پایگاه مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ مقابله با فرقه ضاله بهائیت همواره جزئی از اصول تبلیغی روحانیت در سده اخیر بوده است. حضور و نفوذ بهائیان در شیراز و روستاهای اطراف آن همواره اهمیت داشت.
حجت‌الاسلام رسول منتجب‌نیا در خاطرات خود درباره مقابله با بهائیان در روستاهای استان فارس می‌گوید: در سال‌هاى 1348 تا 1350 يكى از فعاليت‌هاى مهم من حضور در برخى از مناطق روستايى بود كه مركز بهايى‌ها به‌شمار مى‌رفت. چون محل تولد سيد على‌محمد باب شيراز بود، آن‌جا با عنوان مركزى مقدس در نظر بهايى‌ها مطرح بود و رفت و آمد در آن‌جا زياد صورت مى‌گرفت و به طور طبيعى در استان فارس پايگاه‌هاى زيادى داشتند.
ما هم مراكزى را انتخاب كرده بوديم كه بهايى‌ها در آن‌جا داراى نفوذ زيادى بودند. بخصوص در شهرهاى شمالى استان فارس، از مرودشت به بالا تا قادرآباد، آباده، سعادت‌آباد و بخش‌هاى اطراف در آن روستاها حضور پيدا مى‌كرديم و ضمن صحبت با مردم، با آن‌ها [بهایی‌ها] مشاجره هم مى‌كرديم، زيرا آن‌ها سعى در انحراف اذهان مردم داشتند.
از سوى ديگر فعاليت انجمن حجتيه، به نام مبارزه با بهاييت، مردم را به دورى از انقلاب سوق مى‌داد. در حوالى تخت جمشيد روستاهاى فراوانى مركز بهايى‌ها بود كه ادعاهاى نبوت و الوهيت از آن‌جا نشر مى‌شد. متأسفانه اقتصاد منطقه هم دست آن‌ها بود. مسلمانان گاهى مجبور به همكارى و حتى مواصلت با آن‌ها مى‌شدند.
مدتى در ماه مبارك رمضان در دهى به نام «گشگ» در ده كيلومترى تخت‌جمشيد، هر روز با بهايى‌ها بحث مى‌كردم و مسلمانان را به كناره‌گيرى از آن‌ها ترغيب مى‌نمودم. از آن‌ها مى‌خواستم از لحاظ اقتصادى وابسته به بهايى‌ها نباشند. هنگام سخنرانى من در شب عيد فطر بهايى‌ها به مسجد حمله كرده، اطراف مسجد را تا نيمه‌ى شب محاصره نمودند؛ امّا با هوشيارى مسلمانان، مسجد از اختيار بهاييان خارج شد.
منبع: خاطرات حجت‌الاسلام رسول منتجب‌نیا، مرکز اسناد انقلاب اسلامی
