مشکلات و بحرانهای داخلی و خارجی و سرانجام، نیل به ثبات و استحکام، متعاقب پیروی از رهنمودهای حضرت امام خمینی و با تعقیب فرایند نهادسازی، تحول نهادی و انسجام ساختاری پرداخته است. بخش نخست به جریانشناسی مارکسیسم و مائوئیسم، سیر تحولات تاریخی، شناخت ایدئولوژی و عملکرد گروهها، سازمانها و احزاب مختلف مارکسیستی در ایران و برخی از انتقادات وارده بر این جریان، اختصاص یافته است. و بخش دوم به توصیف و بررسی تحولات داخلی و پیامدهای خارجی میپردازد: تحولات جبهه و جنگ متعاقب پیروزیهای بزرگی همچون آزادسازی خرمشهر، تثبیت و استحکام فزاینده و روزافزون نظام جمهوری اسلامی در جبهههای جنگ تحمیلی، پیشنهاد صلح از سوی دولت عراق و فشارهای بینالمللی گسترده برای پذیرش صلح و خاتمهدادن به جنگ تحمیلی و ... از محورهای اصلی پژوهش حاضر است.