از آغاز طلوع جنبش اسلامی ایران به رهبری حضرت امام خمینی ؛ سرداران فداكار و ایثارگری در مسیر خونبار این معجزهی بزرگ قرن چون آذرخشی رد شب درخشیدند و بر سرپیمانی كه با خدای خویش بسته بودند، در جهت تحكیم پایههای این قیام خونبار و دفاع از كیان انقلاب و پاسداری از سرزمین عشق و شهادت؛ جان بر كف، قدم در میدان مبارزه گذاشتند و ایثار را سرلوحهی خویش قرار دادند؛ چرا كه میدانستند شهادت در این راه، رستگاری برای آنها است. از ویژگیهای این سلحشوران و سرداران انقلاب، پاكی نیت و عمق خلوص آنها و همچنین همسویی این دلیران با اندیشههای رهبر انقلاب است. این همسویی و اطاعت آگاهانه كه سبب تأثیرپذیری كامل میگردد، تا جای یمیـواند به پیش رود كه عوامل تأثیرپذیرنده به عواملی كاملا تأثیرگذار تبدیل شوند و مانند اجزایی كارساز و فعال هم جهت با انلاب و هم سو با رهبری، تبدیل به یك جریان گردیده و یا به جریانسازی در جامعه (به ویژه در نهادی كه در آن خدمت میكنند) بپردازند. سرلشكر شهید ولیالله فلاحی از جمله افراد تأثیرگذاری بوده كه در یكی از مقاطع بحرانی و پرآشوب، در خدمتگزاری نوپای به انقلاب اسلامی، خوش درخشید و دریغا كه دست گل چین روزگار او را امان نداد. شهید فلاحی، با موافقت شورای عالی انقلاب به فرماندهی نیروی زمینی و پس از چندی به ریاست عالی ستاد مشترك منصوب شد؛ سپس از جانب حضرت امام (ره) ، بعد از عزل بنیصدر اختیارات فرماندهی كل قوا به وی تفویض گردید. در آن زمان ارتش و كشور با موانع و مشكلاتی از این دست روبه رو بود: ـ تبلیغ و ترویج شعار انحلال ارتش؛ بدبینی تودههای مردم به سران ارتش؛ عدم اجرای مقررات و انضباط در ارتش؛ ایجاد تردید و اغتشاش توسط عناصر گروهكی و وابستگان مستقیم و غیر مستقیم به آمریكا در صفوف و بدنهی ارتش؛ طرح توطئههای مختلف همانند طرح كودتای نوژه و ... ـ اغتشاش و آشوب در كردستان و آذربایجان (همانند حمله و یورش به پادگانهای سنندج ـ نقده ـ مریوان ، پاوه) اغتشاش در گنبد؛ خوزستان و ... و تنها سه ماه پس از انتصاب به ریاست ستاد، یورش و تجاوز وحشیانهی رژیم عراق به مرزهای كشورمان ... اما وی با ایمان به انقلاب اسلامی و رهبری آن با تلاشی شبانهروزی هر آنچه توان داشت در طبق اخلاص نهاده، هر جا به وجودش نیازی بود، حضور یافت و آنگاه كه در شرایط آن روز، نوعی حالت تردید و یأس در دل برخی فرماندهان رخنه كرده بود، با رهنمود رهبر كبیر انقلاب، گفتار و رفتار سرلشكر فلاحی امیدبخش و دلگرم كننده بود. برای حمایت مردم از ارتش به میان مردم میرفت، در نمازهای جمعه پیام حمایت امام را از اترش بیان میداشت و برای مردم از ارتش میگفت: «ارتش عنصر مراقبت و پوشش ملت است و بنا بر این جزئی از ملت است». تلاش وی از میان برداشتن موانع و انسجام دادن به ارتش و تقویت مبانی اعتقادی نظامیان بیوقفه بود و به درستی بیان میكرد كه :«ما كسری مو ازنه را [از نظر نیرو و ابزار در جنگ با عراق]با اعتقاد و ایمان به پاسداری از اسلام و انقلاب اسلامی و وطن اسلامی جبران كردهایم». و آنگاه كه این جملات را از این امیر سرافراز (در تاریخ 8/6/1360) میشنویم: «من در برای عظمت روحی شهدا و جانبازان احساس حقارت میكنم و در مقابل آنها سر تعظیم فرود میآورم». از شهادت سرافرازانهی وی در شگفت نخواهیم شد؛ چرا كه تنها یك ماه پس از این گفتار ، در تاریخ هفتم مهرماه سال یك هزار و سیصد و شصت به آرزویش رسید. امیر سرافراز جبههی حق در این اواخر به عرفانی بلند دست یازیده بود و همچنین حمایت بیدریغ ابرقدرتها را از دشمن و حصر اقتصادی و ادوات نظامی جمهوری اسلامی او را مأیوس نساخت و همواره میگفت كه جنگ ما یك نبرد حسینی است ؛ایمان در مقابل ابزار جنگی. از آنجا كه مركز اسناد انقلاب اسلامی بنا به رهنمود حضرت امام خمینی (ره) به نگارش تاریخ انقلاب مبادرت نموده و بر آن است كه حماسه ْآفرینیها و فداكاری مردانی برجسته از نسل مقاوم و انقلابی را به گوش نسلهای آینده براسند و فریاد رسا و تلاشهای سازندهی آنها را برای جوانان این مرز و بوم و ارتشیان غیرتمند گوشزد نماید، اقدام به چاپ و نشر این اثر ارزنده نموده است؛ تا شاید گوشهای از فداكاری این بزرگواران را پاسخگو باشد و ارزشهایی این چنین را به نسلهای بعد منتقل كند.